Oplossingsgerichte science fiction

Geplaatst op 23 oktober, 2008 

Op 17 oktober 2008 organiseerde de NOAM, Netwerk voor Oplossingsgericht Adviseren en Managen, een netwerkbijeenkomst. Op deze bijeenkomst waren een aantal thematafels waar de netwerkleden met elkaar van gedachten konden wisselen over een bepaald oplossingsgericht thema. Ik had het genoegen en het plezier één van deze themagesprekken te mogen faciliteren met als titel “Oplossingsgerichte science fiction”. Hierover gaat het volgende artikel.

Volgens de landelijke dagbladen en de nieuwsuitzendingen op radio en tv zitten we wereldwijd in een enorme crisis. Heette de crisis eerst terrorisme, nu heet de crisis geld. Of je het nu leuk vindt of niet, zelfs als je geen kranten leest of nieuwsuitzendingen volgt: het nieuws over de crisis is overal.

In de supermarkt waar ik boodschappen doe staat een rek vol kranten, precies bij de ingang. Iedereen die er naar binnenloopt, ziet als eerste de krantenkoppen die maar één boodschap uitschreeuwen: CRISIS !  Nou lijkt me dat niet bepaald bevorderlijk voor de omzet van die supermarkt want zeg nou eerlijk: zou jij het geld extra laten rollen als je net in een vette krantenkop hebt gelezen dat de bank waar je appeltje voor de dorst is ondergebracht op instorten staat? Tenzij je naam Eckhart Tolle is en je helemaal aanwezig bent in het hier en nu gebeurt er dan toch het één en ander met je.

Wat zou er anders zijn als de media eens wat meer oplossingsgericht te werk zouden gaan en bijvoorbeeld zouden schrijven over de uitzonderingen op het probleem en over behaalde successen? Deze vraag was de inspiratie voor het themagesprek “oplossingsgerichte science fiction” tijdens de Noam netwerkdag op 17 oktober 2008.

De opzet van het themagesprek was om via een probleemstelling, bijvoorbeeld over de media, nieuwe toepassingen voor oplossingsgericht werken te bedenken en om ook de toekomst van het oplossingsgericht werken zelf te verkennen.

De deelnemers aan het themagesprek brachten echter een opmerkelijk proces op gang. Na de formulering van de eerste probleemstelling over de media, bedachten en benoemden zij allerlei interessante en inspirerende uitzonderingen op het probleem. Ditzelfde proces herhaalde zich bij andere probleemstellingen op het gebied van opvoeding en onderwijs.

Doordat de deelnemers zoveel positieve uitzonderingen wisten te bedenken leken de probleemstellingen ineens te zijn verdwenen. Ook het laatste onderwerp, of moderne Internet ontwikkelingen een rol kunnen spelen bij oplossingsgericht werken zoals online coaching, werd beantwoord met voorbeelden waar dit al met succes wordt toegepast.

Het bedenken van positieve uitzonderingen op het probleem had ook als effect dat er een sfeer van hoop en vertrouwen ontstond zoals één van de deelnemers het noemde. Ook groeide er enthousiasme en verwondering over al die dagelijkse dingen die wel al werken. En in zo’n sfeer houdt een probleemstelling geen stand. Waar de mindset gericht is op oplossingen en op dingen die er wel al zijn, verdwijnt het probleem. Het was alsof het probleem langzaam maar zeker was verdampt. Een opmerkelijke ervaring en tevens een mooi voorbeeld van wat er tijdens een oplossingsgerichte sessie kan gebeuren.

Misschien bestaat het woord “oplossingsgericht” over tien jaar niet meer en wat dan overblijft, is de kern van het oplossingsgericht werken. En die kern is dat we een probleem niet eerst analyseren om te onderzoeken wat de oorzaak ervan is, en dat we ook niet meer in kaart brengen wat de gevreesde toekomst is. Maar dat we in de plaats daarvan direct kijken maar het probleem en wat we ervoor in de plaats willen. En ook dat we kijken naar eerdere successen, wat we daarvan kunnen leren en naar wat er al goed gaat.

Het thema gesprek maakte duidelijk dat deze toekomst al volop in ontwikkeling is. Er zijn al talloze voorbeelden van hoe mensen thuis, op school en op het werk, vanuit een oplossingsgerichte mindset te werk gaan. Mensen zijn hierdoor weer echt met elkaar in gesprek en zij hebben hoop en vertrouwen in de toekomst.

