Rouwen bij verandering

Geplaatst op 28 februari, 2012 

Een goeie vraag van Karin Ramaker in haar blogpost over patronen doorbreken: ‘Waarom omarmen we nieuw zo slecht eigenlijk?’

Dit is wat ik schreef:

‘Mijn ervaring hiermee is dat je pas het nieuwe kunt omarmen als je afscheid hebt kunnen nemen van het oude. Afscheid nemen van het oude en het nieuwe verwelkomen is een rouwproces. En daar zit het probleem vaak: We kunnen of durven niet te rouwen en zijn niet bereid door het rouwproces te gaan. Onze emotioneel disfunctionele cultuur speelt daarbij een belangrijke rol. Het vermogen om te rouwen is naar mijn idee één van de meest onderschatte menselijke vaardigheden.’

Het is erg veilig en gemakkelijk om in de we-vorm te schrijven.  Dus ik herschrijf even:

‘Mijn ervaring hiermee is dat ik pas het nieuwe kan omarmen als ik afscheid heb kunnen nemen van het oude. Afscheid nemen van het oude en het nieuwe verwelkomen is een rouwproces. En daar zit mijn probleem vaak: Ik kan of durf niet te rouwen en ben niet bereid door het rouwproces te gaan. Mijn emotioneel disfunctionele cultuur speelt daarbij een belangrijke rol. Mijn vermogen om te rouwen is naar mijn idee één van mijn meest onderschatte menselijke vaardigheden.’

Zo zeg, komt die even binnen.

Bewaard onder Persoonlijk

Tags: ,

Reacties

4 Reacties to “Rouwen bij verandering”

  1. Henny Bos on februari 28th, 2012 11:51

    Hallo Peter,
    Heel dapper en openhartig van je om e.e.a. in de ik-vorm te zetten, aan wij kun je niet veel doen, aan jezelf wel dus het is ook heel intelligent om de ik-vorm te kiezen. Gandhi zei: ‘Wees zelf de verbetering die je in de wereld wilt zien’. Je geeft een mooi voorbeeld. Ook ik rouwde onvoldoende om m’n verliezen en veranderingen, het loslaten van het oude gaat me nu echter steeds gemakkelijker af omdat ik het niet meer zie als verlies maar als een bevrijding

  2. Peter de Kock on februari 28th, 2012 17:44

    @Henny: Dank je wel. Het doet me ineens aan een oefening denken waar ik jou wel eens over heb horen praten. Dat je eerst alles opschrijft wat je ergert aan anderen en dat je dan de ergernissen omkeert naar jezelf.

  3. Es on februari 28th, 2012 17:47

    niet eens de tijd gekregen om te rouwen in mijn leven – niet bji mijn moeder – mijn vader had wat anders dat hij wilde doen samen, niet toen hij stierf, ik hoorde het een dag voor zijn begrafenis, mijn omas, 8 verhuizingen, zoenzoveel banen….en nu mijn met alle liefde opgeknapte oude huisje — roouwen – loop in het bos vanmiddag en moet ineens mateloos huilen omdat een jonge hond door mij geaaid wil worden….er zijn nog wat liters tranen die gehuild mogen worden…ook merk ik nu pas dat ik er moeite mee heb ….

  4. Peter de Kock on februari 28th, 2012 19:48

    @Es: Het is er de tijd voor geloof ik. Het heerst: rouwen. De februari maand heeft heel wat naar boven gebracht en ik verlang naar maart, de lentemaand. Makkelijk is het inderdaad niet. Ben benieuwd hoe er er weer uit komen aan de andere kant van het proces.

Laat je reactie achter!