Nu even geen spirituele waarheid please
Geplaatst op 26 mei, 2011
Stel dat je erge dorst hebt, een groot glas heerlijk fris water drinkt, en tegen je partner zegt: dit is het lekkerste water dat ik ooit gedronken heb. En stel dat je partner dan antwoordt: water is een vloeistof die kookt bij 100 graden Celsius en bevriest bij 0 graden Celsius.
Het antwoord is inhoudelijk juist maar slaat als reactie op het vervullen van de behoefte aan water als een tang op een varken.
De eerste waarheid is een vorm van emotionele waarheid, de waarheid van hoe het voelt om de behoefte aan water te vervullen. De tweede waarheid is een feitelijke waarheid over de natuurkundige eigenschappen van water. Beide waarheden zijn waarheden op verschillende niveaus, ze sluiten niet aan.
Als je net dat heerlijke glas water hebt gedronken en je hoort dan je partner over de natuurkundige eigenschappen van water, dan denk je toch ook: wat is daarmee gebeurd zeg?
Ik heb al eerder geblogd over dat ik me soms erger aan inspirerend bedoelde citaten. Net als in het voorbeeld van het drinken van het glas water, sluit een inspirerend bedoeld citaat voor mij niet altijd aan op de waarheid waar ik op dat moment mee rondloop.
Als ik een dag heb gehad met enkele teleurstellingen en tegenvallers en ik lees dan bijvoorbeeld dat iemand schrijft ‘alles is liefde’ dan denk ik ook:
Beste schrijver, dat alles liefde is wil ik je graag horen zeggen als je bijvoorbeeld ’s nachts met een lekke band langs een snelweg staat midden in de regen en zonder beltegoed op je telefoon. Dat alles liefde is wil ik je horen zeggen als je door je zakenpartner bent opgelicht en je de deuren van je bedrijf moet sluiten. Dat alles liefde is wil ik je horen zeggen als je net in het ziekenhuis hebt horen zeggen dat de foto’s aanleiding geven voor verder onderzoek.
Er is een niveau, dat geloof ik, waarop alles liefde is. Maar dat is niet het niveau waar iemand zit die net iets heeft meegemaakt dat hem of haar emotioneel diep raakt. Het kan best waar zijn dat alles uiteindelijk een manifestatie van liefde is, maar er zijn momenten waarop je die waarheid beter kunt inslikken en je kaken op elkaar kunt houden. Ook dat is liefde.
Lees ook:
Bewaard onder Mening, spiritualiteit | 4 Comments
Ongegeneerd van jezelf houden
Geplaatst op 29 april, 2011
Iemand vroeg me eens welke mensen, levend of al overleden, ik wel eens zou willen ontmoeten.
Die mensen, dat zou ik zelf zijn als baby, als kleuter, als tiener, als puber en als adolescent. Ik zou ze allemaal zeggen dat ik van ze hou.
Ongegeneerd van jezelf houden. #moetkunnen
Lees ook: Maar is dat eigenlijk niet heel egoïstisch?
Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments
Tags: liefde
Maar is dat eigenlijk niet heel egoïstisch?
Geplaatst op 25 april, 2011
‘Maar is dat eigenlijk niet heel egoïstisch?’
De vraag was het sluitstuk van mijn afscheidstournee, een tournee langs zes verschillende instanties en die me aan tafel bracht met een vertegenwoordiger van één van die instanties.
Op een paar begrafenissen na ga ik meer dan een kwart eeuw niet naar de kerk. Een paar maanden geleden wilde ik er ook formeel een punt achter zetten en me uit laten schrijven uit de kerk. Dat betekent brieven sturen naar allerlei kerkelijke instanties met het verzoek de opdracht me uit te schrijven. Alles bij elkaar een omslachtige procedure. Sommige instanties reageerden vlot, andere instanties reageerden niet en hadden wat reminders nodig.
Een vertegenwoordiger van één van die instanties wilde graag een persoonlijk gesprek. Hij klonk oprecht belangstellend en integer en op voorwaarde dat ik eerst zijn bevestiging van uitschrijving zou ontvangen, stemde ik toe.
