Permissie om te rouwen
Geplaatst op 1 maart, 2012
‘Maar rouw jij dan een leven lang?’ Het was een vraag van een lezer naar aanleiding van rouwen bij verandering.
Nee, ik rouw gelukkig niet een leven lang. Maar elke verandering kan een rouwproces inleiden. Soms is de verandering niet eens zo groot maar herinnert deze ons (bewust of onbewust) aan andere veranderingen waar niet over is gerouwd. Een op het eerste gezicht onschuldig voorval kan dan een rouwproces op gang brengen.
De vraag naar een leven lang rouwen deed me denken aan een eenvoudige oefening die je kunt doen om jezelf permissie te geven om te rouwen: maak eens een lijst van alles wat je in je leven verloren hebt. Denk daarbij niet alleen aan sterfgevallen maar ook aan het verlies van vriendschappen, relaties, verandering van baan of woonomgeving, ouderdom, ziekte en ook het verlies van dromen en verlangens.
Je zult zien dat als je er eenmaal aan begint, de lijst veel langer is dan je had gedacht. We hebben allemaal, niemand uitgezonderd, meer dan genoeg permissie om te rouwen.
Bewaard onder Persoonlijk
Reacties
6 Reacties to “Permissie om te rouwen”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
Heel herkenbaar en ik zit er ook middenin.
@Hanneke: join the club 🙂 Melody Beattie heeft er een mooi boek over geschreven: the grief club
Bijzonder om te zien hoezeer verlies de andere kant van succes is. Of het nu gaat om personen, naties of gedachtengoed.
@Huub: ja, dat is het zeker. Ik las net nog een mooie blog die hierbij aansluit: De kunst van het verslagen voelen
rouwen duurt bij mij vaak te lang. dat zou ik willen inkorten graag.
@Karin: Hmmm, ja. Als ik er middenin zit wil ik dat ook graag maar daar trekt het proces zich maar weinig van aan.