Als ik sterf

Geplaatst op 31 juli, 2015 

Ze noemen zich speed painters en in een paar minuten tijd of korter nog, kwakken ze ogenschijnlijk willekeurig verf op een doek.

Tot het laatste moment heb je als kijker geen idee wat ze aan het doen zijn tot in de allerlaatste seconde de camera uitzoomt en de speed painter zijn kunstwerk een halve slag draait……….

Uitzoomen, anders kijken naar wat je al die tijd hebt gezien en je ziet het! Zomaar ineens.

Elke dag doe ik maar wat. Van de dag van vandaag kan ik nog wel soep koken maar al die andere dagen, weken, maanden en jaren, hoe zit het daarmee? Waarom waren sommige dagen zo licht en andere zo donker?

Uitzoomen en anders kijken, dat is wat er gebeurt als ik sterf, dan zie ik het geheel. Tot die tijd kwak ik nog wat verf op het doek, iedereen, inclusief mezelf, in verwarring achterlatend: WTF is die aan het doen?

Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , ,

Zelfs afval kan een winkelcentrum redden

Geplaatst op 26 april, 2015 

Afgelopen vrijdag vond in winkelcentrum de Arendshof de eindpresentatie plaats van de projectweek ‘Wasteland’, een project van het Frencken college rondom het thema afval. En project waar ik maandag een bijdrage aan mocht leveren door samen met een groep Havo 4 leerlingen zwerfafval op te ruimen.

Een week ook die in de Arendshof nogal wat reuring teweeg bracht door de aanwezigheid van een heleboel enthousiaste jonge mensen die daar werkten aan hun afvalproject. Precies wat dit winkelcentrum dat gebukt gaat onder toenemende leegstand goed kan gebruiken.

Op een strategisch gelegen terrasje bestelde ik koffie. ‘Goed voor het winkelcentrum, al deze drukte‘ zei ik er nog bij. Wat ik terug kreeg was koffie en ‘Als ze maar niet allemaal tegelijk komen‘. Ja goh, je zult toch ineens honderd klanten of misschien nog meer over de vloer krijgen, daar moet je toch niet aan denken. De horror!

Van binnenuit lijkt dit winkelcentrum kansloos. Maar van buitenaf….. Kijk nou toch eens voor wat voor moois dat afval in de Arendshof zorgde. Er zijn zoveel mogelijkheden dit winkelcentrum te redden. Van binnenuit gaat het niet gebeuren maar van buitenaf… Zelfs afval kan het.

Met dank aan het Frencken.

Wasteland 24-5-2015 1

Iedereen klaar voor de eindpresentatie

Wasteland 24-5-2015 2

Rondgang door de Arendshof: Wasteland kunst 1

Wasteland 24-5-2015 3

Rondgang door de Arendshof: Wasteland kunst 2

 Wasteland 24-5-2015 4

Rondgang door de Arendshof: Wasteland kunst 3

Wasteland 24-5-2015 5

Rondgang door de Arendshof: Wasteland kunst 4

Wasteland 24-5-2015 6

Rondgang door de Arendshof: Wasteland kunst 5

Wasteland 24-5-2015 7

Rondgang door de Arendshof: Wasteland kunst 6

Bewaard onder Fotobloggen | 2 Comments

Tags: , , , , ,

Waarom hebben we kunst?

Geplaatst op 17 maart, 2014 

Wir haben die Kunst damit wir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

nicht an der Wahrheit zu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Grunde gehen - Nietzsche

 

Bewaard onder Citaten, Fotobloggen | 2 Comments

Tags: , ,

Als je vertraagt heb je altijd tijd over

Geplaatst op 5 augustus, 2013 

Onderweg naar Aken stuur ik hem een sms’je hoe hij me kan herkennen want hij kent me immers alleen in motorpak. Een korte beschrijving van mijn persoonlijke hitteplan levert voldoende herkenningspunten op want hij stapt meteen op me af.  Vanaf het station wandelen we naar het centrum van de stad die we allebei zo prachtig vinden.

We wandelen door de stad, zonder plan. Als we verdwalen gaan we dat erg leuk vinden. Op een terrasje drinken we wat terwijl we de toeristen observeren die op en neer lopen tussen het raadhuis en de Dom. Voor wie weinig tijd heeft en even snel een ansichtkaartervaring van Aken wil opdoen kan in slechts een paar minuten van het raadhuis naar de Dom lopen en doen alsof Aken te hebben gezien.

