We zijn wel/niet/wel/niet op de nieuwe aarde

Geplaatst op 15 april, 2013 

Na een tijdje ga je het patroon zien. Ik heb het hier over spirituele blogs die gechannelde boodschappen publiceren. Het zijn Amerikaanse blogs die na verloop van enige tijd achter een betaalmuur verdwijnen. Allemaal niks mis mee en aan de grote hoeveelheid reacties te zien die op deze blogs worden gepost, bewijzen ze veel mensen een dienst.

Maar het patroon van die blogs gaat na een tijdje enorm vervelen. De ene keer is de boodschap dat we collectief oud zeer aan het opruimen zijn. De andere keer is de boodschap dat we nu helemaal klaar zijn voor wat ik maar even noem het leven op de nieuwe aarde, een leven in vreugde, harmonie, vrede en liefde. En daarna is de boodschap dat we nu toch echt op die nieuwe aarde zijn geland.

En daarna komt het: een nieuwe gechannelde boodschap die meldt dat we toch nog wat oud zeer hebben op te ruimen en of we onze spirituele veiligheidsgordels nog even willen vastmaken omdat we gelanceerd worden op een  emotionele en energetisch achtbaan. De boodschap daarna is er weer eentje van hoop: nog even volhouden mensen, we zijn er nu bijna. En daarna komt de verlossende boodschap dat we nu toch echt op de nieuwe aarde zijn, dat vanaf nu alles anders zal zijn. De veiligheidsgordels kunnen los.

Maar niet voor lang want niet lang daarna mogen de veiligheidsgordels weer stevig vast omdat er nog wat karma moet worden weggepoetst.

Zo snel als we op de nieuwe aarde zijn geland, worden we er weer vanaf gesodemieterd. En dat patroon van we zijn er, we zijn er nog niet, we zijn er, we zijn er nog niet, we zijn er, we zijn er nog niet, gaat maar door en door en door.

Boeren hoeven niet te channelen en weten hetzelfde: het kan vriezen en het kan dooien.

Bewaard onder spiritualiteit | 5 Comments

Tags:

Creatief voorlezen

Geplaatst op 12 april, 2013 

Ik vind voorlezen leuk hoor maar ik kan er mijn creativiteit niet echt in kwijt. Met stemmetjes en intonatie en wat lichaamstaal kun je voorlezen een stuk leuker maken maar er is een manier die nog veel leuker is.

Pak een boek en zeg je kind dat je gaat voorlezen maar dat je hier en daar in het verhaal zelf dingen gaat verzinnen en  aanpassen terwijl je leest. Vraag je kind te roepen als het herkent dat je de boel zit te verzinnen.  Wissel subtiele aanpassingen in het verhaal af met kolossale ingrepen en zijsporen en je hebt een hilarisch en onvergetelijk moment samen met je kind.

Lees ook: Creatief met drie woorden

Bewaard onder vaderschap | 2 Comments

Tags: , ,

Wat spiegelt dat naar je terug?

Geplaatst op 11 april, 2013 

Ik geloof best dat situaties en mensen het één en ander naar je terug spiegelen, dat dingen die gebeuren, dingen die mensen zeggen en doen en de oordelen die je erover hebt, je iets te vertellen hebben over jezelf.

Ik zal nooit die ex-collega vergeten die altijd gelijk wilde hebben en net zo lang doorging met praten en redeneren tot hij het kreeg (maar niet altijd had). Irritatie mensen, grote irritatie. Bij mij dan. Tot ik ontdekte dat ik ook graag gelijk wilde hebben of dan toch in ieder geval gehoord wilde worden…De irritatie werd snel veel minder.

Maar nu gebeurt het dat een ander je wijst op diezelfde spiegelwerking. Dan zit je ergens mee, is er iets gebeurd dat je raakt en krijg je de vraag: wat zegt dat over jou, wat spiegelt die ander  naar je terug?

Dan denk ik: hallo zeg, ik ben ook een spiegel voor jou. Wat spiegel ik en mijn verhaal naar jou terug?

Bewaard onder Persoonlijk | 9 Comments

Tags:

Diepgang is ook niet alles

Geplaatst op 9 april, 2013 

Ik hou van een gesprek met diepgang, dat het ook echt ergens over gaat en dat je tot nieuwe inzichten komt.

Vrijdag was ik op stap met een oude vriend. Het gesprek ging ook ergens over, soms dan want het grootste gedeelte van de tijd ging het helemaal nergens over.

Zo’n gesprek dat je buikpijn krijgt van het lachen vanwege een liedje van een paar stoute rockvrouwen die een beetje kunnen rijmen en als creatief hoogtepunt bedenken ‘The Masses are Asses‘. En dat je elkaar er elk half uur aan herinnert: the masses are asses. En dan weer buikpijn krijgt van het lachen. En dat een hele avond lang.

Het was onvergetelijk. En helend, dat kan ik je vertellen. God, wat was ik daaraan toe. Bedankt vriend.

Ik zou diezelfde stoute rockvrouwen tekort doen als ik niet zou zeggen dat ze ook een klassieker hebben gemaakt: ‘Pretend we’re dead’. De eerste zin heeft eeuwigheidswaarde: ‘What’s up with what’s going down’

Bewaard onder Muziek, Persoonlijk | Reageer

Tags:

Wat is een soldaat?

Geplaatst op 8 april, 2013 

Papa, wat is een soldaat?

Uhhhhh….. dat is iemand die uhhhhh…..zich inzet voor de vrede.