En zo zaten we een paar weken geleden samen in de kroeg.
Ik heb in de kerk dingen geleerd die me echt vreselijk in de weg hebben gezeten. Naastenliefde. Allemaal geweldig hoor, die naastenliefde waar het in de kerk zo vaak over gaat. Maar nooit, helemaal nooit, heb ik er iets gehoord over van jezelf houden, dat het je leven zo verrekte veel gemakkelijker en leuker maakt als je leert van jezelf houden.
Hij keek me aan en mompelde iets over een evangelie waar wel iets staat geschreven over van jezelf houden. Het was de opmaat voor zijn slotakkoord:
‘Maar is dat eigenlijk niet heel egoïstisch?’
Je hebt mensen die op een niet-egoïstische manier egoïstisch bezig zijn. Ze offeren zichzelf op en helpen anderen waar ze maar kunnen en ondertussen is hun eigen leven een zootje. Ze gebruiken anderen om zich beter te voelen over zichzelf, ze helpen vanuit schaarste.
Er zijn ook mensen die op een egoïstische manier niet-egoïstisch bezig zijn. Mensen die leren van zichzelf houden en voor zichzelf zorgen. En die van daaruit delen met anderen, ze helpen vanuit overvloed.
Dus ja, het is een egoïstische daad van niet-egoïstisch zijn om te leren van jezelf houden.
Maar zo bedoelde hij het niet en ik denk dat hij er ook niet over wilde oordelen. Ik denk dat hij zijn eigen innerlijke worsteling aan het aftasten was.
Bewaard onder Persoonlijk | 11 Comments
Relatieshit
Geplaatst op 14 april, 2011
Laatst schreef ik over de angst die toeslaat als iemand me vraagt een bio te schrijven. Maar het kan nog erger: iemand die tijdens een eerste afspraak als openingsvraag op je afvuurt: ‘vertel eens iets over jezelf’. Een echte sfeerkiller!
‘Nou, je wilt dat ik iets over mijzelf vertel? Ik ben professioneel knoflook tester maar dat heb je waarschijnlijk al geroken. Zullen we nu dan ergens shoarma gaan eten?’
Guess what? We houden allebei van shoarma en van knoflook en zijn al die tijd op zoek geweest naar de ware, naar een soulmate, een tweelingziel…
Onze relatie ontwikkelt zich stormachtig. Van de drie levens, het jouwe, het mijne en het onze, blijft van het jouwe en het mijne steeds minder over. Een half jaar later leven we alleen nog voor elkaar. We zien het als onze missie om elkaar compleet en heel maken.
Onze behoeften zien er dan uit als de sliertjes in een bord spaghetti: alles in- en door elkaar gedraaid en verwikkeld. Wat is jouw behoefte en wat de mijne? Wat heb jij nodig en wat heb ik nodig? We weten het zelf niet en toch verwachten we van elkaar dat we helderziende zijn en dat we precies weten wat de ander nodig heeft. Zonder dat we daar zelf om vragen natuurlijk.
Nog wat later in de relatie beleven we meer pijn dan vreugde. Eigenlijk is er nauwelijks nog vreugde. We voelen ons eenzaam in het samen zijn maar praten daar nooit over. Als die ander nou maar verandert komt alles goed.
Maar die ander verandert niet en we beginnen elkaar erom te haten. Doodsbang als we zijn om in de steek te worden gelaten, blijven we bij elkaar.
Één van ons speelt de agressieve John Wayne rol en de ander de passieve rol van martelaar. De dynamiek tussen deze twee rollen voelt voor ons vertrouwd want onze ouders speelden in hun relaties diezelfde disfunctionele rollen. Gezonde rolmodellen kennen we niet. Wat zijn dat?
We vergelijken onszelf voortdurend met anderen. We trekken vrienden aan die flink in de problemen zitten zodat we ons beter voelen dan onze vrienden. We helpen en redden ze graag want dan voelen we ons zo goed over onszelf. En als we ook maar heel even het idee hebben dat onze vrienden beter zijn dan wij, dan bekritiseren we ze en maken ze belachelijk. Niet waar ze bij zijn natuurlijk. Of misschien toch maar dan op een passief-agressieve manier.
