Beste God…
Geplaatst op 28 augustus, 2009
(XTC – Dear God)
Geef hier maar eens antwoord op God
Bewaard onder Muziek | 2 Comments
Zeehelden
Geplaatst op 27 augustus, 2009
Stel je hebt als 13-jarige een droom. Niet een droom om later piloot te worden of zo maar een droom om een zeilreis om de wereld te maken, niet later als je volwassen bent maar nu.
Er is volop media publiciteit rondom Laura Dekker. Zij wil als 13-jarige een zeereis om de wereld maken en haar ouders steunen haar daarin.
Een aantal officiële instanties zoals de raad voor de kinderbescherming, de kinderrechter, bureau jeugdzorg, leerplichtambtenaren en politici hebben hun tanden in deze case gezet om te voorkomen dat Laura haar droom waarmaakt en ervoor te zorgen dat ze toch vooral naar school gaat. De ouders van Laura moeten hun steun voor hun dochter bekopen met de mogelijkheid dat de kinderrechter de ouders gaat beperken in het ouderlijk gezag en een gezinsvoogd aanstelt.
Op Twitter waren de meningen over deze case waren verdeeld. Er waren voorstanders die vinden dat Laura de kans moet krijgen om haar droom waar te maken en er zijn tegenstanders die het vooral op de ouders van Laura hebben gemunt en die zich beroepen op de wet en de verantwoordelijkheid van de overheid om grenzen te stellen.
Een argument dat op Twitter werd aangehaald om Laura aan land te houden, en dat mij in het bijzonder raakte, was dat een puberbrein nog onrijp is.
Nou heb ik op YouTube een bijzonder filmpje gevonden dat laat zien waar het ‘onrijpe brein’ van een puber toe in staat is. Het betreft de dan 12-jarige Severn Suzuki die in 1992 tijdens Earth Summit spreekt, een conferentie van de Verenigde Naties:
Ik hoop dat Laura Dekker haar reis maakt, dat ze de tijd van haar leven heeft, dat ze over twee jaar gezond en wel weer terug in Nederland arriveert en dat ze onderweg dingen heeft geleerd waar geen enkele onderwijsvorm toe in staat is. Ik hoop dat Laura Dekker in 2011 onze nieuwe zeeheld is.
Maar als de officiële instanties hun zin doordrukken, dan kunnen we gerust een streep zetten door onze geschiedenis als zeevarende natie, als land van zeehelden. Want dat zijn we dan niet meer.
Tot slot een andere interessante invalshoek op de blog van Gertrud Althausen. In het artikel ‘sail alone 13’ geeft zij haar spirituele kijk op deze affaire:
“2009 an opportunity and the dawn of a new era, when individual expression reigns over the manipulation of centralized trends, governments and corporations. The key ingredient in this transformation is Nature…the deep wisdom and magic of nature….waiting patiently to lead us to Another State of Grace. “
Bewaard onder Actualiteit, Mening | 1 Comment
Levenslogistiek
Geplaatst op 26 augustus, 2009
Precies voor het terras met uitzicht op zee stopt een vrachtwagen. Weg uitzicht. De chauffeur stapt uit, meldt zich met wat papierwerk bij de exploitant van een kiosk en lost een paar rolcontainers. Het is nog vroeg en de chauffeur vervolgt snel zijn route naar het volgende adres. In de laadruimte van zijn vrachtwagen staan alle goederen netjes op volgorde: wat er het eerste uit moet is eerder die ochtend als laatste ingeladen en wat er als laatste uit moet is als eerste ingeladen. Dat is wel zo handig want zo staat wat hij moet lossen steeds vooraan in zijn laadruimte. Allerlei technische hulpmiddelen op het gebied van datacommunicatie en productidentificatie zorgen ervoor dat alles op het juiste moment op de juiste plaats in de juiste hoeveelheid wordt afgeleverd. Vrachtvervoer is een mooi staaltje van efficiency en Nederland is er goed in.
Waarom werkt het in het leven ook niet zo, net als bij die vrachtwagen? Je komt tijdens je levensroute in een situatie terecht waarvoor je bepaalde kwaliteiten en vaardigheden nodig hebt. Je opent je denkbeeldige losklep en wat je in die situatie nodig hebt staat vooraan. Je hoeft het maar te pakken om het probleem op te lossen. Je vervolgt je levensroute en bent klaar voor de volgende situatie. Wat een vertrouwen moet dat geven, wetende dat wat je nodig hebt er steeds is, op het juiste moment op de juiste plaats. En wat een efficiency ook.
Het leven is een stuk ingewikkelder dan de logistiek van een vrachtwagen. Zo is er geen logistiek computersysteem dat precies de meest efficiënte route berekent om je leven te leven en dat je precies vertelt wat je nodig hebt en in welke volgorde en welke hoeveelheden. Het leven kent ook geen TomTom die vertelt waar je bent en waar je heen moet.
