Een cultuur waar we er wel toe doen

Geplaatst op 7 juni, 2011 

Het is me wat: schrijf ik in een blog dat onze cultuur ons onzichtbaar maakt, slaat een dag later een andere cultuur ineens keihard toe om mij zichtbaar te maken:

Er is dus een cultuur die ons wel zichtbaar maakt, een cultuur waar we er wel toe doen: de blogcultuur.

Lees ook: Onze cultuur maakt ons onzichtbaar

Bewaard onder Bloggen, Persoonlijk | 2 Comments

Tags: , ,

Tien vragen over de dans van gewonde zielen

Geplaatst op 3 februari, 2011 

Sinds een paar weken geef ik het gratis e-book ‘Codependence – De Dans van Gewonde Zielen‘ uit.  Tijd voor een interview met de vertaler en online uitgever van dit boek: Peter de Kock 🙂

Wat betekent dit boek voor jou? Het was het eerste spirituele boek dat ik ooit las en het begin van een heel ander leven, van leren van mezelf te houden.

Waarom heb je het boek vertaald? Omdat er in het Nederlands zo weinig wordt gepubliceerd over codependency.

Waarom geef je het boek gratis weg? Ik ben ermee bij twee uitgeverijen geweest waarvan ik zeker wist dat ze het wilden uitgeven en dat uiteindelijk niet deden. Mijn intuïtie zei toen: geef het zelf uit, online en gratis. En dat heb ik gedaan.

Wat trekt jou op dit moment nog aan in het boek? Tijdens het vertalen heb ik het vaak gelezen en telkens als ik het las, raakte het me weer opnieuw, raakte het op andere en diepere plekken. Er zijn maar weinig boeken die dit hebben. ‘De Alchemist’  van Paulo Coelho, heeft dit ook.

Wie moeten dit boek lezen? Niemand moet. De mensen die dit boek nodig hebben, zullen het op het juiste moment vinden. Of het boek vindt hen. Zo heeft het boek mij ook gevonden. Het moment is belangrijk, had ik het boek één jaar eerder ontdekt, dan was het niet bij me geland.

Wat is je mooiste herinnering aan jouw werk aan het boek? Dat toen ik besloot het boek online gratis uit te geven, ik binnen no time daarover een akkoord had met de schrijver, Robert Burney, en hulp kreeg van Huub Koch die het grafisch ontwerp heeft gemaakt. Dat gaf me vertrouwen in mijn intuïtieve beslissing het op deze manier te doen.

Als mensen je vragen wat codependency is, wat zeg je dan? Dat ligt er aan hoeveel tijd ik heb. Codependency is een vreselijk veelzijdig verschijnsel dat zich op meervoudige niveaus manifesteert. Mijn kortst mogelijke antwoord zou zijn: codependency is in oorlog zijn met jezelf.

Hoe overwin je codependency? Je overwint het niet in de zin van dat je de strijd ertegen kunt winnen. Heling begint meestal met te erkennen dat je er juist machteloos over bent en dat het je hele leven verkloot.

Heb je verder nog plannen met het boek? Met het boek niet, dat vindt z’n weg wel. Ik ga me meer richten op andere manieren om behulpzaam te zijn bij bewustwording over codependency en bij het ondersteunen van mensen bij het proces van heling.

Heb je nog een slotopmerking? Dat ik dankbaar ben voor Robert Burney, dat hij dit boek schreef, en in het bijzonder voor de laatste zin uit zijn boek: Je bent Liefdevol. Je bent Geliefd. Je bent LIEFDE.

Bewaard onder Boeken, Codependency, Persoonlijk | 15 Comments

Tags: , , ,

Waar zal ik over schrijven (2)

Geplaatst op 15 maart, 2010 

In deel 1 van ‘Waar zal ik over schrijven’ gebruikte ik een metafoor van Steve Rother. En die metafoor raakt me. Niet zozeer als bron van inspiratie om te bepalen waar ik over ga schrijven want er bestaan allerlei methoden en vraagstellingen om een schrijfonderwerp te kiezen. Huub Koch gaf als voorbeeld van zo’n vraagstelling: welke vraag leeft er bij je lezers, die je nog niet beantwoord hebt… Afhankelijk van de vraag die je jezelf stelt, kom je bij een schrijfonderwerp.

