Blog, nozems en vrijheid

Geplaatst op 23 mei, 2009 

Volgens Marshall Rosenberg is de behoefte om een bijdrage te leveren aan het welzijn van anderen en van onszelf de meest wezenlijke behoefte van allemaal. Ik kan daar wel in mee gaan.

Ik voel me elke keer weer blij als ik zie met welke zoektermen bezoekers mijn blog weten te vinden.  Het idee dat ik  anderen een stapje verder te helpen bij wat ze zoeken raakt me.

Een zoekterm die me blijft intrigeren is die van ‘nozems‘. Vanwaar toch die interesse in nozems?

Uit Easy Rider:

Billy: Hey, man. All we represent to them, man, is somebody who needs a haircut.
George Hanson: Oh, no. What you represent to them is freedom.
Billy: What the hell is wrong with freedom? That’s what it’s all about.
George Hanson: Oh, yeah, that’s right. That’s what’s it’s all about, all right. But talkin’ about it and bein’ it, that’s two different things. I mean, it’s real hard to be free when you are bought and sold in the marketplace. Of course, don’t ever tell anybody that they’re not free, ‘cause then they’re gonna get real busy killin’ and maimin’ to prove to you that they are. Oh, yeah, they’re gonna talk to you, and talk to you, and talk to you about individual freedom. But they see a free individual, it’s gonna scare ‘em.
Billy: Well, it don’t make ‘em runnin’ scared.
George Hanson: No, it makes ‘em dangerous. Buh, neh! Neh! Neh! Neh! Swamp!

(Bron: The Internet Movie Database)

Bewaard onder Bloggen, Films, Muziek | 1 Comment

Tags: , , ,

Dreams are something we all fight for

Geplaatst op 11 maart, 2009 

Don’t try to shape your employees in the spirit of the company! Let their spirit that made you hire them to start with, to shape the company. Give them the freedom to merge their self existence, their individuality and creativity into the company dream. Dreams are something we all fight for.

Bron onbekend. Met dank aan @Hemelwandelaar via welke ik deze mooie tekst heb gevonden.

Bewaard onder Citaten, Ondernemen | Reageer

Tags: , ,

Ontgiften van de crisis

Geplaatst op 21 februari, 2009 

Hoewel ik geen kranten lees en niet naar het journaal kijk merk ik dat het woord crisis toch in mijn systeem terecht is gekomen. Er lijkt geen ontkomen aan en dat is, zo schat ik in, precies de bedoeling. Politici zeggen dat niemand aan de gevolgen van de crisis zal ontkomen en vervolgens storten de media deze boodschap massaal uit over alles en iedereen.

Ik heb er deze week een tweet over geschreven:

“Als aanzetten tot haat bij wet verboden is, waarom dan aanzetten tot crisis ook niet verbieden?”

Ik merk dat het me raakt wat er gebeurt en dat wil ik graag anders. Van de crisis zelf merk ik niks. Van de manier van communiceren en de hoeveelheid aan communicatie merk ik wel wat. Wat doet alle ophef over de economische en financiële situatie met mij? Ik voel me geïrriteerd en geprikkeld. Wat zijn mijn behoeften? In ieder geval vertrouwen en autonomie merk ik.

Het nieuws over de crisis wordt gebracht alsof het over algemeen geldende waarheden gaat die per definitie voor iedereen gelden, of we dat nu leuk vinden of niet. Het is voor mij alsof de crisis er bij iedereen met een injectiespuit wordt ingespoten met de  media in de rol van de spuit en de woorden en de taal als het te injecteren gif. En zo zit nu het woord ‘crisis’ in mijn systeem en daaraan koppel ik dan weer allerlei interpretaties, scenario’s en verhalen waar ik graag vanaf wil.

Ik wil graag dat politici zich anders uitdrukken over de crisis. Het zou voor mij een wereld van verschil zijn als ik dingen zou horen zeggen in de geest van: ‘Ik denk dat….omdat ik…’. Want dan heb ik helder ‘Oh, dit gaat over die ander en ik kan het anders zien’. Maar als ik iemand hoor zeggen ‘We zitten in een crisis en we moeten er allemaal aan geloven’ dan raak ik in verwarring. Wie zijn die ‘We‘? en hoezo ‘moeten‘?. En dan heeft de injectiespuit weer een paar giftige woorden ingespoten.

Waar het voor mij om gaat is de vrijheid van perceptie, de vrijheid om zelf een perceptie te kiezen. Vrijheid van perceptie is iets individueels. Niemand bepaalt mijn perceptie tenzij ik dat toelaat. Ik heb ook de ervaring van mensen die hun perceptie willen opdringen aan anderen.

Ik ken voorbeelden van alcoholisten en workaholics die het totaal onbegrijpelijk vinden als je niet meedoet met hun drank- of werkprobleem. Want als je met ze meedoet dan valt hun probleem niet zo op en als je niet meedoet juist wel. En dat laatste doet pijn. Je eigen pijn voelen en uithouden is een kunst op zich en ik denk dat mensen die dat niet kunnen of niet willen vaak als oplossing kiezen hun pijn te delen met anderen. Gedeelde smart is halve smart is het gezegde. Ik denk dat dit gezegde is bedacht door mensen die hun eigen smart niet zo goed konden uithouden. En zo wil de probleemdrinker dat jij meer drinkt dan goed voor je is en wil de workaholic dat jij na werktijd op kantoor of thuis die ene klus en ook nog die andere klus afwerkt.