Hulp zoeken? Nee, wij hebben geen problemen. Anderen, die hebben problemen maar wij niet. Trouwens, wat zouden de buren wel niet denken?
Tien jaar later hebben we onze pijnlijke relatiepatronen keer op keer herhaald, steeds op zoek naar liefde, naar vervulling en heelheid. Maar we vonden het nooit daar waar we zochten, buiten ons zelf.
Wat wij liefde noemden, was codependency. In het Nederlands co-dependentie of medeafhankelijkheid.
Vroeg of laat krijgen we onze wake up call en zijn we klaar om onze problemen uit handen te geven aan een hogere kracht, zijn we klaar voor de eerste stap van het spirituele twaalf stappen programma: Wij erkenden dat wij machteloos zijn over anderen – dat ons leven onhanteerbaar was geworden.
De andere stappen van dit krachtige spirituele programma zullen volgen, de stappen zullen ons vinden, precies zoals we nodig hebben. Het zal de relatie met onszelf drastisch verbeteren en als gevolg daarvan (niet andersom) ook de relaties met anderen.
‘Love hurts, love scares, love wounds and mares any heart’ zong Nazareth in 1976.
Nee, liefde doet geen pijn, dat is codependent bullshit. Wat pijn doet is de afwezigheid van liefde of de liefde buiten jezelf zoeken.
Meer over Codependency lees je in het gratis e-book (Nederlandse vertaling): ‘Codependence – Dans van Gewonde Zielen‘.
Bewaard onder Codependency, Verhaaltjes | Reageer
Tags: codependency, gewonde zielen, liefde, relaties, twaalf stappen programma
Wil je meer liefde in je leven?
Geplaatst op 8 februari, 2011
Je kunt bijvoorbeeld een andere partner zoeken en weer opnieuw ervaren hoe het is om verliefd te zijn. Dat werkt even tot ook die verliefdheid weer voorbij is. Je begint dan weer van voren af aan met in je bagage de brokstukken van die vorige relatie.
Je kunt ook harder je best doen om het anderen naar de zin te maken in de hoop dat ze het ook jou naar de zin maken. People pleasing kan andere mensen juist afstoten en het is maar zeer de vraag of anderen voor jou doen wat jij voor hen doet.
Er is een shortcut die blijvend resultaat garandeert: ga meer van jezelf houden.
Lees ook: Alles is liefde
Bewaard onder Mening | 1 Comment
Tags: liefde, people pleasing
Alles is liefde
Geplaatst op 4 februari, 2011
Twee citaten uit een artikel vandaag op nu.nl waarin een beroemde actrice vertelt over haar relatiebreuk:
‘(….) voor de liefde was ik overal toe bereid.’
‘Als ik verliefd ben, laat ik al het andere voor wat het is. Dan verandert alles.’
Ik gebruik deze citaten als inspiratie voor wat ik hier nu ga schrijven. Daarmee wil ik niet zeggen dat wat ik ga schrijven ook geldt voor deze actrice maar ik kan het ook niet uitsluiten 🙂
Alles voor de liefde (willen) doen. Hoe hongerig kun je zijn? OK, we hebben het allemaal nodig en als je maar lang genoeg afgesloten bent van liefde, dan kun je er niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk aan dood gaan.
De vraag is of je al de liefde die je nodig hebt uit die ene relatie moet halen, die relatie met die ene partner. Als ik die ene partner zou zijn waar al die liefde vandaan zou moeten komen, dan zou ik me verstikt voelen, alsof er een hele dikke ‘snelheidsdeken’ over me heen wordt gegooid.
Bomen weten dat dit niet werkt en laten hun takken en wortels alle kanten op groeien zodat ze uit alle denkbare richtingen de voeding kunnen ontvangen die ze nodig hebben.
‘Eén van de onjuiste overtuigingen die belangrijk is om los te laten, is het geloof dat we een ander persoon in ons leven nodig hebben om ons heel te maken. Zolang we geloven dat iemand anders de macht heeft ons gelukkig te maken, maken we een slachtoffer van onszelf.’
