Volg je hart en je verdwaalt vanzelf

Geplaatst op 3 augustus, 2012 

Aankomst op de camping is altijd weer een confrontatie met het vervelende werk van een jaar geleden: het afbreken, inpakken, naar huis rijden, schoonmaken en opruimen.

Een kampeervakantie vraagt altijd flink wat nazorg maar als je een jaar later op de camping staat en alles uitpakt en ziet dat alles netjes schoon en compleet is en direct gereed voor gebruik, dan ben je blij dat je al dat vervelende werk hebt gedaan.

Soms komt de voldoening van wat je doet pas een jaar later. Ik probeer daaraan te denken als het moment van afbreken, inpakken, naar huis rijden, schoonmaken en opruimen weer is aangebroken

Terwijl ik de tent opzet zijn een stukje verderop op het veld een man en een vrouw bezig hun tent in te pakken. De man komt naar me toe en zegt: ‘Here you have a douchemuntje….’ Ik moet lachen, niet omdat hij me in het Engels aanspreekt maar vanwege ‘douchemuntje’. Ik bedank hem in het Engels en daarna in het Nederlands en er ontstaat een gesprek.

Ze willen met de fiets door de Duitse Eifel trekken en meteen raad ik ze een tocht langs het Moezeldal aan tussen Trier en Koblenz. ‘Ja, daar willen we heen’ zegt de man en ik pak een gedetailleerde kaart uit mijn tas. Terwijl we een geschikte fietsroute zoeken, wens ik hem bij wijze van grap toe om ook vooral lekker te verdwalen. Hij vat het serieus op: ‘Jaaaaaa, verdwalen’ en hij kijkt erbij zoals alleen een echte avonturier dat doet.

‘Volg je hart’ zegt de vrouw. ‘En dan verdwaal je vanzelf’ flap ik eruit. Ik moet er zelf om lachen: volg je hart en je verdwaalt vanzelf.

Ik draag deze woorden op aan iedereen die ergens terecht is gekomen en niet weet hoe, aan iedereen die ergens is maar niet precies weet waar, aan iedereen die verder wil maar niet weet waarheen. Jullie zijn verdwaald omdat jullie je hart hebben gevolgd. Dat is niet erg, dat is prachtig. Voor wat jullie doen bestaat geen routekaart. Ga verder met jullie hart te volgen, ga verder met verdwalen en hou ons op de hoogte.

Bewaard onder Persoonlijk | 5 Comments

Tags: , ,

Veel Zen, weinig motoronderhoud

Geplaatst op 2 augustus, 2012 

‘Alvast een fijn Zen en de kunst van het Motoronderhoud weekje gewenst!’ Dat schreef Huub Koch me, geïnspireerd door de klassieker ‘Zen en de kunst van het motoronderhoud’ van  Robert Maynard Pirsig.

De motorvakantie is me een Zen-weekje van jewelste geworden. En motoronderhoud, dat laat ik jaarlijks in december uitvoeren zodat ik me tijdens de motorvakantie volledig kan richten op de Zen-kant van het motorrijden 🙂

Ik heb tijdens de motorvakantie een half schrift volgeschreven en ga in een aantal blogposts verslag doen van mijn ervaringen en inzichten. Dit is de eerste en meteen een samenvatting van hoe het was: veel Zen.

Een weekje in je eentje op motorvakantie betekent dat er in je geest veel ruimte komt, ruimte die normaal gesproken volgepropt is met alledaagse dingen. Is die ruimte er eenmaal, dan vult die zich vanzelf. Niet met alledaagse beslommeringen en afleidingen zoals social media, maar met allerlei nieuwe inzichten en ideeën . Sommige inzichten zijn pijnlijk maar oh zo helend.

Je kunt je geld uitgeven aan dure coaches en therapeuten maar voordat je dat doet, probeer eerst eens een weekje motorvakantie.

Lees ook: Het begint weer te jeuken

Bewaard onder Persoonlijk | 10 Comments

Tags: , , , ,

← Vorige pagina