De Blikjesman mag nu ook op de stoep zwerfafval opruimen

Geplaatst op 25 november, 2015 

Fulltime zwerfafvalopruimer ‘Jan de Blikjesman’ werd een paar weken geleden door de politie aangesproken omdat hij met zijn fiets over het voetgangersgebied van Winkelcentrum Zuiderhout reed.

Hij was daar om zwerfafval op te ruimen. Hij fietste daar omdat hij slecht er been is en zijn fiets gebruikt als een soort rollator. Hij kreeg gelukkig geen bekeuring maar wel het advies om via de gemeente voor een ontheffing te zorgen.

Peter, kun jij mij aan zo’n ontheffing helpen? Jan, ik ga het voor je proberen maar wel op een ludieke manier want ik hou niet zo van formulieren waar weer allerlei regels en procedures aan vast zitten.  

En daarom blogde ik erover: Een ontheffing om zwerfafval te mogen opruimen

Het blogje bracht ik via social media onder de aandacht van de gemeente. Binnen 24 uur kreeg ik de toezegging dat de ontheffing geregeld zou worden en een week later werd deze nog persoonlijk bij mij thuis afgeleverd ook. Smetje hierop was dat ik op dat moment knetterdruk bezig was en helaas niet zo gastvrij reageerde als ik had gewild. Sorry.

Ik op mijn beurt heb de ontheffing inmiddels persoonlijk overgedragen aan Jan de Blikjesman die er bijzonder blij was. Hij was ook wel wat verrast, eigenlijk ik ook wel.

Ik zou hier kunnen stoppen want eind goed al goed. De Blikjesman kan met een gerust hart op de stoep zwerfafval blijven opruimen en ik zou er dolgraag bij willen zijn als hij weer wordt aangesproken door een agent en hij met zijn vriendelijke lach de ontheffing tevoorschijn tovert.

Een blog en social media als olifantenpaadje om iets via de gemeente geregeld te krijgen. Ik kan daar blij van worden: ten eerste omdat ik ervan hou om te bloggen en een blog als gereedschap te gebruiken en ten tweede omdat het snel resultaat heeft opgeleverd.

Er is een andere kant waar ik als liefhebber van olifantenpaadjes niet altijd bij stil sta. En dat is dat er op deze manier misschien meer mensen bij de gemeente zijn betrokken bij de afhandeling van de ontheffing dan wanneer ik het contactformulier had gebruikt dat de gemeente voor dergelijke zaken hanteert. Nou kun je denken dat het een zaak van de gemeente is om als iemand probeert een olifantenpaadje te bewandelen dit toch intern efficiënt te stroomlijnen.

Ik ben hier toch wat anders over gaan denken en wel door dit artikel: Bestuurlijk omdenken is een kwestie van lange adem.

Veel overheidsinstanties zijn naar binnen gekeerd en nemen vooral de eigen organisatie als maatstaf en niet de de inwoner die met een probleem zit.

Precies denk ik dan: gemeente, lees dit eens!

De burger neemt juist in toenemende mate zichzelf als referentie, en vindt dat wat de overheid doet, moet passen bij wat hij zelf belangrijk vindt.

Oh wacht even, dit gaat over mij.

Via een blog de ontheffing aanvragen voor Jan de Blikjesman was leuk, voor mij althans en naar ik hoop voor de gemeente ook een beetje. Het is bemoedigend dat een organisatie die, heel begrijpelijk, is ingericht om efficiënt te werken en daarom gebruik maakt van regels, procedures en formulieren, ook in staat en bereid is te handelen naar een vriendelijk blogje. Een menselijke gemeente, daar hou ik van.

Wat de gemeente op het gebied van bestuurlijk omdenken gaat doen, daarop heb ik geen enkele invloed. Wat ga ik zelf doen? Daar waar het kan olifantenpaadjes bewandelen en daar waar dat niet kan iemand zoeken die de formulieren, regels en procedures voor zijn of haar rekening wil nemen.

Zelf aan de slag met de formulieren, regels en procedures gaat niet, dan loop ik al snel vast in irritatie en put ik mijn energiebron uit: het plezier in wat ik doe. Alleen maar olifantenpaadjes bewandelen gaat ook niet want dan krijg ik bij de gemeente uiteindelijk niks meer gedaan.

Tussen olifantenpaadjes enerzijds en formulieren, regels en procedures anderzijds ligt nog een wereld vol mogelijkheden. Die moest ik maar eens verkennen.

