Doe mij zo’n vader
Geplaatst op 21 december, 2016
Als vader maak je nogal eens iets mee. Een film bijvoorbeeld die totaal niet voor jou is bedoeld maar voor jonge meiden die zich graag laten meesleuren door een verhaal over verliefd worden op een jonge popster. Ik heb het over de Nederlandse film Hart Beat:
Ik doe deze film tekort als ik zeg dat het slot een Nederlandse variant is van Love Actually waarin verschillende verhaallijnen samen komen in ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’. Ik doe deze film ook tekort als ik zeg dat ie nogal doorzichtig is omdat alle liefdesfilms zo verlopen: twee mensen ontmoeten elkaar, je weet als kijker dat het een klik wordt ook al probeert het verhaal je een ander kant op te sturen, uiteindelijk krijg je als kijker toch gelijk want die klik komt er maar dan ontstaat er een misverstand en gaan ze weer ieder hun eigen weg om in de grande finale toch weer zoenend samen te komen.
Maar ik wil deze film niet tekort doen want hij was niet voor mij bedoeld maar ik zag hem wel.
En gelukkig maar want ik zag een prachtige scene. Op het moment dat die twee, Zoë en Mik, die voor elkaar zijn voorbestemd, verder dan ooit uit elkaar drijven, is daar ineens de vader van Zoë die zijn dochter kwetsbaar laat weten dat je je gevoel moet volgen, dat je daarvoor moet gaan, ook al kan het je later pijn doen. En hij kan het weten want hij en zijn partner, de moeder van Zoë, zijn uit elkaar aan het gaan.
Ja goh, doe mij maar zo’n vader maar dat kan helaas niet meer. Wat wel kan is dat ik zelf zo’n vader wordt en ook dat ik mezelf zo af en toe zo toespreek. Wat je hebt gemist in je eigen ouders kun je altijd nog aan je eigen kinderen meegeven en aan jezelf. Zo gaat er niks verloren.
Bewaard onder Films, vaderschap | 6 Comments
Tags: gevoelens, hart, kindertijd, liefde, vaderschap
Groot, groter, grootst hart
Geplaatst op 4 december, 2016
Het is weer zover mensen, tijd voor een vage shit blogpost.
Ik heb er geen onderzoek naar gedaan hoor maar als je mensen vraagt van wie ze houden gaat het toch al snel over de eigen partner en kinderen. OK, familie (meestal) ook want het bloed kruipt waar het niet gaan kan. En goeie vrienden. En dan houdt het op.
Maar mensen kunnen ook van hun wijk houden of van hun stad en dan wordt houden van ineens intrigerend interessant. Want als je van je wijk of stad kunt houden, wat zegt dat dan over ons vermogen tot houden van?
Ik mag graag geloven dat ons vermogen tot houden van bizar veel groter is dan we denken. Gewoon omdat we nooit onderzoeken of uitproberen waar we allemaal van kunnen houden. Is er ergens een limiet? Ik zou niet weten waarom.
Oh ja, die limiet is er wel. Die limiet wordt niet bepaald door ons vermogen tot houden van maar door onze bereidheid tot kwetsbaarheid want van iets of iemand houden betekent kwetsbaar durven zijn.
Niemand wil pijn maar fok it zeg, misschien wil pijn zeggen dat je een groot, groter, grootst hart hebt.
Ik verzin maar wat.
Bewaard onder Mening | 4 Comments
Tags: hart, kwetsbaarheid, liefde, pijn
Is het centrum wel het hart van de stad?
Geplaatst op 13 november, 2014
In discussies over het overhevelen van voorzieningen uit de wijken naar het centrum van de stad, zie ik deze regelmatig voorbijkomen: het centrum is het hart van de stad. En de conclusie die daaraan wordt verbonden is dat het hart van de stad ook centraal de voorzieningen van die stad herbergt.
Ik wil daar best even in meegaan: de stad als lichaam met het centrum als hart.
Een gezond lichaam is meer dan alleen een gezond hart. Aan een gezond hart beleef je weinig plezier als de andere organen niet gezond zijn. Hersenen, darmen, longen, lever en nieren om er maar een paar te noemen, ze zijn allemaal nodig voor een gezond lichaam.