Het bepalen van het schrijfonderwerp ervaar ik niet als een probleem want ik zit zelden om inspiratie verlegen. Waar ik soms wel mee worstel is de fase daarna: het onderwerp ook goed genoeg vinden en blijven vinden om er daadwerkelijk iets mee te doen. Veel onderwerpen belanden in een notitieblok als ideeën voor later en telkens als ik dat notitieblok doorblader denk ik dat het idee niet goed genoeg is (of dat wel was maar nu niet meer is).

Ik denk dat elke ondernemer of kunstenaar wel ideeën heeft die nooit verder komen dan de ideefase. De vraag is dan: wat doe je met al die ideeën? Erwin Blom geeft op zijn blog een inspirerend antwoord:

Een idee zonder executie blijft een idee. En wordt nooit meer. Het krijgt geen vervolg, het krijgt geen uitvoering, het krijgt geen publiek. Zonde. Als je er zelf niks mee doet, vertel het dan op zijn minst verder. Misschien kan een ander er iets mee of inspireert het tot andere zaken.

De reden dat die metafoor van Steve Rother me raakt is dat hij me confronteert met de dood. Veel ideeën in mijn notitieblok blijven ideeën voor later maar ik kan natuurlijk niet bezig blijven allerlei ideeën voor me uit te schuiven voor later want er komt misschien geen later. Sinds ik die metafoor van Steve Rother las, stel ik mezelf de vraag wat ik als het ware over mijn dood heen wil tillen en doorgeven aan anderen en hoe ik dat wil doen, in welke vorm.

Ik denk dat wat Steve Rother bedoelt met zijn metafoor over een specifieke vorm van schrijven gaat, namelijk om het doorgeven van een wezenlijke boodschap aan anderen. Schrijven over dat wat jij en ik als unieke wezens aan unieke inzichten en ervaringen hebben opgedaan in dit leven. Ik denk dat we allemaal wel met zo’n verhaal rondlopen.

En ik denk ook dat we allemaal met kritiek over dat unieke verhaal rondlopen, namelijk dat ons unieke verhaal helemaal niet zo bijzonder is, dat het vanzelfsprekend is en oninteressant voor anderen. Maar dat is het wel, het is wel bijzonder, het is bijzonder genoeg om door te vertellen en door te geven. Voor een vis is water bijzonder heel vanzelfsprekend, een vis kan zich geen leven voorstellen zonder water. Voor een ander is water wel heel bijzonder. Als je erg dorstig bent bijvoorbeeld.

Er zijn volop mensen die dorstig zijn naar wat voor jou en mij vanzelfsprekend is.

There is no greater agony than bearing an untold story inside you.
Maya Angelou

Credits: ik vond het citaat van Maya Angelou op de blog van Mark David Gerson

 

Bewaard onder Citaten, Persoonlijk, Schrijven | 6 Comments

Tags: ,

In de spotlight: de meebloggers

Geplaatst op 11 februari, 2010 

Met deze blogpost wil ik een aantal meebloggers in de spotlight zetten. Meebloggers zijn voor mij de mensen die deze blog tot leven brengen met hun reacties. Reacties die de ene keer weer inspireren of ontroeren en de andere keer weer voor ondersteuning of plezier zorgen.

De volgende blog meebloggers wil ik graag bedanken:

Annelize van Dijk: annelizevandijk.nl

Debbie Gesthuizen

Els van Nispen

Gertrud Althausen

Hanneke Verhoeven

Huub Koch: zichtbarezaken.nl

Ingrid Greitemann: ingridgreitemann.wordpress.com

Irina Almgren: appropriateresponse.wordpress.com

Joep Oomen: oo-men.nl

Jooper: jooper.nl

karin Ramaker: met-k.com

Katinka Hesselink: overpeinzende.nl

Michael Minneboo: mikeswebs.blogspot.com

Nino Michielse: rustpunt.web-log.nl

Petra Maartense: devliegendeschildpad.blogspot.com

Sonja van Poortvliet: sonjavanpoortvliet.nl

En dan nu de kleine lettertjes: alleen mensen die meerdere reacties hebben geplaatst en waarvan een website of weblog bekend is, staan hier vermeld (in alfabetische volgorde). Ik zou al die anderen tekort doen als ik ook niet tegen hen zou zeggen: bedankt.