Iedereen die bij de gemeente Oosterhout heeft meegeholpen aan de ontheffing voor Jan de Blikjesman: dank jullie wel. Ik waardeer dit zeer, vooral omdat ik denk dat de persoonlijke inzet van een aantal van jullie ervoor heeft gezorgd dat dit zo vlot is geregeld.

Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , , , ,

Zwerfafval: denk niet dat je het kunt verklaren

Geplaatst op 21 november, 2015 

Gisteren dacht ik het nog te kunnen verklaren: zwerfafval. Gemakzucht, gebrek aan opvoeding, gebrek aan kennis van de gevolgen van al dat afval in ons milieu, dat soort dingen….

Maar dan dit, vandaag meegemaakt.

Een man drinkt een blikje energy drink leeg, laat een boer, bukt, zet het blikje op de stoep en loopt door. Precies waar hij bukt om het blikje te transformeren tot zwerfafval staat ook een afvalbak. Het blikje in die afvalbak gooien is minder inspanning dan door de knieën gaan.

Verklaar het maar….

Vind je het goed dat ik dit blikje namens jou in de afvalbak gooi? Toch nog eind goed al goed.

Bewaard onder Mening | 9 Comments

Tags:

Een ontheffing om zwerfafval te mogen opruimen

Geplaatst op 10 november, 2015 

OK, de titel is misleidend, ik geef het toe. Maar lees even verder, misschien zit er toch wat waarheid in. Deze blog is trouwens ook helemaal niet voor jou bedoeld maar voor de gemeente Oosterhout.

Welkom gemeente, fijn dat jullie even een moment de tijd willen nemen om dit te lezen.

Jullie kennen in onze stad vast wel Jan de Blikjesman. Nee? Ik stel hem kort even aan jullie voor. Jan is fulltime zapper. Ik ken gelukkig een heleboel zappers maar Jan de Blikjesman is de enige fulltimer. Zappers zijn belangrijk voor onze stad want ze helpen mee de boel een beetje schoon te houden.

Jan is een opvallende verschijning:

Jan de Blikjesman

Jan de Blikjesman, fulltime zapper

Hij is altijd met de fiets,te herkennen aan het oranje vlaggetje achterop en de plastic tassen aan zijn stuur vol zwerfafval. Zwerfafval opruimen doet hij altijd zittend op zijn fiets en dat is niet voor niets: hij is slecht ter been. Zelf zal hij zeggen dat hij best af kan stappen maar dat dan de kans groot is dat hij er niet meer op komt. En daarom blijft hij liefst zitten.

Behalve aan zijn fiets is hij ook te herkennen aan een gave die in onze samenleving helaas schaars is. Als je met hem praat, als is het maar een paar woorden, word je blij. Of het de schittering in zijn ogen is, zijn gevoel voor humor of de eerlijke zachtheid van zijn woorden of een combinatie daarvan, dat weet ik niet maar het werkt wel.

Mensen als Jan moeten we koesteren omdat ze onze stad kleur geven. Maar Jan heeft een probleem en heeft daar hulp bij nodig. Hij is namelijk door de politie aangesproken toen hij op het voetgangersgebied van Winkelcentrum Zuiderhout fietste. Dat deed hij daar met een nobel doel: zwerfafval opruimen. Te voet kan hij dat niet doen en dus doet hij dat op de fiets. Stapvoets rijdt hij van blikje naar flesje, van zakje naar bakje en ruimt het allemaal netjes op.

Van de politie moest hij afstappen maar dat deed hij niet. Jan vertelde netjes waarom. Hij kreeg gelukkig geen bekeuring maar wel het dringende advies voor een ontheffing te zorgen zodat hij fietsend kan blijven zappen. Zijn fiets is zijn zapmobiel waar hij niet zonder kan en wij kunnen niet zonder Jan en daarom beste gemeente deze vraag:

Jullie hebben mijn e-mail adres, stuur mij, en daarvoor hoeven jullie geen webformulier in te vullen en ook niet in te loggen met DigiD of eHerkenning maar gewoon lekker simpel contact, een pfd-je dat ik kan printen en dat ik Jan kan geven als ontheffing om fietsend, ook op het voetgangersgebied, te mogen zappen.

