Imperfectie rules
Geplaatst op 14 april, 2014
Die activiteiten in de wijk, wat krijg ik daar veel vragen over zeg.
Vragen naar details waar ik zelf totaal niet bij stil heb gestaan. Vragen naar details die me ineens heel belangrijk lijken. Vragen naar details dat ik denk: hoe verzin je het? Vragen naar details waarvan ik denk: wat heb je eraan om hier antwoord op te krijgen? Kortom: heel veel vragen en maar heel weinig antwoorden.
En dan denk ik: WTF, ik zou hier eigenlijk wel een antwoord op moeten hebben.
En dan denk ik: WTF WTF: ik hoef helemaal geen antwoord te hebben.
En dan denk ik: WTF WTF WTF: het project mag zelfs mislukken.
En vanuit de vrijheid die je dan ervaart creëer je de mooiste dingen. Meestal dan.
Bewaard onder Persoonlijk | Reageer
Tags: antwoorden, imperfectie, mislukking, vragen, vrijheid
Koester je onvolkomenheden
Geplaatst op 6 november, 2012
(….) je onvolkomenheden maken je tot wat je bent. Die moet je koesteren want die onderscheiden je van anderen.
Susan Sarandon afgelopen vrijdag tijdens een aflevering van College Tour
Bewaard onder Citaten | 2 Comments
Tags: imperfectie, menselijkheid
Perfectie is saai
Geplaatst op 12 juli, 2011
We zijn perfecte spirituele wezens die een menselijke ervaring hebben. We zijn hier om te ervaren hoe het is om menselijk te zijn.
Het zijn woorden van Robert Burney uit zijn boek ‘Codependence – De Dans van Gewonde Zielen‘
Ik vind het werkelijk prachtige woorden, niet zozeer dat we perfecte spirituele wezens zijn maar dat we hier zijn om te ervaren hoe het is om menselijk te zijn. We zijn hier niet om spiritueel te worden, dat zijn we al. We zijn hier om menselijk te zijn, menselijkheid te ervaren. We zijn hier niet om op te stijgen naar weet ik veel welke hogere dimensie. We zijn hier om met de beide poten stevig op de grond te staan.
Maar waarom zou het perfecte spirituele wezen dat we zijn, zo graag willen ervaren hoe het is om mens te zijn?
Ik kan maar één reden bedenken: perfectie is saai. Het perfecte spirituele wezen dat we zijn wil maar wat graag in de huid van een mens wegkruipen om al hotsend, knotsend en botsend de imperfectie van het mens-zijn te ervaren. Wat een genot moet dat zijn, ver weg van die saaie perfectie. En het stomste dat je dan kunt doen is de perfectionist proberen uit te hangen. Niet doen. Gun dat spirituele wezen het feest van de imperfectie.
Bewaard onder Citaten, spiritualiteit | 4 Comments
Tags: gewonde zielen, imperfectie, perfectionisme, Robert Burney
Onze cultuur maakt ons onzichtbaar
Geplaatst op 6 juni, 2011
Fantaseerde je als kind ook wel eens over hoe het zou zijn om onzichtbaar te zijn?
In haar boek ‘I thought it was just me (but it isn’t)’ vertelt Brene Brown over een workshop waarin zij de deelneemsters een oefening laat doen. De vrouwen mogen hun favoriete tijdschriften meenemen en krijgen als opdracht om knippend en plakkend een collage te maken van hoe ze er graag uit zouden willen zien, een collage van hun ideale uiterlijk zoals kleding, sieraden, haar, make-up, armen, benen, voeten en schoenen.
Letterlijk ontleden ze de vrouwen uit de tijdschriften om hun eigen ideaalbeeld samen te stellen: van haar de neus, van die ander de ogen en van weer een ander de haren maar dan liefst in een andere kleur, graag de benen van deze vrouw maar niet haar armen want die zijn te dun. Na een uur heeft iedereen een complete collage waarvan de meeste zeer gedetailleerd zijn.
Daarna krijgen ze als opdracht om een nieuwe collage te maken en in de tijdschriften op zoek te gaan naar plaatjes die zoveel mogelijk overeenkomen met hoe ze er op dat moment zelf uitzien qua omvang, lichaamsvorm (armen, benen, billen), de kleding die ze die dag dragen en hun haar en dergelijke.
Na ongeveer een kwartier stoppen de deelneemsters gefrustreerd met zoeken. Op hun collages staan hier en daar een paar schoenen of een gelijkende haarstijl maar dat is dan ook alles.