En zo kan ik me voorstellen dat er mensen zijn die persoonlijke pijn hebben van de crisis omdat het ze bijvoorbeeld raakt in hun behoefte aan vertrouwen of veiligheid. En, naar ik inschat, kunnen sommige van deze mensen hun pijn maar moeilijk uithouden en willen ze hun pijn delen, willen ze graag dat jij en ik een deel van hun pijn meedragen. Misschien zeggen ze daarom wel dat we er allemaal aan moeten geloven. Aan de crisis dus.

Maar ik ben de eigenaar van mijn eigen perceptie. Met mijn vrijheid om mijn eigen perceptie te kiezen kan ik mijn behoefte aan autonomie en authenticiteit vervullen. Ik kan kiezen hoe ik tegen geld en economie aankijk. Ik kan kiezen hoe ik tegen crisis aankijk en hoe ik daarover communiceer met mezelf en anderen. Keuze van de eigen perceptie maakt vrij en onafhankelijk. Het is voor mij de ultieme afkick en ontgifting van al die giftige woorden die worden uitgestort in de kranten, op radio en tv en op het Internet. Ik zeg niet dat het gemakkelijk is, wel dat het mogelijk is.

Voor mij gaat de crisis niet alleen over geld, maar ook over wat er gebeurt als we zomaar de perceptie van een ander overnemen. Of het nou gaat over de perceptie van kerk, de overheid, de multinationals, de media of die van mijn buurman of buurvrouw.

Bewaard onder Actualiteit, Mening, Persoonlijk | 2 Comments

Tags: , , , , , ,

Gehoorzaamheid

Geplaatst op 21 juli, 2008 

Civil disobedience is not our problem. Our problem is civil obedience. Our problem is that numbers of people all over the world have obeyed the dictates of the leaders of their government and have gone to war, and millions have been killed because of this obedience. . . Our problem is that people are obedient all over the world in the face of poverty and starvation and stupidity, and war, and cruelty” :

Howard Zinn

Bewaard onder Citaten, Codependency | Reageer

Tags: , ,

Accept who you are

Geplaatst op 27 juni, 2008 

“You are unique, and you have to accept you as you are, instead of trying to repeat other people’s destinies or patterns. Insanity is to behave like someone that you are not. Normality is the capacity to express your feelings. From the moment that you don’t fear to share your heart, you are a free person.”

Paulo Coelho (citaat afkomstig van Paulo Coelho’s blog, klik hier voor het volledige artikel).

Bewaard onder Citaten | Reageer

Tags: , ,

Stockholm syndroom

Geplaatst op 15 juni, 2008 

Op YouTube ontdekte ik per toeval een videoclip van Blink 182 met als titel ‘Stockholm syndrome’. De clip begint met een vrouwenstem die een liefdesbrief voorleest.

Kun je je voorstellen dat deze vrouw een liefdesbrief schrijft naar de man door wie zij dagenlang onder levensbedreigende omstandigheden gegijzeld is geweest? Het kan en het verschijnsel heet Stockholm syndroom. Een verschijnsel dat kan ontstaan in situaties waarbij de gijzelnemer absolute controle uitoefent over de gegijzelde en voor de basisbehoeften (bijvoorbeeld eten en drinken) van de gegijzelde zorgt. Na enkele dagen in zo’n extreme situatie kan het gebeuren dat de gegijzelde zich gaat identificeren met de gijzelnemer om te kunnen overleven. Er zijn situaties bekend waarbij een gegijzelde later een relatie aangaat met een gijzelnemer of waarbij een gegijzelde zelfs gaat meevechten met de gijzelnemers. Het is ook mogelijk dat de gegijzelden zich gaan verzetten tegen de mensen die hen willen bevrijden en het opnemen voor de gijzelnemers.

Ook in andere situaties zoals binnen een gewelddadige relatie kan het Stockholm syndroom ontstaan. Denk maar aan de verhalen van vrouwen die door hun man jarenlang gewelddadig zijn behandeld en het gedrag van hun man goed praten of steeds weer terugkeren in de relatie.

Buitenstaanders reageren vaak vol onbegrip maar misschien houden dit soort situaties ons een spiegel voor. Een spiegel die ons in de gelegenheid stelt onze eigen gijzeling te zien. We worden namelijk allemaal gegijzeld door ons eigen ego. En net als bij het Stockholm syndroom identificeren we ons met onze gijzelnemer, ons ego. Deze identificatie gaat zo ver dat we niet eens in de gaten hebben dat we gegijzeld worden door ons ego. Ons hieruit bevrijden is onze grootste uitdaging.

Bewaard onder Mening, Muziek | Reageer

Tags: ,

Vrijheid van keuze

Geplaatst op 5 juni, 2008 

Ergens op LinkedIn werd de vraag gesteld of wij mensen werkelijk vrijheid van keuze hebben of dat alles is voorbestemd. Een inspirerende vraag.

Ik geloof in vrijheid van keuze. Maar of we ook werkelijk kiezen vanuit vrijheid is afhankelijk van de ruimte die wij hebben tussen ons bewustzijn en onze mentale processen. Als die ruimte er niet is leven we in gevangenschap van onze mentale processen en is er geen vrijheid. De vrijheid ligt in het bewustzijn besloten.  Het bewustzijn is de vrijheid.

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: , ,

← Vorige pagina