Iemand in de groep zei dat we niet moeten willen om het oplossingsgericht werken over de hele wereld te verspreiden. En dat is waar. Het is de oplossingsgerichte minset die zichzelf verder verspreidt.

En toch ben ik ook wel een beetje benieuwd wanneer de eerste “oplossingsgerichte krantenkop” me in de supermarkt toeschreeuwt. Ik hoop eigenlijk dat dit nooit gebeurt want ik zou me afvragen wat er in hemelsnaam met het oplossingsgericht werken aan de hand is. Een schreeuwerige krantenkop past voor geen meter bij oplossingsgericht werken.

Dit artikel is tot stand gekomen dankzij de inbreng van de deelnemers aan de thema gesprekken tijdens de NOAM netwerkdag. Dank voor jullie bijdrage, inspiratie en creativiteit.

Wil je meer weten over de Noam of over oplossingsgericht werken, raadpleeg dan eens de volgende bronnen:

Of lees de boeken “Oplossingsgericht aan de slag” of “Paden naar oplossingen“

Bewaard onder Boeken, Oplossingsgericht werken | Reageer

Tags: , , , , ,

Van Genpo Roshi naar groei en de omgeving die meegroeit

Geplaatst op 3 september, 2008 

In het magazine Happinez nummer 6/2008 las ik een interessant interview met Genpo Roshi. In dit artikel, vertelt hij onder andere over het Big Mind proces. Tijdens zo’n proces schakelen de deelnemers steeds om van stem (state of mind) en laat Genpo Roshi de deelnemers bijvoorbeeld spreken met de stem, van hun controller, de stem van angst, de stem van de skepticus en de stem van het kwetsbare kind.

In het volgende filmpje vertelt Genpo Roshi kort over ‘Big mind’. Als je interesse hebt kun je meer filmpjes vinden op het YouTube Big Mind Network.

In hetzelfde artikel in Happinez zegt Genpo Roshi dat we in de plaats van ‘Human Beings’ eigenlijk ‘Human Doings’ zijn geworden omdat we altijd maar op zoek zijn om iets te doen. Twee prachtige bergippen: human beings (ZIJN) en human doings (DOEN). Ik heb dat woord human doings eens gegoogled en kwam terecht bij een artikeltje van Dorothy M. Neddermeyer met de titel ‘Are You a Human Doing or a Human Being? Hierin schrijft zij dat als je vertrouwen hebt in jezelf, dat je dat via je lichaamstaal uitstraalt en dat anderen op je zullen reageren met vertrouwen. Want, zo schrijft ze, je geloof en mindset bepalen hoe je BENT met mensen en hoe ze op je reageren.

Daarom: als je groeit (bijvoorbeeld in vertrouwen) groeit je omgeving met je mee.

Bewaard onder spiritualiteit | 1 Comment

Tags: ,

Doen wat werkt

Geplaatst op 17 mei, 2008 

Begin dit jaar volgde ik bij de NOAM een training oplossingsgericht werken . Naast de trainingen in oplossingsgericht werken geeft de NOAM ook trainingen in oplossingsgericht coachen.

Onlangs heb ik tijdens een training oplossingsgericht coachen gefungeerd als ‘live cliënt’ zodat de deelnemers aan de training het oplossingsgericht coachen in de praktijk konden oefenen. Na een aantal oplossingsgerichte gesprekken was ik werkelijk blij verrast over wat er tijdens een dergelijk gesprek gebeurt.

De energie tijdens een oplossingsgericht coachingsgesprek heb ik ervaren als gelanceerd worden. Werkelijk gelanceerd worden in de richting van de gewenste situatie. De rol van de coach is daarbij zeer ondersteunend door oplossingsgerichte vragen te stellen en door op de juiste momenten even samen te vatten in de woorden van de cliënt.

De oplossingsgerichte vragen dragen bij aan de beleving van gelanceerd worden. Na elke vraag werd ik steeds meer nieuwsgierig, onderzoekend, vitaal en energiek. Door het samenvatten heb ik de bevestiging te worden gehoord en voel ik me veilig, geaccepteerd en erkend. Dit  helpt mezelf tijdens het gesprek kwetsbaar op te stellen waardoor ik verder en dieper durf te gaan.