Voor een gezonde stad geldt hetzelfde: zo’n stad heeft niet alleen een gezond centrum nodig maar ook gezonde wijken. Samen vormen centrum en wijken de stad. Het is net als het menselijk lichaam een ondeelbaar geheel.
Het overhevelen van voorzieningen van de wijken naar het centrum doet de stad als geheel geen goed. Stel je voor dat je waardevolle voedingstoffen uit je organen weg zou halen ter eer en glorie van je hart. Moet je alleen de bloedsomloop naar één van je handen maar eens flink afknellen en je komt snel te weten wat dat doet met je algeheel welbevinden.
Het hart staat ook symbool voor liefde. Een stadshart dat voorzieningen uit de wijken wegslurpt is vooral met zichzelf bezig en dat is weinig liefdevol. Een echt hart wil dat het alles en iedereen goed gaat, ook met de wijken.
Dus of een centrum wel het hart van de stad is? Alleen als het hart voor de gehele stad heeft.
Bewaard onder Mening | 10 Comments
Tags: buurtbeheer, hart, Oosterhout
Een bijenveld als katalysator voor communicatie vanuit het hart
Geplaatst op 2 augustus, 2014
Stel dat in april de gemeente Oosterhout dat bijenveld naast activiteitencentrum de Bunthoef had aangelegd. Dan was er een opdracht naar de afdeling groenbeheer gegaan en was daar een paar man met machines en zaaigoed uitgerukt om, laten we zeggen in een halve dag, dat bijenveld aan te leggen. Dat bijenveld zou misschien wel mooier zijn geweest dan het veld dat al die vrijwilligers hebben aan gelegd en in ieder geval in minder tijd.
De wijk heeft geen afdeling groenbeheer
Eerlijk is die vergelijking niet. In de wijk hebben we geen afdeling groenbeheer waar we even de opdracht ‘bijenveld aanleggen’ kunnen wegleggen. Als de wijk mensen, machines en geld nodig heeft, moeten die eerst gevonden worden. De wijk moet als het ware de afdeling groenbeheer eerst zelf oprichten en dat betekent vooral vrijwilligers zoeken.
Vrijwilligers zoeken
En zo is dat met het bijenveld naast de Bunthoef ook gebeurd. ‘Oosterhout samen voor de BIJ’, zo heette het project, met het bijenveld naast de Bunthoef als uithangbord en inspiratiebron om door heel Oosterhout een bijenlint te vormen.
En zo begonnen we met het zoeken naar vrijwilligers. Social media, de wijkblog, YouTube, allerlei Oosterhoutse nieuwssites, weekblad Oosterhout en posters werden ingezet om zoveel mogelijk mensen te informeren en enthousiast te maken over ‘Oosterhout samen voor de BIJ’.
In de Bunthoef werd een avond georganiseerd. Er werd een documentaire vertoond ‘BIJvoorbeeld’ en er werd zaaigoed uitgedeeld zodat iedereen zelf voor een stukje bijenlint kon zorgen. Onder de aanwezigen werden vrijwilligers gevonden die mee wilden doen met het kroonstuk van het bijenlint: het veld naast de Bunthoef.
Er werd nog meer zaaigoed gekocht en er werd contact gezocht met deskundigen van de gemeente en !GO over de aanpak van het veld.
Op 26 april 2014 was het eindelijk zover: in totaal 13 mensen stonden die dag op het veld om met hard werken een bijenveld aan te leggen. Dankzij regen en zon stond het nauwelijks twee maanden later al in volle bloei en het werd elke week mooier en mooier.
Wat heeft het gekost?
Ik kan redelijk nauwkeurig nagaan wat er aan geld en vrijwilligersuren nodig zijn geweest voor dit project.
Aan zaaigoed en drukwerk voor de posters werd EUR 234,18 betaald.
Aan alle PR (Social media, bloggen, YouTube filmpjes maken, persberichten schrijven, publiceren op allerlei Oosterhoutse nieuwssites en in weekblad Oosterhout, posters ontwerpen) werd 16 uur besteed.
Aan besprekingen met professionals (de uren van de professionals niet meegerekend) werd 4,5 uur besteed.
In de thema-avond zaten in totaal 60 uren (inclusief de uren van de bezoekers).
Aan het aanleggen van het bijenveld, de uren van de professionals van !GO niet meegerekend, werd 40 uur besteed.