Bewaard onder Bloggen | 15 Comments

Tags: , , ,

Kleurenblog

Geplaatst op 18 december, 2009 

In de jaren 70 van de vorige eeuw veroverde de kleurentelevisie Nederland. Ik kan me nog herinneren dat wij thuis een nieuwe tv kregen en dat het een kleurentoestel was. De beleving van pure rijkdom kan ik me nog goed voor de geest halen.

Diezelfde beleving kreeg ik vanochtend toen Huub Koch, grafisch ontwerper en communicatie expert bij Zichtbare Zaken, de zwart/wit template van mijn blog had vervangen door een helemaal op maat gemaakte kleuren template.

Toen ik Huub vroeg een huisstijl voor me te ontwerpen en daar ook mijn blog in mee te nemen, kon ik niet vermoeden dat het mogelijk is dat iemand die mij op dat moment nauwelijks kende, in staat is een perfect zittend maatpak voor me te maken. En waarvan ik me nu afvraag hoe ik ooit zonder heb gekund.

Een leuke manier om te vieren dat vorige week ‘Etiketten plakken‘ de vierhonderdste blogpost was en dat ‘TL Licht‘ eind deze maand het tweejarig blogjubileum markeert.

Lees ook: Het bord boven de supermarkt

Bewaard onder Bloggen | 10 Comments

Tags: ,

Het bord boven de supermarkt

Geplaatst op 17 oktober, 2009 

Vrijdagochtend was ik op bezoek bij Huub Koch om de ontwerpen te bekijken en te bespreken die hij heeft gemaakt voor mijn nieuwe huisstijl. Het pakketje ‘huisstijl’ bestaat uit de ontwerp van een woordmerk, een WordPress theme ontwerp voor mijn blog en een communicatieconcept om mezelf als ondernemer te positioneren.

Ik was blij verrast met de ontwerpen die Huub had gemaakt. Vooraf had ik wat vrees dat ik totaal geen klik zou hebben met de ontwerpen maar het tegendeel was waar. Ik was verwonderd te zien hoe een eerder gesprek met Huub en wat correspondentie per e-mail over mijn ondernemerschap en favoriete films, vertaalbaar zijn naar vorm en kleuren. Wat ik te zien kreeg was werkelijk prachtig! Ik heb de ontwerpen mee naar huis genomen om ze ook aan andere mensen voor te leggen en het mooiste en best passende ontwerp te kiezen.

In één van de ontwerpen had Huub een woordmerk gemaakt waarbij mijn achternaam oranje was ingekleurd. Ik zag mijn eigen achternaam en die kleur en zag ineens het reclamebord voor me dat mijn vader vroeger boven zijn supermarkt had staan: Supermarkt de Kock. Het bord was van hout, het was groot, het was oranje en de letters waren wit. Als kind had ik een pesthekel aan dat bord. Ik vond dat bord lelijk, ik vond de naam lelijk en ik vond de kleur lelijk. Alles aan het bord vond ik lelijk.

En vrijdagochtend lag dat ontwerp daar voor me met diezelfde achternaam en diezelfde oranje kleur. Het was alsof de geest van dat houten bord van mijn vader zei ‘Joehoe, daar ben ik weer…..’. Tot mijn verrassing vond ik het mooi, erg mooi zelfs. Mijn ergernis over dat Supermarkt bord was verdwenen, opgelost. Ik vond de herinneringen aan dat bord wel vertederend. Weg ergernis, ik moest erom lachen.

Misschien dat mijn dochter zich ook gaat ergeren aan mijn woordmerk. Ik denk dat ik haar dan wat kleurpotloden en viltstiften geef en een groot stuk  papier en haar vraag ’teken en kleur jij het dan maar zoals jij het mooi vindt’. En dan geef ik haar die tekening veel later weer terug als zij voor zichzelf begint.

Ik heb wel alvast een beetje het zekere voor het onzekere genomen en haar het woordmerk ontwerp al laten zien. Volgens mij vond ze het wel mooi.

Bewaard onder Persoonlijk | 7 Comments

Tags: ,

Wie ben ik?

Geplaatst op 29 september, 2009 

Vraag je jezelf wel eens af wie je bent? Vorige week donderdag, fietsend op weg naar huis, was daar ineens die vraag: wie ben ik? De daarop volgende dagen raakte ik overdonderd door antwoorden.

Zo ontdekte ik eerst de website www.michaelteachings.com met artikelen over ziele leeftijden en de verschillende rollen die we kiezen te vervullen voordat we incarneren. Met wat ik daar las had ik al zoveel antwoorden dat ik daar nog wel een poosje mee onder de pannen ben. Maar er kwam nog veel meer.