Robert Burney in ‘Codependence – De Dans van Gewonde Zielen’ (klik op de link voor een gratis download van dit boek).
Ik heb de vergissing een ander te zien als de (enige) bron van liefde ook een aantal keren gemaakt en ik kan je vertellen dat als je dat doet, je één garantie hebt: pijn
Een tweede garantie heb je als je er een beetje bewustzijn tegenaan gooit, namelijk dat je ervan zult leren en groeien.
‘Alles is liefde
Voor wie het kan
En voor wie echt durft te kijken
Voor wie iets durft te zoeken
Zelfs voor wie alleen nog maar,
het allerkleinste beetje durft te hopen’
Bløf – Alles is liefde
Bewaard onder Citaten, Codependency, Mening | 17 Comments
Tags: codependency, gewonde zielen, liefde, pijn, relaties, Robert Burney
Een blog als kampvuur
Geplaatst op 30 november, 2010
Vorige week vrijdagochtend had ik via Twitter een leuke uitwisseling met @Raaphorst, @metkcom, @MeerAdvies en @StanLenssen. Aanleiding was de discussie die was ontstaan na de aankondiging dat de organisatie van de Dutch Bloggies ermee stopt. Die discussie ging vooral over het waarom want overal doken berichten op dat bloggen dood is en dat bloggen niet meer hip is.
Het doet me niks of bloggen hip is of niet. Ik hou van the Beatles omdat ik die muziek mooi vind. Hip kan ik ze niet noemen nu ze al veertig jaar niet meer bestaan. Bloggen was nooit bedoeld om hip te zijn, wel om verhalen te vertellen. Verhalen vertellen doen we over veertig jaar nog, net als naar de muziek van the Beatles luisteren. Sommige dingen zijn tijdloos, hip of niet hip.
God/Liefde/Universum is ook een verhalenverteller en ieder mens op aarde draagt unieke stukjes van de verhalen uit de Bron met zich mee. Het enige dat God/Liefde/Universum wil, is dat wij die verschillende verhalen, die verschillende stukjes, met elkaar delen en uitwisselen. Hoe meer we dat doen, hoe meer stukjes van de Bron we samenvoegen, hoe meer we ons herinneren wie we werkelijk zijn, hoe meer we ons herinneren dat we liefdevol en geliefd zijn.
Vroeger vertelden we onze verhalen rondom het kampvuur. Tegenwoordig hebben we blogs waar we ons aan kunnen warmen en waar we in kunnen staren, net zo lang tot de woorden als vanzelf beginnen te stromen. Vanuit ons hart.
Bewaard onder Actualiteit, Bloggen, spiritualiteit | 15 Comments
Tags: Bloggen, god, liefde, verhalen vertellen
Geldvrij samenleven
Geplaatst op 5 november, 2010
Binnen een gezin bestaan geen geldstromen (zakgeld e.d. even buiten beschouwing gelaten) en toch barst het er van de activiteiten. Mijn partner heeft de was gedaan. Onbetaald. Mijn dochter heeft een mooie tekening voor me gemaakt. Onbetaald. Ik heb gekookt en afgewassen. Onbetaald.
Je zou een gezin als een micro samenleving kunnen zien. Een micro samenleving waar iedereen onbetaald zijn/haar bijdrage levert aan het geheel. En het werkt, het werkt omdat de mensen binnen die micro samenleving genoeg van elkaar houden en elkaar genoeg vertrouwen.
Als het werkt binnen een micro samenleving, dan kan het ook werken in een iets grotere samenleving zoals in een straat. En als het in een straat kan werken, kan het ook werken in een wijk, een stad, een regio, een provincie, een land, de wereld. We hoeven alleen maar genoeg van elkaar te houden en elkaar genoeg te vertrouwen.
Liefde en vertrouwen zijn gratis. Net zoals alles wat je ermee tot stand kan brengen.
Bewaard onder Mening | 6 Comments
Tags: geld, liefde, vertrouwen
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.