Alles bij elkaar, en ik druk me voorzichtig uit, gaat dit om een project van EUR 234,18 + 120,5 uur vrijwilligerswerk.
Werken aan de samenleving van de toekomst.
Om zoveel uren vrijwilligerswerk bij elkaar te brengen is een goed verhaal nodig. Als je geen geld te bieden hebt zul je met een extra goed verhaal moeten komen met als essentie: jouw inbreng, hoe klein dan ook, doet ertoe. Het doet ertoe voor de bijen en voor de wijk en misschien wel voor heel Oosterhout en ver daarbuiten. Het doet er zelfs toe voor de toekomstige generaties.
Tientallen mensen kwamen erdoor met elkaar in contact en droegen bij aan ‘Oosterhout samen voor de BIJ’ en aan het fundament van de samenleving van morgen, een samenleving waarin mensen weer eigenaarschap ervaren en uitoefenen over hun eigen straat, buurt en wijk. Waarin mensen samen zeggen: deze straat, buurt en wijk gaat ons aan het hart, wij dragen er zorg voor dat het voor iedereen hier goed leven is.
Die EUR 234,18 en 120,5 vrijwilligersuren zijn dan ook bijzonder goed besteed.
En dan wordt ons bijenveld per ongeluk gemaaid.
En dan komt het moment dat ons bijenveld per ongeluk wordt gemaaid. Zodra ik ervan hoorde heb ik contact gezocht met de gemeente Oosterhout en geadviseerd om met een verklaring te komen in de media over wat er is gebeurd. Het zou eeuwig zonde zijn als door een domme vergissing, van wie dan ook, schade wordt toegebracht aan al die mooie bewonersinitiatieven. Want, zo was mijn aanname, dit verhaal gaat via social media een eigen leven leiden.
Die verklaring in de media kwam er gelukkig en wel via BN DeStem. Die verklaring kwam op mij nogal lauw en afstandelijk over. Shit happens en dat een veld meer of minder voor de bijen niet uitmaakt…… Ja, en dat de gemeente het ook heel erg vindt wat er is gebeurd. Verklaringen van mensen die geen enkele stap in het bijenveld hebben gezet.
Passie, emoties en communicatie
Hoe anders zou het zijn geweest als de gemeente iemand het woord had laten voeren die zelf aan het bijenveld heeft meegewerkt?
De gemeente Oosterhout heeft met de drie geweldige buurtbeheerders goud in handen. De buurtbeheerders kennen de wijken en de mensen, weten wat daar leeft en speelt en, het belangrijkste, kennen de passie en emoties die spelen. Want bewonersinitiatieven zijn beladen met een vracht aan passie en emoties.
Woordvoerders die deze passie en emoties niet kennen, praten vanuit hun hoofd. Wat we in de wijk nodig hebben is een gemeente die vanuit het hart praat, een taal die aansluit op de emotionele en gepassioneerde beleving die in de wijk leeft. De buurtbeheerders kennen deze deze taal.
Dus beste gemeente Oosterhout, als het om bewonersinitiatieven gaat, communiceer vanuit het hart. De buurtbeheerders kunnen dit als geen ander. Geef hen alsjeblieft de ruimte zich via de media te uiten.
Ik weet, het is nieuw. Het is nieuw dat mensen in de wijk allerlei initiatieven nemen en het is nieuw voor de gemeente daarmee om te gaan. Communiceren vanuit het hart in plaats vanuit het hoofd is de omschakeling die de gemeente nu aan het maken is.
Ik hoop, vertrouw en weet dat de gemeente dit aan het leren is en daarin aan het veranderen is. Het bijenveld is daarin geen drama maar een katalysator.
Met zo’n gemeente en dan vooral de buurtbeheerders, ben ik enorm blij.
En wat de wijken aan het leren zijn? Een heleboel maar vooral doordouwen.
Lees ook: Wijkziek en wijkpijn
Bewaard onder Communicatie, Persoonlijk | Reageer
Tags: buurtbeheer, Communicatie, gemeente, hart, Oosterhout
Het hart van de buurtmoestuin
Geplaatst op 21 mei, 2014
Afgelopen zaterdag hebben we een enorme buurtmoestuin aangelegd. Je kunt dit hele project volgen op de wijkblog Oosterheide via de tag buurtmoestuin.