Nee, leven is meer iets van hotseknotsen je neus achterna en maar zien wat er van komt. Wat je nodig hebt staat misschien wel helemaal achteraan in de vrachtwagen of erger nog, wat je nodig hebt is er op dat moment helemaal niet! Misschien zit je wel helemaal op de verkeerde route of kom je er na jaren achter dat je in een kringetje bent gereden en terug bent waar je begonnen bent. Wat kan dat frustrerend zijn.
En toch denk ik dat we in het leven beter af zijn dan zo’n vrachtwagen chauffeur. Hij volgt zijn TomTom en doet precies wat de computer voor hem heeft berekend. Alles is gericht op efficiency en alles ligt van te voren al vast. Vrijheid is ver te zoeken.
Dan maar liever dat gehotseknots van het leven. Geen TomTom en geen computerprogramma dat alles van te voren uitstippelt. Nee, dan maar liever vrije wil. Dan maar liever nu een plan maken en dat over vijf minuten weer veranderen en daarna nog een paar keer. Dan maar liever de frustratie van in een situatie terechtkomen en op dat moment niet weten wat te doen en hoe te handelen. Dan maar liever verdwalen op z’n tijd. Liever hotseknotsen dan een computerprogramma volgen.
Ik geniet nog even van het uitzicht en stap weer op de motor. Via de snelweg naar huis want dat gaat het snelst. Na een minuut of twintig verlaat ik spontaan de snelweg en ontdek net voorbij een klein dorpje een bijzonder smal landweggetje. De motor weet al wat te doen want terwijl ik met de gedachte speel om terug naar de snelweg te gaan rijdt de motor al over het landweggetje. Prachtig mooi is het daar te rijden. Heel in de verte zie ik het verkeer over de snelweg razen. Daar had ik ook kunnen rijden, snel en efficiënt.
Het voordeel van hotseknotsend leven is dat je onlogische spontane intuïtieve beslissingen kunt nemen. Veel minder efficiënt maar wel veel leuker en veel mooier.
Bewaard onder Mening, Persoonlijk | Reageer
Tags: keuzes, leven, schoonheid
Godsdienst en spiritualiteit
Geplaatst op 25 augustus, 2009
Met zijn bekende uitspraak ‘Godsdienst is de opium van het volk’ bedoelde Karl Marx dat mensen zichzelf door middel van godsdienst rustig houden dan wel rustig gehouden worden, dat mensen passief blijven en zich niet meer inzetten voor maatschappelijke verandering.
Als godsdienst de opium van het volk is, dan is spiritualiteit de wiet van het volk.
Bewaard onder Mening, spiritualiteit | 1 Comment
Tags: spiritualiteit
You do not have to believe in yourself
Geplaatst op 24 augustus, 2009
‘You do not have to believe in yourself or your work. It is not your business to determine how good it is, how valuable it is, nor how it compares with other expressions. But it is your business to keep it yours clearly and directly to the urges that motivate you.’
‘There is a vitality, a life force, a quickening that is translated through you into action, and because there is only one of you in all time, the expression is unique. If you block it, it will never exist through another medium and will be lost. The world will never have it.’
Deze prachtige uitspraak van Martha Graham vond ik via de inspirerende blog van Hannes Couvreur.
Bewaard onder Citaten, spiritualiteit | Reageer
Tags: oordelen, spiritualiteit, vertrouwen
Drama en crisis is big business
Geplaatst op 21 augustus, 2009
Waarom is er zoveel drama en crisis in de wereld? Dankzij het weeralarm van gisteren weet ik het: drama en crisis is big business.
De media berichten al geruime tijd over de Mexicaanse griep en hoe! De WHO spreekt over een pandemie, een wereldwijde epidemie. Het aantal slachtoffers van deze Mexicaanse griep, met of zonder dodelijke afloop, verschijnt dagelijks in het nieuws. Smullen hoor zo’n dagelijkse body count. Minister Klink koopt voor een kapitaal aan vaccins in om de hele Nederlandse bevolking in te enten. Kassa voor de farmaceutische industrie.
Michael Jackson sterft onder twijfelachtige omstandigheden. Binnen een paar uur neemt zijn naam permanent bezit van alle media. Iedereen heeft het over de King op Pop. Wat hij voor de popmuziek en de gehele mensheid heeft betekend wordt mega uitvergroot. De wereld is verloren zonder verlosser Michael. De verkoop van zijn muziek gaat ‘sky high’. Kassa voor de muziekindustrie.
De één z’n dood is de ander z’n brood. Letterlijk. Iemands dood uitvergroten, opkloppen tot drama en crisis en daar de wereld ermee overspoelen betekent nog meer brood op de plank.
Gisteren een voorbeeld waar gelukkig geen doden voor nodig waren. Beetje hilarisch voorbeeld zelfs. Het KNMI had voor gisteren een weerswaarschuwing afgegeven. Nederland moest zich voorbereiden op heftig noodweer. Dat noodweer kwam niet maar mooi dat de buienradar op het Internet meer dan drie miljoen bezoekers trok, een record! Kassa voor de exploitanten van buienradar en adverteerders.