Brene: ‘Waar zijn jullie? Jullie houden van deze tijdschriften en betalen ervoor maar waar zijn jullie?’
De deelneemsters, maar ook jij en ik, staan niet in die tijdschriften omdat we er in die cultuur niet toe doen. Hoe verder we afwijken van het ideaalbeeld, hoe minder we ertoe doen. We leven in een cultuur die perfectie verheerlijkt en die de imperfectie onzichtbaar maakt.
Brene: ‘hoe voelt het voor je om onzichtbaar te zijn?’
De meeste deelneemsters reageren met zelfverwijt: ik ben onzichtbaar omdat ik niet goed genoeg ben of omdat ik er niet toe doe.
Onzichtbaarheid gaat over het verbreken van de verbinding en machteloosheid. Als we onszelf niet weerspiegeld zien in onze cultuur, voelen we ons gereduceerd tot iets dat zo klein en onbelangrijk is dat we gemakkelijk weggegumd worden uit de wereld van belangrijke dingen. Het proces te worden gereduceerd en ook het uiteindelijke product van dat proces, onzichtbaarheid, veroorzaken ongelooflijke schaamte.
Terug naar de vraag of je als kind ook wel eens fantaseerde over hoe het zou zijn om onzichtbaar te zijn? Het is je gelukt.
Lees ook: boekwaarschuwing
Bewaard onder Boeken | 9 Comments
Tags: Brene Brown, imperfectie, kwetsbaarheid, perfectionisme, schaamte, zichtbaarheid
Reminder (2)
Geplaatst op 29 maart, 2011
Altijd onthouden: ik ben goed genoeg.
Bewaard onder Persoonlijk | Reageer
Tags: imperfectie, perfectionisme
Flowchart schaamte
Geplaatst op 24 februari, 2011
Met een knipoog hier mijn flowchart schaamte:
Lees ook: De kracht van kwetsbaarheid
Bewaard onder Persoonlijk | 8 Comments
Tags: imperfectie, kwetsbaarheid, menselijkheid, schaamte
Wat is de essentie van menselijkheid?
Geplaatst op 28 januari, 2011
Laatst werd ik aangesproken op mijn menselijkheid. Bij het horen van het woord sta ik meteen op scherp want ik hou me er de laatste tijd veel mee bezig.
Het ging de spreekster erom dat zij vond dat ik in een bepaalde situatie niet die menselijkheid had gebracht waar ik over blog. Waar het om ging was dat ik in een situatie met haar niet die belangstelling en mededogen had getoond die zij graag wilde.
Ze had gelijk. Ik had in die situatie nauwelijks of geen belangstelling of mededogen getoond. Is dat een gebrek aan menselijkheid? In haar beleving wel.
Maar de kant van menselijkheid die we graag aan anderen laten zien en waarvan we graag willen dat anderen die aan ons laten zien zoals belangstelling en mededogen, is slechts een stukje van de koek.
Kijk als voorbeeld naar de woordwolk vol menselijkheid en je ziet vrijwel allemaal woorden die mensen graag positief associëren met menselijkheid. Maar menselijkheid gaat ook over schaduwkanten.
Menselijkheid houdt ook in dat we allerlei beperkingen hebben waardoor we soms, zelfs tegen onze partner of beste vriend of vriendin, wel eens zeggen: wat jij nu nodig hebt, kan ik je nu niet geven. En soms lukt het zelfs niet dit te zeggen. Dan is het er gewoon niet. Ook dat is menselijk. Dan hebben we het mededogen dat de ander graag wil misschien eerst zelf nodig om het daarna pas aan een ander te kunnen geven.
En zo heb ik mijn eigen beperkingen weer aardig goed gepraat. Ook dat is menselijk 🙂
En dat brengt me bij de vraag: wat is de essentie van menselijkheid? Ik denk dat de essentie ervan is dat we leren om eigen verantwoordelijkheid te nemen voor onze imperfectie. En dat we leren er nog van te genieten ook.
Bewaard onder Mening, Persoonlijk | 7 Comments
Tags: eigen verantwoordelijkheid, imperfectie, menselijkheid, schaduw
Ruimte om mens te zijn
Geplaatst op 22 januari, 2011
‘Het hoeft niet perfect: er is alle ruimte om mens te zijn. Zodra we bewust omgaan met alle neigingen tot on-menselijkheid.’
Leon Naarden
Bewaard onder Citaten | Reageer
Tags: imperfectie, menselijkheid
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.