Bij een buurtmoestuin denk je misschien aan een lap grond middenin een woonwijk met groenten en fruit erop.
Foto: Sjoerd Fotografie
Kwetsbaarheid, dat is wat ik zie. Kwetsbaarheid als grote uitnodiger om eraan bij te dragen, om er voor te zorgen, om er samen aan te werken. We hebben nu zoiets kostbaars in handen in de wijk. Deze buurtmoestuin heeft de potentie alles hier te veranderen. De buurtmoestuin heeft een hart, een hart dat roept om het mijne en het jouwe.
Gisteren waren er twee harten op het veld die hieraan gehoor hadden gegeven, twee mensen die, zonder dat iemand het ze had opgedragen of gevraagd, met emmers naar het veld waren gekomen om de planten water te geven:
Foto: Anneleen Mulder
Dit is wat ik erover zei via Twitter en Facebook: Er zijn helden gespot bij de buurtmoestuin. Ze zijn te herkennen aan een gieter en/of emmer waarmee ze planten water geven.
Lees ook: Toeval kun je een handje helpen
Bewaard onder Fotobloggen, Mening | 1 Comment
Tags: buurtbeheer, hart, kwetsbaarheid, Oosterhout, zorgen
Kerstfik
Geplaatst op 24 december, 2013
Verbazingwekkend hoeveel licht en warmte een simpel waxinelichtje kan verspreiden. Kun je nagaan waar je hart toe in staat is als je dat lekker laat ‘fikken’.
Een fijne ‘kerstfik’ allemaal.
Bewaard onder Fotobloggen | Reageer
Tags: Fotobloggen, hart, kerst
Spelregels van het universum: eenheid
Geplaatst op 22 februari, 2013
Deze spelregel sluit mooi aan op de vorige blogpost over liefdestraining.
Spelregel 3: Eenheid
Aangezien alles in essentie liefde is in de meest ware zin van het woord, ZIJN WIJ ÈÈN!! Wanneer wij onze verbondenheid met onze Eenheid voelen, voelen wij de kracht van wie we werkelijk zijn. Onze Eenheid (liefde) is ondeelbaar. Je kunt iemand (of iets) niet méér liefhebben dan een ander. Wanneer we onze liefde voor iemand terugtrekken, trekken we hem van iedereen terug, ook van onszelf. Deze spelregel wordt je pas duidelijk als je je hart helemaal opent en onze verbondenheid begint te voelen.
Lees ook de andere spelregels:
- Spiegelogie
- Overvloed en dankbaarheid
- Het universum regelt de details
- Onthechting en vrijheid
- Geven en ontvangen
- Energie
De spelregels van het universum zijn afkomstig van het ‘Spiegelogie fanclubspel‘ van Willem de Ridder.
Bewaard onder spiritualiteit | 2 Comments
Tags: eenheid, hart, liefde, spiegelogie, universum, Willem de Ridder
Liefdestraining
Geplaatst op 21 februari, 2013
Volgens Steve Pavlina zit het zo: The Harder It Is, The More You Must Love It
‘Eliminate your resistance to difficulty, and you’ll find, with much universal irony, that your resistance to difficulty was actually your greatest roadblock preventing the achievement of the goal.’ – Steve Pavlina.
En dat geldt niet alleen voor het bereiken van doelen maar ook voor het liefhebben van mensen. Dat gesprek met een collega die het niet eens is met jouw plannen, het chagrijnige humeur van je partner, dat nieuwsbericht dat een CEO van een grote onderneming een flinke bonus krijgt terwijl er ontslagen vallen om de winst van het bedrijf verder op te voeren, het zijn allemaal liefdestrainingen, momenten die ons willen helpen om nog meer lief te hebben en ons hart groter en groter te maken.
Oordelen, weerstand, irritatie, het zijn allemaal signalen om onmiddellijk met de training te beginnen.
Liefde is ondeelbaar, de bedoeling ervan is dat het er altijd en overal is. Wat ik daarmee bedoel lees je morgen in ‘Spelregels van het universum: eenheid‘.
Lees ook: Assholes die schatten zijn
Bewaard onder Citaten, Mening | 2 Comments
Tags: hart, irritatie, liefde, oordelen, Steve Pavlina, weerstand
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.