Voordat je iets nog eens een resource noemt…
Geplaatst op 11 oktober, 2013
Je hebt het dus wel over je familie. Je hebt het over een deel van jezelf.
Bewaard onder Inspiratie | 4 Comments
Hey wijk, gedraag je als goede gastheer/gastvrouw
Geplaatst op 9 oktober, 2013
In een aantal recente blogs heb ik het verhaal over wat ik graag wil dat er gebeurt als er midden in een woonwijk een bouwproject van start gaat, wel flink op het bordje van de aannemers gelegd:
- Hey aannemer, gedraag je als een goede gast
- Hey aannemer, gedraag je als een goede gast – deel 2
- Bouwen in harmonie met de omgeving
- Social media? Zover zijn wij nog niet
De aannemer als goede gast in de wijk, dat gaat natuurlijk alleen werken als diezelfde wijk ook een goede gastheer/gastvrouw is. En dat waren we in de wijk niet.
Wat hadden we in de wijk kunnen doen?
We hadden de aannemers voor koffie met iets lekkers kunnen uitnodigen in het nabijgelegen wijkcentrum. Dan hadden we daar persoonlijk kennis met elkaar kunnen maken en specifieke details over de directe omgeving van het bouwproject uitwisselen. Bijvoorbeeld: die meneer die op nummer X woont heeft last van astma. Als jullie met machines gaan werken die veel stof veroorzaken, waarschuw hem dan ruim van te voren zodat hij maatregelen kan nemen. We hadden van te voren een buurtblog kunnen starten en de aannemers uitnodigen zich daar voor te stellen en om af en toe eens een gastblog te schrijven over het bouwproject. We hadden de aannemers voor de buurtblog ook kunnen interviewen.
Ik weet niet of zoiets in Nederland als eens is gedaan maar ik zie het helemaal zitten. Dan wordt bouwen in harmonie met de omgeving pas echt harmonie.
Bewaard onder Mening | 2 Comments
Tags: aannemers, bouwen, buurtbeheer, gastvrijheid, Oosterhout
Social media? Zover zijn wij nog niet
Geplaatst op 7 oktober, 2013
Tijdens diezelfde bespreking stelde ik de gemeente Oosterhout en de aannemers voor om social media in te zetten om tijdens het bouwproject in contact te zijn met de buurt.
Ik zie daar zoveel voordelen in. Dat mensen een aanspreekpunt hebben, dat ze hun verhalen en vragen kwijt kunnen. En klachten natuurlijk en dat daar iets mee gedaan wordt. En dat omwonenden proactief op de hoogte worden gesteld van welke werkzaamheden er zijn gepland en wat ze daarvan kunnen merken en wat de aannemers eraan doen de overlast te beperken en wat de bewoners kunnen doen er minder last van te hebben.
Begin een blog, open een Twitter account en een Facebook pagina. Doe iets.
Om de tafel zaten allemaal grote sterke mannen. Antwoord van die grote sterke mannen: zover zijn wij nog niet. Ik bood nog aan ze ermee te helpen. Wij zijn per e-mail bereikbaar was het antwoord.
Dan maar plan B en ik stel voor dan tenminste een soort van inloopspreekuur te organiseren. Een bouwkeet waar omwonenden bijvoorbeeld tussen tien en elf uur ’s morgens koffie kunnen drinken en hun verhaal en vragen kwijt kunnen en dat ze antwoorden en informatie krijgen omdat het hun buurt is.
Bij de gemeente zien ze dat wel een klein beetje zitten. En de aannemers ook als ze maar niet zelf in die bouwkeet hoeven zitten. Dus ook dit voorstel wordt niet overgenomen.
Dus moeten we het met e-mail doen want de gemeente Oosterhout en twee grote aannemers zijn nog niet zover dat ze via social media kunnen willen communiceren.
Moet je weten dat op een paar honderd meter van de bouwlocatie een basisschool staat waar kinderen al zelfstandig bloggen. Die zijn wel zover. Daar zitten de echte grote sterke mannen en vrouwen. Ze zijn twaalf jaar en jonger.
Lees ook: Bouwen in harmonie met de omgeving
Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments
Tags: aannemers, bouwen, buurtbeheer, Communicatie, Oosterhout, overlast, social media
Bouwen in harmonie met de omgeving
Geplaatst op 4 oktober, 2013
Een aannemer die aan het werk is op het terrein van een chemische fabriek of olieraffinaderij weet het: voorkom explosies. En die aannemer neemt maatregelen zoals het gebruik van speciaal gereedschap dat geen vonken kan veroorzaken. Werken in harmonie met de omgeving heet dat.
Een aannemer die aan het werk is vlak naast een historisch gebouw weer het: voorkom schade. En die aannemer neemt maatregelen om schade door zware trillingen te voorkomen zoals het toepassen van boorpalen in plaats van heipalen. Werken in harmonie met de omgeving heet dat.
Een aannemer die aan het werk is in een waterwingebied weet het: voorkom vervuiling. En die aannemer neemt maatregelen om vervuiling van de bodem te voorkomen zoals het elders parkeren van voertuigen. Werken in harmonie met de omgeving heet dat
Een paar maanden geleden was er op het stadhuis van de gemeente Oosterhout een bespreking. Om de tafel zaten vertegenwoordigers van de gemeente, van een grote supermarktketen, van twee grote aannemers en van een winkeliersvereniging. Ik mocht er als omwonende van het bouwproject ook bij zijn.