Structureel overdrijven en liegen kan wijzen op een drama verslaving. Maar het zijn ook marketing tools die de kassa’s doen volstromen. En het zijn ook leuke onderwerpen om zo eens over te bloggen 🙂
Bewaard onder Actualiteit, Mening | Reageer
Tags: crisis, marketing, media
Een – Tweetje
Geplaatst op 20 augustus, 2009
In de friettent
“Ik heb een nare tijd achter de rug en dan word je voorzichtig. De tranen zitten al zo hoog. Ik heb al genoeg problemen en wil er niet nog meer bij.” Ze gaat verder met wachten op haar friet met frikandel.
Wat was de vraag waar deze mevrouw antwoord op gaf?
- Wil je met me trouwen?
- Mag ik je bankpas en pincode lenen?
- Geef je me de sleutel van je voordeur?
- Zal ik je eens een echte frikandel laten zien?
- Non of the above.
Het juiste antwoord is 5. None of the above. De vraag die aan deze op haar friet met frikandel wachtende mevrouw werd gesteld was: ‘Kom je eens koffie drinken?’. Tja, dan lopen jij en ik ook gillend weg.
Deventer in Nijmegen
Pantera treedt op in Nijmegen. De twee voorprogramma’s zijn klaar. Zaallichten gaan uit. T-shirtjes ook. DEVENTER staat er achterop zijn rug getatoeëerd. Grote zwarte gotische letters. Je moet maar durven in Nijmegen. ‘Woon je daar ook?’ maar het antwoord komt niet. Pantera zet in met ‘Fucking hostile’ en ‘Deventer’ volgt het bevel op.
Bewaard onder Verhaaltjes | 3 Comments
Nederland had zelfmoord moeten plegen
Geplaatst op 19 augustus, 2009
Trakteert het leven je als mens langdurig, diepgaand en wreed op meer ellende en tegenslag dan je aankunt, dan lijkt de dood op een gegeven moment een interessantere optie dan verder leven. Maar de ene mens blijft gewoon volharden in zijn of haar lijden, een ander ziet ineens het licht en weer een ander maakt er daadwerkelijk actief of passief een eind aan.
Hetzelfde kan ook een land overkomen. Nee, ik heb het niet over onze huidige tijd, ik bedoel de jaren zeventig want die waren pas wreed! Zo had Nederland onder andere te maken met een echte oliecrisis (benzine op de bon en autoloze zondagen), verloor het Nederlands elftal de finale van het WK voetbal van Duitsland (1974) en Argentinië (1978), er waren kapingen en gijzelingen door Zuid-Molukkers (de treinkapingen bij Wijster en bij de Punt en een gijzeling van een lagere school in Bovensmilde) en we hadden de Lockheed affaire (Prins Bernhard had steekpenningen aangenomen van een Amerikaanse vliegtuigbouwer). En dan was er ook nog het rapport van de Club van Rome dat een doemscenario voor de toekomst schetste waar zelfs de grootste positivo chronisch depressief van werd.
Als land had Nederland in de jaren zeventig gewoon zelfmoord moeten plegen.
Onze buurman is dan alcoholist en komt regelmatig straalbezopen thuis. Op de fiets. Hij moet onzichtbare zijwieltjes hebben want dat die man nooit eens op z’n bek dondert…
Het is 1976 en Pieter Menten is dagelijks in het nieuws, hij wordt beschuldigd van oorlogsmisdaden tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Alcoholist in de jaren zeventig, het tijdperk van de oliecrisis, verloren WK finales, kapingen, Lockheed affaire en de club van Rome. Ja, dan ben je een dubbele winnaar. Maar de buurman is van het type ’the winner takes it all’ want hij lijkt qua uiterlijk ook nog eens sprekend op Pieter Menten. Ja, dan heb je als mens echt rete vette pech.
De hele buurt weet het: onze buurman lijkt op Pieter Menten. Vanaf dat moment kan hij niet meer rustig slalommen op de fiets. Zodra hij aan komt zwabberen springen alle buurtkinderen op hem af. Een dronkaard is voor kinderen al een attractie op zich maar als die ook nog sprekend lijkt op iemand die dagelijks op tv is, dan is dat een heus buurtevenement.
Zoals de indianen om een totempaal heen dansen, zo dansen die kinderen om de buurman heen en zingen hun buurman-mantra: ‘Menten! Menten! Menten! Menten! Menten!’ De buurman grijpt wanhopig naar zijn laatste kleingeld en gooit het op straat in de hoop dat die kinderen zich op het geld storten en hem met rust laten. Kan hij tenminste naar bed zijn roes uitslapen. Het schept een precedent want elke keer dat buurman thuis komt moet hij hetzelfde ritueel ondergaan. Alleen geld kan hem dan nog redden.
Het is een wonder dat Nederland de jaren zeventig heeft overleefd. Nederland was toen hard op weg zichzelf om te brengen, alleen het laatste duwtje ontbrak. Nederland moet net als de buurman onzichtbare zijwieltjes hebben gehad.
Bewaard onder Mening, Persoonlijk | 1 Comment
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.