Misschien denken jullie waarom komt Jan dat niet zelf aanvragen? Zien jullie hem het stadhuis al binnen rijden op zijn fiets? Ik kwam gisteren uit Breda gefietst en zag Jan in Teteringen aan het zappen. We maakten een praatje en hij vertelde wat hem was overkomen op Zuiderhout. Of ik voor hem voor zo’n ontheffing kan zorgen? HA! Zeg ik, vergunningen en ontheffingen via de gemeente regelen, dat is nou net mijn sterkste punt. NOT!

Maar voor Jan wil ik het doen, alleen voor hem. En daarom beste gemeente, dit is geen grap maar heel serieus: stuur mij alsjeblieft zo’n pdf-je, stuur mij zo’n ontheffing voor Jan de Blikjesman. Een ja wordt zeer gewaardeerd.

Bedankt!

Hartelijke groet,
Peter de Kock

Bewaard onder Persoonlijk | 6 Comments

Tags: , ,

Straatverhalen

Geplaatst op 30 oktober, 2015 

Vanmiddag nog tijdens het hardlopen. Kom ik na een prachtig mooi herfstrondje terug in onze wijk, zie ik daar iemand zwerfafval opruimen.

Dan moet ik gewoon even stoppen en dank je wel zeggen. En dat deed ik met het idee meteen weer door te lopen. Doorlopen? Geen sprake van! Deze meneer had wat te vertellen.

Hij weet alles: wie de lege flesjes en blikjes op straat gooien en wie de illegale afvaldumpers zijn die openbare afvalbakken volproppen met hun vuilniszakken. Hij weet welke vuilnisbakken ze gebruiken en rond welk tijdstip ze hun rondje doen op zoek naar een lege afvalbak. Maar ook hoe erg hij het vindt dat er zoveel afval op straat ligt.

Dan denk ik twee dingen:

  1. Mensen die wat te vertellen hebben: ga bloggen.
  2. Ambtenaren: kom vanachter jullie bureaus vandaan en luister naar deze mensen.

De verhalen liggen op straat en veel van deze verhalen dragen oplossingen in zich mee. Ze moeten verteld worden en ze moeten gehoord worden.

Bewaard onder Mening | 4 Comments

Tags: , , ,

Een vuile thuiskomst

Geplaatst op 7 juli, 2015 

Vergelijken leidt tot oordelen, dat herinner ik me nog van Geweldloze Communicatie. Zaterdag keerde ik terug in Oosterhout na een weekje te gast te zijn geweest in wat ik de mooiste gemeente van Nederland vind: Vaals.

Behalve door de prachtige ligging in het Zuid-Limburgse heuvellandschap en een aantal mooie vriendschappen, heeft Vaals deze uitverkiezing ook te danken aan het feit dat er zo weinig zwerfafval op straat ligt en dat openbaar groen zo goed is onderhouden met als extra vermelding de prachtige bakken en perkjes vol bloemen.

Vaals moet het vooral van het toerisme hebben en weet dat schone straten, mooi groen en kleurrijke bloemen mede het verschil kunnen maken tussen de toerist die graag nog een keer terug komt en de toerist die de volgende keer liever ergens anders heen gaat. Voor Vaals ben ik de toerist die er graag terug komt, inmiddels al vele jaren tijdens de jaarlijkse motorvakantie.

Net na Tilburg verlaat ik de snelweg om binnendoor via Rijen Oosterhout binnen te rijden. Wat een welkomst daar. Nog voordat je onder de A27 doorrijdt begroet het zwerfafval je daar al en een stukje verderop bij Winkelcentrum Zuiderhout is die begroeting niet veel anders. Vergelijken leidt tot oordelen, vooral met Vaals nog zo vers in de herinnering.

Volgens de Geweldloze Communicatie hebben oordelen een functie bij het herkennen en erkennen van de onderliggende onvervulde behoeften. Schoonheid is hier zo’n behoefte maar ook de behoefte aan zorg, zorg voor de openbare ruimte, en als ik dieper ga graven ontdek ik er vast nog een aantal. Verbinding, ja hey, die ook, verbinding met mijn eigen stad.

Ik zou graag een ambassadeur van mijn eigen stad willen zijn zoals ik dat van Vaals ben. Vraag me een mooie vakantiebestemming in eigen land en ik vraag je hoeveel redenen je nodig hebt om naar Vaals te gaan en ik geef je ze allemaal, hoeveel redenen je me ook vraagt.

