De consequentieloosheid is er vanaf

Geplaatst op 12 maart, 2012 

Zaterdag tijdens een jaren 80 feest aan een aantal mensen de vraag gesteld op welk punt ze sinds de jaren 80 het meest zijn veranderd. Een vraag die mensen diep doet graven in zichzelf naar zichzelf.  Een vraag die een feest van muziek en dans verlegt naar verbinding en kwetsbaarheid.

Als ik de gesprekken zou samenvatten, dan zou ik zeggen dat als je in je leven een periode van 20 – 30 jaar overziet, de consequentieloosheid er vanaf is.  Het besef, aan den lijve ondervonden, dat wat je zegt, denkt, voelt, doet, leert, verlangt en nalaat, consequenties heeft en dat dat best kwetsbaar maakt.

Zo liet iemand me op zijn mobiele telefoon een foto zien van zijn gitaar spelende zoon die eerder die avond voor het eerst een concert had gegeven. Hey, was dat in de jaren 80 ook niet mijn droom? Wat is er met die droom gebeurd? Waarom is alles zo serieus geworden? Waarom niet als een kind die gitaar pakken en het gewoon doen?

Het besef dat alles consequenties heeft, is tegelijk mooi en beangstigend. Misschien wel net zoals de jaren 80 waren: mooi en beangstigend.

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags: ,

Krachtpunt

Geplaatst op 9 maart, 2012 

Wat een ontroerende reacties allemaal op het verhaal over J.  Reacties via deze blog, via Twitter en Google+.

Je zou kunnen zeggen dat J. niet meer is wie hij was. Of dat hij tussen al het ‘niet weten’ door, slechts heel even weer de oude J. is, bijvoorbeeld als hij vraagt hoe het met mijn dochter is.

Maar er is geen verwarde J., net zo min als er een oude J. is.

Als ik naar zijn krachtpunt kijk, dat wat hem vroeger voor mij zo’n warm mens maakte, dan heeft hij dat krachtpunt nog steeds: het krachtpunt om mensen te raken. Het enige verschil is dat hij het misschien anders gebruikt.

Als ik alle reacties lees op het verhaal over J., dan raakt hij nog steeds iets aan. Bij mij en via de verhaaltjes bij anderen. J. doet nog steeds wat J. deed.

Lees ook:

Bewaard onder Persoonlijk | 1 Comment

Tags: , ,

Als je weet dat je het niet meer weet

Geplaatst op 8 maart, 2012 

Deze week sprak ik J. weer. Ik belde hem naar aanleiding van een verhuisbericht dat hij nu in een ander zorgcentrum woont. Ik had begrepen dat zijn situatie in korte tijd  zodanig was veranderd dat het nodig was voor hem om naar een gesloten afdeling te verhuizen.

Bij het horen van zo’n bericht gaan allerlei verhalen met elkaar in gevecht om voorrang. Het eerste verhaaltje dat ik opmerkte was dat dezelfde J. die zo van wandelen houdt en van lekker buiten zijn, nu opgesloten zit.

De stem die ik door de telefoon hoorde klonk verzwakt maar de boodschap klonk er duidelijk in door: ‘Ik weet het niet meer, ik weet het niet meer, ik weet het niet meer…’.

Hij weet het, bedacht ik me. Hij weet dat hij het niet meer weet, hij weet wat er aan de hand is en dat maakt hem bang. Op zo’n moment is een telefoon echt een rotding, wil je bij die ander zijn en even verbinding maken, even zachtjes aanraken.

Misschien bracht mijn stem iets van een herinnering naar boven:  ‘Hoe is het met je dochter?’ klonk het zachtjes.

Hij weet het.

‘Hij slaapt veel’ had de verpleegster gezegd. Ja, dat zou ik ook doen als ik wist dat ik het niet meer wist. Heel veel slapen. Misschien wel voor altijd.

Slaap lekker J.