Het was behulpzaam om mezelf hardop te horen denken want dit ondersteunde het proces van verheldering. Verhelderen van wat het precies is wat ik wil, hoe dat er uitziet, hoe het zal zijn als de gewenste situatie zich voordoet. Verhelderen ook van welke successen er al zijn geboekt en hoe ik datgene wat voor mij werkt vaker kan toepassen.

Dat wat ik hardop dacht leek soms wel een onsamenhangende brij. Tegelijkertijd was het alsof een ander proces in mij die brei aan het observeren was om er de nuttige en bruikbare inzichten uit naar boven te halen.

Ik ontdekte een belangrijke metafoor, namelijk die van het motorrijden. Als ik ga motorrijden dan weet ik dat daar risico’s aan zijn verbonden. Ik bereid me goed voor door beschermende kleding te dragen, mijn motor goed te onderhouden en voor het rijden de belangrijkste functies van mijn motor te controleren. Als ik rij dan doe ik dat met aandacht. En hoewel dit geen garanties biedt ben ik vol vertrouwen dat als ik op de motor van A naar B wil, dat ik veilig in B arriveer.

Deze metafoor was bijzonder krachtig omdat deze mij vertrouwen geeft in een avontuur dat ik aan het ondernemen ben: doen wat ik leuk vind en erop vertrouwen dat dit voldoende geld oplevert om comfortabel van te leven. Deze metafoor gaf me nieuwe moed want als ik bij het motorrijden (waar de risico’s groter zijn) het vertrouwen heb dat ik bij mijn doel arriveer, dan lukt het ook bij het doen wat ik leuk vind en daar geld mee verdienen.

Wil je meer weten over het werk van de NOAM, over oplossingsgericht werken of oplossingsgericht coachen, bezoek dan de volgende sites eens; ze bieden een overvloed aan inspirerende artikelen over deze onderwerpen:

Of lees het boek ‘Doen wat werkt’ van Coert Visser.

Bewaard onder Boeken, Oplossingsgericht werken | Reageer

Tags: , , ,

Doen wat leuk is

Geplaatst op 1 maart, 2008 

In het artikel ‘Geld in- en uitademen‘ schreef ik dat we in ons systeem van overtuigingen kunnen vastleggen dat geld vanzelf stroomt. Maar hoe doe je zoiets? Ik geloof in wat ik schreef en heb het idee dat mijn vertrouwen hierin regelmatig op de proef wordt gesteld. Of misschien dat mijn vertrouwen op die momenten wordt getest, gevormd en aangescherpt.

Op het idee van werken om geld te verdienen ben ik wel uitgekeken. Als excuus om dingen te doen die voor mij niet leuk zijn is het uitgewerkt en kan ik me hier niet meer achter verschuilen. Doen wat leuk is, daar geloof ik in. Dingen doen met passie en vertrouwen op de geldstroom.

Maar wat is dat in de praktijk soms lastig, omdat het zo nieuw, onbekend en ook zo breekbaar is. Er is maar weinig voor nodig of het vertrouwen maakt plaats voor twijfel en onzekerheid. Dan ben ik bijvoorbeeld als ondernemer een tijdje bezig met dingen die ik erg leuk vind, ben ik vol vertrouwen dat het geld vroeg of laat, hoe dan ook gaat stromen, en dan lijkt het alsof er ineens een knop omgaat. Een knop die dan omschakelt naar standje ‘Wat als…?’.

Het heeft me een tijdje gekost om aan die ‘Wat als…?’ gedachten een betekenis te geven waar ik mee verder kan. Vertrouwen in iets nieuws is niet iets dat er gewoon zomaar is of zomaar niet is. Ik geloof dat je vertrouwen ook kunt trainen, kunt ontwikkelen. Net zoals een sporter zijn spieren traint. De ‘Wat als…?’ gedachten zijn signalen om het vertrouwen te trainen, om te oefenen, om te groeien. Dus blijf ik doen wat leuk is, al is dat soms werkelijk beremoeilijk hoor!

Bewaard onder Persoonlijk | 3 Comments

Tags: , , ,

← Vorige pagina