Op een ander terras eten we pizza en maken daarna in de hoop alsnog te verdwalen nog een wandeling door de stad. Vlakbij het station begint het ineens flink te regenen terwijl de zon stevig blijft doen wat ze al zo’n vier en een half miljard jaar doet. Het samenzijn eindigt hier. Een trein brengt hem naar huis en ik neem mijn geliefde buslijn 50 die Vaals aan twee andere werelden knoopt: die van Aken en Maastricht.

Ik zou nu al tevreden kunnen zijn over deze blogpost want terwijl ik het schrijf zie ik de bijbehorende beelden en ben ik weer even in Aken, ben ik ook weer even terug in het samenzijn.

Op het pizzaterras zitten we onder een geel zonnescherm wat maakt alsof we alles door een gele zonnebril zien. Aan de kleur geel worden nogal wat eigenschappen toegekend zoals succes aantrekken, negativiteit uitbannen en wijsheid. Het is ook de kleur van het derde chakra dat onder andere betrekking heeft op persoonlijke kracht en zelfacceptatie.

Of het door onze gele wereld komt of door wat anders weet ik niet maar het onderwerp emotionele wonden valt op tafel,  wonden die je als kind oploopt in een disfunctioneel gezin, wonden die je als kind emotioneel helpen overleven maar waar je later maar al te graag vanaf wilt. Een dat je zelf mag ontdekken hoe je dat gaat doen en dat dit het meest liefdevolle en moedige is wat een mens voor zichzelf kan doen.

Als ik ’s avonds terug in Vaals mijn dagboekschrift vul met de ervaringen van die dag, herinner ik me wat hij in Aken vertelde over kunst. Dat mensen er steeds minder aandacht voor hebben, dat iedereen steeds sneller steeds meer wil en dat er zo weinig besef is van de kunstenaar achter de kunst, van de mens. En dat kunstenaars daardoor minder hun best doen iets echt moois te maken van wat ze doen.

Neem nou een foto. Mensen vinden het heel normaal 0,1 seconde naar een foto te kijken en meteen weer verder te klikken of, erger nog, de foto zelf te gebruiken zonder ervoor te betalen en zonder de naam van de fotograaf te vermelden. Maar die fotograaf maakte misschien wel een reis die foto te kunnen maken, vond een mooie locatie en installeerde zich daar met zijn apparatuur om geduldig te wachten op het ideale moment voor de foto. Die foto kan het resultaat zijn geweest van een dag werk, een dag uit het leven van een fotograaf, van een mens.

Terwijl ik het allemaal opschrijf hoop ik dat ik later, als ik erover ga bloggen, mijn eigen handschrift kan lezen. Als ik veel schrijf wordt het snel slordig omdat ik probeer mijn gedachten bij te houden met een pen. En dat raakt aan wat ik dan herken als de essentie van zijn woorden over kunst. Vertraag je leven en vertraag daarna nog meer. Net als een Tai Chi oefening: als je denkt dat je de oefening langzaam doet, doe de oefening dan nog langzamer.

Als je vertraagt heb je altijd tijd over. Wat geel zoals niet losmaakt.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags: , , , , ,

Onze cultuurarme cultuur

Geplaatst op 11 juli, 2013 

Vorige week aan zee las ik ‘Inferno’ van Dan Brown, een enorm spannend verhaal dat zich afspeelt in Florence en in Venetië.

Dan Brown weet de unieke kunstschatten die deze twee steden zijn helemaal tot leven te wekken. Waar je ook zit, staat of ligt terwijl je zijn boek leest:  je BENT in Florence en je BENT in Venetië.

Veel kunst waarvoor we graag lange reizen maken of uren in de rij staan te wachten, is honderden jaren geleden gemaakt. Welke kunst maken we nu waarvoor mensen over honderden jaren graag lange reizen maken of uren in de rij willen staan?

Dit is wat ik denk: als Michelangelo en Leonardo Da Vinci nu zouden leven, zou niemand ze kennen. Niet omdat het geen goede kunstenaars zijn, integendeel, maar omdat we in een cultuurarme cultuur leven.

Bewaard onder Boeken, Mening | 10 Comments

Tags: ,

Volg je eigen pad

Geplaatst op 12 februari, 2013 

Zit ik me net af te vragen wat ik zal gaan bloggen, kom ik me toch een prachtig kunstwerkje tegen van Michael Minneboo:

Bron: Daily Webhead Vlog: Binnen de lijntjes

Kunst is dat je iets ziet, hoort, proeft, ruikt of voelt en dat je als waarnemer even helemaal verdwijnt, dat die kunst op dat moment het hele universum opvult en er niets anders is.

Je vindt Michael Minneboo hier:

Bewaard onder Inspiratie | 3 Comments

Tags: ,