Een dag later bood Gertrud Althausen me aan een numerologie voor me uit te werken aan de hand van mijn geboortedatum en naam. Ik nam het aanbod graag aan en zondag had ik al een bijzonder gedetailleerde beschrijving in mijn mailbox.

Als extra service kreeg ik van Gertrud ook nog mijn persoonlijke kinkaart volgens de Tzolkin, de Maya kalender.

Er kwam ook nog een toetje: Huub Koch stuurde me een communicatie concept toe, gebaseerd op een eerder gesprek en vragen die hij me had gesteld over ondernemerschap en hoe ik me daarin onderscheid.

Zo had ik binnen een paar dagen vier totaal verschillende invalshoeken op de vraag ‘Wie ben ik?’. De invalshoeken overlapten elkaar, vulden elkaar aan en waren ook totaal verschillend.

Zo langzamerhand heb ik het idee dat wie ik ben, wie jij bent of wie wij zijn, niet is afgebakend in de zin van een opsomming van een aantal eigenschappen en kwaliteiten. Ik denk dat ‘alles’ in ons is, dat we ‘alles’ zijn. En dat de mate van iemands bewustzijn en de omstandigheden waarin iemand verkeert (het boek ‘The tipping point‘ van Malcolm Gladwell geeft prachtige voorbeelden van hoe omstandigheden en omgeving een grote rol kunnen spelen), bepaalt uit welk vaatje iemand tapt. Zo tap ik de ene keer bijvoorbeeld ‘luiheid’ en de andere keer ‘hard werken’.

Bewaard onder Boeken, Persoonlijk, spiritualiteit | 3 Comments

Tags: , ,

De oversteek

Geplaatst op 18 september, 2009 

Een drukke straat midden in Rotterdam. Een groep ganzen heeft het plan bedacht om van de vijver aan de ene kant van een drukke straat naar de vijver aan de andere kant te lopen. Waggelend beginnen ze aan hun reis.

Ze naderen de rijbaan. Er komt een auto aanrijden waarvan de bestuurder haast heeft. Het wordt spannend. Een oude vrouw zwaait driftig met haar arm om de chauffeur te waarschuwen, met haar andere arm houdt ze zichzelf vast aan haar rollator. Het ziet er vertederend uit. De automobilist ziet het signaal, remt en stopt. De ganzen waggelen vrolijk naar de middenberm. Aan de andere kant moeten ze een tweede rijbaan oversteken. Ook daar is iemand bezig het verkeer te regelen. Een man brengt het verkeer tot stilstand en gebaart de ganzen over te steken. Na hun oversteek moeten de ganzen alleen nog onder een hekje door en de bestemming is bereikt.

Ik was geraakt te zien hoe midden in een drukke stad mens en dier zo harmonieus met elkaar samen werken. Het tafereeltje was behalve vertederend ook symbolisch. Met de hulp van de wijze sjamaan Gertrud Althausen ontdekte ik dat er zoiets bestaat als dieren geboorte totems. Ben je net als ik geboren tussen 22 december en 19 januari, dan is de gans je geboorte totem.

Net als die ganzen ben ook ik een oversteek aan het maken. Die ganzen kregen tijdens hun oversteek hulp. Ik krijg bij mijn oversteek ook hulp, sommige hulp zichtbaar en andere hulp onzichtbaar.

Vanmiddag, meteen na het ganzentafereeltje, kreeg ik zichtbare hulp van Huub Koch, oprichter van Zichtbare Zaken (geen toeval: zichtbare hulp van zichtbare zaken). Huub gaat me met zijn creativiteit helpen met het ontwerpen van een woordmerk en een nieuwe vormgeving voor mijn blog. Allemaal activiteiten die deel uitmaken van mijn oversteek. En Huub helpt om tijdens mijn oversteek dingen (mezelf) zichtbaar te maken.

Nieuwsgierig geworden naar mijn oversteek, waarheen ik een oversteek maak? Join the club want ik ben zelf ook ontzettend nieuwsgierig. Maar dat ik net als die ganzen met een oversteek bezig ben, dat is wel zeker. En ook dat ik er hulp bij krijg. Zoals van Huub Koch en van Gertrud Althausen. Fijn weekend.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags: ,

← Vorige pagina — Volgende pagina →