Gedachtenwolk openen
….. en dat doet met middelen en op manieren die met vrede niets te maken hebben.
Gedachtenwolk sluiten

En dan doet papa wat elke nieuwsgierige papa zou doen die bereid is nieuwe dingen te leren: de Wikipedia checken. Dan leest papa in dat artikel niets over geweld, wapens en oorlog:

Gedachtenwolk openen
WTF !
Gedachtenwolk sluiten

Volgende vraag.

Bewaard onder vaderschap | 8 Comments

Tags: ,

Waar ben ik?

Geplaatst op 5 april, 2013 

Als je er met je snufferd te dicht bovenop staat, weet je nooit waar je bent.

Hier bent u

Bewaard onder Fotobloggen | Reageer

Tags:

Hoe gratis is vijf Euro?

Geplaatst op 4 april, 2013 

Sinds een tijdje vraag ik vijf Euro voor het boek ‘De Dans van Gewonde Zielen‘ Het boek  is geschreven door Robert Burney en ik maakte de Nederlandse vertaling.

In eerste instantie bood ik het helemaal gratis aan. Wie wilde kon het downloaden en daar is goed gebruik van gemaakt. De teller is de 1.500 downloads gepasseerd.

Maar zoals ik al zei: het kost nu vijf Euro. Maar de download link heb ik bewust gewoon laten staan en dat betekent dat ook al betaal je geen vijf Euro, je het gewoon kunt downloaden. En wat doet ongeveer 99% van de downloaders? Wat zullen ze zich slim voelen: ha die domme blogger met z’n vijf euro, zie mij dat boek eens even gratis meenemen.  Ja, dat kan en daarom wordt het gedaan.

Maar waar het om gaat is dit. Twee geweldige dames betaalden wel: Christien en Anita, you rock! Bedankt.

Ik twijfel wel eens aan de Law of Attraction, maar dames, als jullie in 2013 vet rijk worden (wat ik jullie van harte toewens), laat het me dan even weten want dan werkt die wet dus echt. En dan is het zaadje van jullie rijkdom hier gestart met jullie eerlijke Euro’s.

Bewaard onder Boeken, Persoonlijk | 10 Comments

Tags: , ,

De kracht van het proces

Geplaatst op 2 april, 2013 

Deze blogpost is geschreven ter ere van de eerste verjaardag van het codependentie-netwerk. Om deze verjaardag te vieren hadden we 30 maart als thema ‘Successen vieren’. Deze blogpost is mijn bijdrage aan dit thema.

Ik denk dat het ergens in 2002 is dat ik voor het eerst met het begrip codependency in aanraking kwam. Ik was eigenlijk op zoek naar informatie over het probleem van een ander en kwam via het begrip codependency terecht bij mijzelf. Hoe ironisch.

Het was de website van Robert Burney Joy2meu waar ik elke dag las en die ik in korte tijd helemaal binnenste buiten had gekeerd. Datzelfde deed ik met zijn boek ‘Dans van Gewonde Zielen‘

Ik wist niet hoe en waar te beginnen maar als de nood hoog genoeg is, maakt dat helemaal niet uit, dan begin je gewoon ergens. Voor mij was dat affirmeren. Daar begon ik bijzonder fanatiek mee, zelfs als ik mijn hond uitliet was ik met affirmaties bezig. Daarna begon ik met het 12 stappen programma.

Mijn hardlooptrainer wilde voorafgaand aan de training nooit verklappen wat we tijdens de training gingen doen. Na afloop stelde hij ons dan de vraag: stel dat jullie voordat de training begon hadden geweten wat we allemaal zouden doen, hadden jullie dan kunnen doen wat jullie deze training allemaal hebben gedaan? Ons antwoord was NEE.

En zo is het met het proces dat voor mij in 2002 begon ook. Ik ben blij dat ik van te voren niet alles wist al waren er genoeg momenten waarop ik het graag had willen weten. Als ik terugkijk zie ik de schoonheid van het proces en de enorme kracht ervan. Het geeft mij vertrouwen dat ik veel meer kan dan ik denk en datzelfde vertrouwen heb ik ook in anderen: we kunnen zoveel meer dan we denken. We zijn geen slachtoffers, we zijn krachtige en creatieve scheppers. We hebben de kracht de illusie van slachtofferschap te scheppen maar dat maakt ons nog niet tot slachtoffer. We kunnen onze kracht inzetten hoe we maar willen want we zijn daarin volledig vrij. We zijn zelfs vrij te denken dat we niet vrij zijn. Aan ons de keuze. Of onze keuzes werken kunnen we elke dag weer opnieuw ervaren zodat we steeds opnieuw andere keuzes kunnen maken.

Tien jaar geleden had ik dit niet kunnen schrijven. Tien jaar later kan ik het wel en met overtuiging.

Ik heb bijzonder veel te danken aan iedereen die ditzelfde proces doorleeft. Allemaal samen vormen we een onzichtbaar maar bijzonder krachtig netwerk waar iedereen die zich erbij aansluit van kan profiteren.

Ik wens iedereen toe zich te voeden met de kracht van dit allesomvattende netwerk en ik wens iedereen toe dit netwerk te voeden met zijn/haar kracht. Samen zijn we tot alles in staat. Wereldvrede, voldoende en gezond eten en drinken voor iedereen, onderdak, goed onderwijs, gezondheid, een menswaardige economie, noem het maar op. Als we het kunnen dromen kunnen we het voor elkaar krijgen.

Bewaard onder Codependency, Persoonlijk | Reageer

Tags: , , , , , , ,

← Vorige pagina — Volgende pagina →