Lees ook: Een warm mens

Bewaard onder Persoonlijk | 5 Comments

Tags: ,

Emotionele reacties

Geplaatst op 6 maart, 2012 

‘Hoe je emotioneel reageert is in iedere situatie een keuze.’
Judith Orloff

Zoals ik het zie en ervaar, is hoe je emotioneel reageert pas een keuze als je je bewust bent van je emotionele wonden en je die wonden voldoende hebt geheeld. Is dat nog niet het geval, dan reageer je vanuit je oude programmeringen die je als kind hebt aangeleerd om te overleven.

Quotes zoals die van Judith Orloff worden niet zelden misbruikt als antwoord op iemands emotionele reactie. Het staat flink  om dan met zo’n quote voor de dag te komen waar kwetsbaarheid veel meer kracht heeft.

Lees ook:

Bewaard onder Citaten, Mening | 7 Comments

Tags: , , ,

Spirituele blabla

Geplaatst op 5 maart, 2012 

Hey hallo, wat een toeval je hier te treffen na al die jaren. Hoe is het met je?

Nou, niet zo best, ik had vandaag een rotdag op kantoor.

Rotdag is jouw perceptie, verander je perceptie en elke dag is een feest. Wat jij zou moeten doen is gewoon in je kracht gaan staan.

Nee echt, vandaag was een drama, ik….

Ik hoor het al: je zit in je slachtofferrol. Doe net als ik: wees de schepper van je eigen leven en de realiteit is je beste vriend.

Wil je me even laten uitpraten?

Ik heb geen woorden nodig want ik zie een heleboel negativiteit in je aura. Je moet jezelf in het licht zetten en meester worden over je gedachten en je hart openen.   

Ik ga naar huis en meteen naar bed. Ik voel me grieperig.

Ziekte is een keuze. Jouw keuze. Verander je keuze en je bent gezond.

Tot ziens.

Je leeft in liefde of je leeft in angst, zo simpel is het. Ik leef in liefde en dat zou jij ook moeten doen.

Lees ook:

Bewaard onder spiritualiteit, Verhaaltjes | 7 Comments

Tags:

Een mooie week

Geplaatst op 2 maart, 2012 

Een mooie week met blogvrienden die ook schreven over de #malewishlist , wat ik op mijn blog noemde ‘Wat mannen echt willen‘: Rick Belden, journey to manhood en the good men project

Een mooie week met Peter Diamandis en zijn Ted Talk ‘Abundance is our future‘.

Een mooie week met ‘De kunst van het verslagen voelen‘ van Carolien Geurtsen.

Dus voor iedereen die zich zorgen maakte omdat ik deze week over rouwen en leegte schreef: het was een mooie week.

Goed weekend allemaal.

Bewaard onder Inspiratie | Reageer

Tags: , , ,

Permissie om te rouwen

Geplaatst op 1 maart, 2012 

‘Maar rouw jij dan een leven lang?’ Het was een vraag van een lezer naar aanleiding van rouwen bij verandering.

Nee, ik rouw gelukkig niet een leven lang. Maar elke verandering kan een rouwproces inleiden. Soms is de verandering niet eens zo groot maar herinnert deze ons  (bewust of onbewust) aan andere veranderingen waar niet over is gerouwd.  Een op het eerste gezicht onschuldig voorval kan dan een rouwproces op gang brengen.

De vraag naar een leven lang rouwen deed me denken aan een eenvoudige oefening die je kunt doen om jezelf permissie te geven om te rouwen:  maak eens een lijst van alles wat je in je leven verloren hebt. Denk daarbij niet alleen aan sterfgevallen maar ook aan het verlies van vriendschappen, relaties, verandering van baan of woonomgeving, ouderdom, ziekte en ook het verlies van dromen en verlangens.

Je zult zien dat als je er eenmaal aan begint, de lijst veel langer is dan je had gedacht.  We hebben allemaal, niemand uitgezonderd, meer dan genoeg permissie om te rouwen.

Bewaard onder Persoonlijk | 6 Comments

Tags: ,

← Vorige pagina