Na het rondje voorstellen kreeg de directeur van één van de aannemers als eerste het woord. Grote tekeningen en planningen op tafel. Eerst de geruststelling dat ze ervaring hebben want in Waalwijk hebben ze ook z’n project gedaan bij een winkelcentrum, dat ze zo goed rekening kunnen houden met de winkeliers en dat die altijd bereikbaar zullen zijn.
Als hij het verhaal wil vervolgen met de planning en projectfasering onderbreek ik:
Vergeet u niet een partij?
Wie dan?
De omwonenden.
Oh ja, daar houden we natuurlijk ook rekening mee.
Maar u noemde ze niet.
En hij gaat verder met waar hij gebleven was.
Tegen het einde van de bespreking wil ik toch graag weten hoe het nou zit en stel een vraag: Waar kunnen de omwonenden aan merken dat er rekening met ze wordt gehouden?
Als non verbale communicatie geluid zou maken was ik nu doof geweest. De verbale communicatie bleef stil. Geen antwoord.
Heren aannemers, voor jullie de herkansing:
Een aannemer die aan het werk is midden in een woonwijk weet het: [vul maar in aannemer]. En die aannemer neemt maatregelen om [vul maar in aannemer].
Werken in harmonie met de omgeving heet dat.
Lees ook:
Bewaard onder Mening | 4 Comments
Tags: aannemers, bouwen, buurtbeheer, harmonie, Oosterhout
De economische crisis in de praktijk
Geplaatst op 3 oktober, 2013
Het zijn van die winkeltjes waar we allemaal wel eens komen. Niet vaak maar we vinden het wel handig dat ze er zijn die Bruna’s, Marskramers en DA drogisterijen bijvoorbeeld. En als ze om de hoek van de straat te vinden zijn, is dat helemaal handig. Je kent de mensen die er werken en je leert wat van hun bijzonderheden kennen en omgekeerd.
Tot zonder enige waarschuwing vooraf zo’n winkeltje ineens gesloten is. Gisteren kocht je er nog wat en vandaag is de boel dicht. Definitief. Achter het raam hangt bedoeld als dankwoord een korte een afscheidsbrief.
‘De economische crisis in de praktijk‘, dat is wat er bovenaan de brief staat.
Het is verschrikkelijk je winkeltje te moeten sluiten. Voor een winkelier zijn zakelijk en persoonlijk leed als spaghetti slierten in elkaar verwikkeld, dan is er geen zakelijke kant en een persoonlijke kant. Er is maar één kant en dat is de pijnlijke kant.
Maar je kunt niet alles op het bordje van de economische crisis alleen leggen.
En dat zou ik graag in een kort betoog helder willen maken maar het lukt me niet. Het voelt als een trap na naar die winkelier die z’n leven nu zo drastisch veranderd ziet. Maar ik wilde het toch even zeggen: je kunt niet alles op het bordje van de economische crisis alleen leggen.
‘De economische crisis in de praktijk’, ik zal het maar interpreteren als pijnkreet en niet als analyse van wat precies de oorzaken zijn geweest.
Sterkte mannen.
Leestip: ‘Failliet ben je zomaar niet‘ van Edwin Mijnsbergen
Bewaard onder Mening, Ondernemen | Reageer
Tags: crisis, economie, Ondernemen
Hey aannemer, gedraag je als een goede gast – deel 2
Geplaatst op 2 oktober, 2013
Een gevalletje van om half zes ’s morgens wakker worden. Op een zaterdag. Onvrijwillig.
Het geluid van een hamer die hard tegen stalen pijpen slaat maakt verder slapen onmogelijk. Ik probeer het even te negeren, misschien houdt het snel weer op. Maar dat doet het niet.
Ik trek snel wat kleren aan en ga naar buiten naar de bron van het lawaai. Daar staat inderdaad iemand een bouwsteiger af te breken, alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat op zaterdagochtend half zes te doen terwijl iedereen in de wijk nog slaapt.
Ik roep. Hij hoort me. Ik doe mijn beklag. Twee van zijn collega’s mengen zich in het gesprek. Noemen mijn reactie ‘kinderachtig’ en ‘gezeik’. Eentje zegt dat hij er niets mee te maken heeft dat iedereen wakker wordt maar dat hij het werk op tijd af moet krijgen. Ik vraag hem voor welke aannemer hij werkt. Dat wil hij niet zeggen.
Diezelfde zaterdag is de bouw iets na de middag verlaten. Iedereen al naar huis. Dan hadden ze die ochtend ook wel een paar uur later kunnen beginnen.
Later, na tussenkomst van de gemeente Oosterhout, laat de hoofdaannemer weten dat met de betreffende onderaannemer (de naam daarvan krijg ik niet te horen) was afgesproken dat er alleen gevoegd zou worden.
Weet hoe de rollen zijn verdeeld, weet wie de gastheer/gastvrouw is en wie de gast. Wij, de wijk, zijn gastheer en gastvrouw en jullie, aannemers, zijn de gasten. Met dit grondbeginsel hoort elk bouwproject te beginnen.
Lees ook: Hey aannemer, gedraag je als een goede gast
Bewaard onder Persoonlijk | Reageer
Tags: aannemers, bouwen, buurtbeheer, gastvrijheid, Oosterhout
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.