Ik probeer me voor te stellen hoe het voor toeristen is om Oosterhout binnen te rijden. Vanwege de ligging van onder andere de Katjeskelder en camping het Haasje is de wijk Oosterheide voor veel toeristen de eerste kennismaking met de stad Oosterhout. Net als ik zaterdag worden ook deze toeristen van harte welkom geheten door plastic en blik op straat. En dan heb ik het nog niet over de kwaliteit van de groenvoorzieningen.

Net als veel andere steden wil ook Oosterhout meer bezoekers trekken en zo is het plan ontstaan om Oosterhout te profileren als, jawel, Willy Wonkastad. Willy Wonka, Sjakie en de chocoladefabriek, het is nooit mijn kopje thee geweest maar vooruit, laat ik even meegaan in deze gedachte. Willy Wonka heeft een wereldberoemde chocoladefabriek en weet je wat er bovenaan de gebodenlijst staat bij de bereiding van voedingsmiddelen? Hygiëne! Schoon dus.

Een schone stad, begin daar dan eens mee.

Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , , , , , , ,

Eerst eten! Maar wat dan?

Geplaatst op 28 mei, 2015 

In de stad waar ik woon is voor mensen die er geboren en getogen zijn ‘Eerst eten!‘ een legendarische uitspraak.  Er zit een historisch verhaal aan vast, dat vind je hier.

Aan ‘Eerst eten!‘ wordt van alles opgehangen om te benadrukken dat Oosterhout een bourgondische stad is waar het goed toeven is (en het is hier ook best goed toeven hoor).

Maar ik ga die ‘Eerst eten!‘ toch even iets minder bourgondisch inzetten.

Om te eten hebben we wel bijen nodig. Ongeveer een derde van wat we eten hebben we aan de bijen te danken. Als de bijen uitsterven heeft de mens nog zo’n vier jaar te leven.

Eerst eten! Maar wat dan?

Zonder bijen is ons bourgondisch bordje nog maar voor 2/3 gevuld. En kijk daar eens goed naar, pak gerust een microscoop. Wat zie je dan? Plastic! Ja, we zitten plastic te vreten. Zo’n 80% van de plastic soep is afkomstig van land. We kennen dit plastic als zwerfafval en het komt in onze voedselketen terecht.

Willen we onze kinderen en hun kinderen en hun kinderen ook laten genieten van ‘Eerst eten!‘, dan is het dringend nodig dat we de bijen helpen en dat we zwerfafval opruimen. Moeilijk is dat niet.

Bijen kun je helpen door er bijvoorbeeld voor te zorgen dat ze over voldoende voedsel beschikken: bloemen. En zwerfafval opruimen doe je door elke dag één stuks zwerfafval van de straat op te pakken, het in de prullenbak te gooien en een ander vragen dat ook te doen.

Als we dat allemaal doen zijn er lekkere en gezonde bourgondische bordjes voor iedereen. En de gemeente doet ook mee toch? Zeker met zo’n slogan als ‘Eerst eten!‘

Bewaard onder Mening | 8 Comments

Tags: , , , ,

Uit het museum gegooid

Geplaatst op 15 mei, 2015 

Ik zal 14, 15, misschien 16 zijn geweest dat we op schoolreis gingen naar Leiden waar we een museum zouden bezoeken.

Eenmaal in het museum vielen we in groepjes uiteen. Het groepje waar ik in zat verveelde zich, had in 5 minuten dat hele museum wel gezien en besloot met de lift te gaan spelen. Even later stonden we buiten. We waren eruit gegooid.

Doen alsof iets je totaal niet interesseert is een machtsmiddel van jewelste. Ik zie nog onze leraar Nederlands zowat krankzinnig worden nadat ie een klasgenoot wegens wangedrag naar de conrector had gestuurd en hij nonchalant fluitend de klas verliet.

Ik moest aan het voorval in dat museum denken toen ik vandaag met Michael Minneboo aan het bijkletsen was. Ik vertelde over een teleurstelling van een paar weken geleden toen een workshop rondom het thema zwerfafval met een groep jongeren van 15 en 16 jaar niet helemaal verliep zoals ik het me had voorgesteld.

Laten we het erop houden dat ik de museum directeur was, helemaal enthousiast over de collectie en dat de jongeren liever met de lift speelden. Het was niet leuk maar vooruit. Ik had ook kunnen reageren als die leraar Nederlands. Dat was trouwens sowieso een eikel omdat hij de meisjes bevoordeelde.

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags: , , , ,

← Vorige pagina