Waar zal ik over schrijven (2)

Geplaatst op 15 maart, 2010 

In deel 1 van ‘Waar zal ik over schrijven’ gebruikte ik een metafoor van Steve Rother. En die metafoor raakt me. Niet zozeer als bron van inspiratie om te bepalen waar ik over ga schrijven want er bestaan allerlei methoden en vraagstellingen om een schrijfonderwerp te kiezen. Huub Koch gaf als voorbeeld van zo’n vraagstelling: welke vraag leeft er bij je lezers, die je nog niet beantwoord hebt… Afhankelijk van de vraag die je jezelf stelt, kom je bij een schrijfonderwerp.

Het bepalen van het schrijfonderwerp ervaar ik niet als een probleem want ik zit zelden om inspiratie verlegen. Waar ik soms wel mee worstel is de fase daarna: het onderwerp ook goed genoeg vinden en blijven vinden om er daadwerkelijk iets mee te doen. Veel onderwerpen belanden in een notitieblok als ideeën voor later en telkens als ik dat notitieblok doorblader denk ik dat het idee niet goed genoeg is (of dat wel was maar nu niet meer is).

Ik denk dat elke ondernemer of kunstenaar wel ideeën heeft die nooit verder komen dan de ideefase. De vraag is dan: wat doe je met al die ideeën? Erwin Blom geeft op zijn blog een inspirerend antwoord:

Een idee zonder executie blijft een idee. En wordt nooit meer. Het krijgt geen vervolg, het krijgt geen uitvoering, het krijgt geen publiek. Zonde. Als je er zelf niks mee doet, vertel het dan op zijn minst verder. Misschien kan een ander er iets mee of inspireert het tot andere zaken.

De reden dat die metafoor van Steve Rother me raakt is dat hij me confronteert met de dood. Veel ideeën in mijn notitieblok blijven ideeën voor later maar ik kan natuurlijk niet bezig blijven allerlei ideeën voor me uit te schuiven voor later want er komt misschien geen later. Sinds ik die metafoor van Steve Rother las, stel ik mezelf de vraag wat ik als het ware over mijn dood heen wil tillen en doorgeven aan anderen en hoe ik dat wil doen, in welke vorm.

Ik denk dat wat Steve Rother bedoelt met zijn metafoor over een specifieke vorm van schrijven gaat, namelijk om het doorgeven van een wezenlijke boodschap aan anderen. Schrijven over dat wat jij en ik als unieke wezens aan unieke inzichten en ervaringen hebben opgedaan in dit leven. Ik denk dat we allemaal wel met zo’n verhaal rondlopen.

En ik denk ook dat we allemaal met kritiek over dat unieke verhaal rondlopen, namelijk dat ons unieke verhaal helemaal niet zo bijzonder is, dat het vanzelfsprekend is en oninteressant voor anderen. Maar dat is het wel, het is wel bijzonder, het is bijzonder genoeg om door te vertellen en door te geven. Voor een vis is water bijzonder heel vanzelfsprekend, een vis kan zich geen leven voorstellen zonder water. Voor een ander is water wel heel bijzonder. Als je erg dorstig bent bijvoorbeeld.

Er zijn volop mensen die dorstig zijn naar wat voor jou en mij vanzelfsprekend is.

There is no greater agony than bearing an untold story inside you.
Maya Angelou

Credits: ik vond het citaat van Maya Angelou op de blog van Mark David Gerson

 

Bewaard onder Citaten, Persoonlijk, Schrijven

Tags: ,

Reacties

6 Reacties to “Waar zal ik over schrijven (2)”

  1. Huub Koch on maart 16th, 2010 02:35

    Het gaat altijd om de uitvoering van een idee, anders komt het niet uit de verf, maar zonder idee (of een kans, bijv. bij een opdracht) komt je nergens.

    Eén van mijn docenten op de academie zei ooit tegen mij: (toen ik als student een opdracht voor een fotokalender had binnengehaald en ik daar toch wat onzeker over was) ‘Je kunt beter spijt hebben van de dingen die hebt gedaan, dan van de dingen die je niet hebt gedaan.’ Hij had gelijk. Alleen door ervaring op te doen en het risico te lopen te falen, leer je iets en ontwikkel je jezelf.

    Overigens is het heel vanzelfsprekend dat we onze eigen kwaliteiten vanzelfsprekend vinden. Dat kan zelfonderschatting zijn, maar ook de eeuwige ‘urge to move on’. Daarom is het af en toe nodig, zoals ze dat zeggen, om op je handen te gaan zitten en van je uitzicht te genieten.

    Wat jij? 😉

  2. Peter de Kock on maart 16th, 2010 06:21

    Dank je wel voor het delen Huub. Wat je laatste zin betreft sla je de spijker op z’n kop. Gisteren was typisch zo’n dag. Ik voelde het ’s morgens al: niet een dag om veel te creëren maar om van het uitzicht te genieten. Fijn dat die dagen er ook zijn. Niks is zo frustrerend om op zo’n dag toch te blijven pushen. Wat dan werkt is overgave, elke dag heeft zo z’n eigen energie en daarop meeliften.

  3. Hanneke on maart 17th, 2010 17:14

    Dank je Peter.
    Elk verhaal is inderdaad uniek. Of het de moeite waard is op te schrijven en/of te delen…wie bepaald dat?
    Je weet vaak niet of en hoe iets wat je schrijft invoed heeft op iemand.
    Ik krijg vaker feed-back via mail dat mensen mijn blog wel lezen maar daar niet willen reageren. Om verschillende redenen. Dat is prima natuurlijk. Maar ook soms jammer omdat door het over en weer reageren weer mooie uitwisselingen kunnen onstaan:-)
    Bij het lezen van het laatste deel van je blog moest ik erg denken aan een stukje tekst dat ik gelezen heb op de blog van Frank Bruining; http://www.frankbruining.nl/inspiratie/2010/03/onze-diepste-angst.html

  4. Hanneke on maart 17th, 2010 17:17

    Oh die link is niet helemaal goed, hoe krijg ik die weg?
    In ieder geval had ik het over de blog van Frank : onze diepste angst

  5. Peter de Kock on maart 17th, 2010 19:37

    Dank je wel Hanneke, ik heb de link naar de blog van Frank Bruining aangepast. Ik lees zijn blogs ook graag. Wat delen betreft dank ik dat voor sommigen een oud patroon een rol speelt, dat van kennis is macht. Delen is dan not done. De tijden zijn veranderd maar nog niet alle patronen. Alles en iedereen op z’n tijd denk ik dan.

  6. Hanneke on maart 18th, 2010 13:14

    Bedankt Peter.
    Is denk ik ook zo at je zegt over delen. Veranderen kost tijd en geduld:-)

Laat je reactie achter!