Levenslogistiek

Geplaatst op 26 augustus, 2009 

Precies voor het terras met uitzicht op zee stopt een vrachtwagen. Weg uitzicht. De chauffeur stapt uit, meldt zich met wat papierwerk bij de exploitant van een kiosk en lost een paar rolcontainers. Het is nog vroeg en de chauffeur vervolgt snel zijn route naar het volgende adres. In de laadruimte van zijn vrachtwagen staan alle goederen netjes op volgorde: wat er het eerste uit moet is eerder die ochtend als laatste ingeladen en wat er als laatste uit moet is als eerste ingeladen. Dat is wel zo handig want zo staat wat hij moet lossen steeds vooraan in zijn laadruimte. Allerlei technische hulpmiddelen op het gebied van datacommunicatie en productidentificatie zorgen ervoor dat alles op het juiste moment op de juiste plaats in de juiste hoeveelheid wordt afgeleverd. Vrachtvervoer is een mooi staaltje van efficiency en Nederland is er goed in.

Waarom werkt het in het leven ook niet zo, net als bij die vrachtwagen? Je komt tijdens je levensroute in een situatie terecht waarvoor je bepaalde kwaliteiten en vaardigheden nodig hebt. Je opent je denkbeeldige losklep en wat je in die situatie nodig hebt staat vooraan. Je hoeft het maar te pakken om het probleem op te lossen. Je vervolgt je levensroute en bent klaar voor de volgende situatie. Wat een vertrouwen moet dat geven, wetende dat wat je nodig hebt er steeds is, op het juiste moment op de juiste plaats. En wat een efficiency ook.

Het leven is een stuk ingewikkelder dan de logistiek van een vrachtwagen. Zo is er geen logistiek computersysteem dat precies de meest efficiënte route berekent om je leven te leven en dat je precies vertelt wat je nodig hebt en in welke volgorde en welke hoeveelheden. Het leven kent ook geen TomTom die vertelt waar je bent en waar je heen moet.

Nee, leven is meer iets van hotseknotsen je neus achterna en maar zien wat er van komt. Wat je nodig hebt staat misschien wel helemaal achteraan in de vrachtwagen of erger nog, wat je nodig hebt is er op dat moment helemaal niet! Misschien zit je wel helemaal op de verkeerde route of kom je er na jaren achter dat je in een kringetje bent gereden en terug bent waar je begonnen bent. Wat kan dat frustrerend zijn.

En toch denk ik dat we in het leven beter af zijn dan zo’n vrachtwagen chauffeur. Hij volgt zijn TomTom en doet precies wat de computer voor hem heeft berekend. Alles is gericht op efficiency en alles ligt van te voren al vast. Vrijheid is ver te zoeken.

Dan maar liever dat gehotseknots van het leven. Geen TomTom en geen computerprogramma dat alles van te voren uitstippelt. Nee, dan maar liever vrije wil. Dan maar liever nu een plan maken en dat over vijf minuten weer veranderen en daarna nog een paar keer. Dan maar liever de frustratie van in een situatie terechtkomen en op dat moment niet weten wat te doen en hoe te handelen. Dan maar liever verdwalen op z’n tijd. Liever hotseknotsen dan een computerprogramma volgen.

Ik geniet nog even van het uitzicht en stap weer op de motor. Via de snelweg naar huis want dat gaat het snelst. Na een minuut of twintig verlaat ik spontaan de snelweg en ontdek net voorbij een klein dorpje een bijzonder smal landweggetje. De motor weet al wat te doen want terwijl ik met de gedachte speel om terug naar de snelweg te gaan rijdt de motor al over het landweggetje. Prachtig mooi is het daar te rijden. Heel in de verte zie ik het verkeer over de snelweg razen. Daar had ik ook kunnen rijden, snel en efficiënt.

Het voordeel van hotseknotsend leven is dat je onlogische spontane intuïtieve beslissingen kunt nemen. Veel minder efficiënt maar wel veel leuker en veel mooier.

Bewaard onder Mening, Persoonlijk

Tags: , ,

Reacties

Laat je reactie achter!