Kleurenblog

Geplaatst op 18 december, 2009 

In de jaren 70 van de vorige eeuw veroverde de kleurentelevisie Nederland. Ik kan me nog herinneren dat wij thuis een nieuwe tv kregen en dat het een kleurentoestel was. De beleving van pure rijkdom kan ik me nog goed voor de geest halen.

Diezelfde beleving kreeg ik vanochtend toen Huub Koch, grafisch ontwerper en communicatie expert bij Zichtbare Zaken, de zwart/wit template van mijn blog had vervangen door een helemaal op maat gemaakte kleuren template.

Toen ik Huub vroeg een huisstijl voor me te ontwerpen en daar ook mijn blog in mee te nemen, kon ik niet vermoeden dat het mogelijk is dat iemand die mij op dat moment nauwelijks kende, in staat is een perfect zittend maatpak voor me te maken. En waarvan ik me nu afvraag hoe ik ooit zonder heb gekund.

Een leuke manier om te vieren dat vorige week ‘Etiketten plakken‘ de vierhonderdste blogpost was en dat ‘TL Licht‘ eind deze maand het tweejarig blogjubileum markeert.

Lees ook: Het bord boven de supermarkt

Bewaard onder Bloggen | 10 Comments

Tags: ,

(van) problemen houden

Geplaatst op 17 december, 2009 

Klimaattop in Kopenhagen. Wereldleiders roepen dat ze het klimaat zo belangrijk vinden. Toch wantrouwen ze elkaar en geven elkaar de schuld van het uitblijven van een akkoord. Ze komen bijna allemaal met het vliegtuig, veroorzaken daarbij een enorme CO2 uitstoot en praten op de conferentie over het verminderen van de CO2 uitstoot.  Is dit logisch?

Als ik in de wereld rondkijk met het idee dat iedereen graag problemen oplost, val ik van de ene verbazing in de andere. Mijn paradigma dat mensen graag problemen oplossen klopt niet. Ik vermoed dat problemen hebben en problemen  groter maken voor velen een aantrekkelijk vooruitzicht is en een uitdaging om flink aan mee te doen.

Ik ga mijn paradigma 180 graden omdraaien en opnieuw naar de wereld kijken.

Verkeerschaos vandaag door sneeuwval. De sneeuwval en chaos waren een dag van te voren al aangekondigd en toch kruipt iedereen in zijn/haar auto. Is dit logisch? Eerst niet maar nu wel. Alles is ineens zo logisch. Nu snap ik ook waarom ik een aantal dingen die ik zo graag wil doen nog steeds niet heb gedaan. Ik hou meer van het probleem dan van die leuke dingen doen.

Lees ook: drama en crisis is big business.

Bewaard onder Actualiteit, Mening | Reageer

Tags:

Kerstwaarschuwing

Geplaatst op 16 december, 2009 

Kerst: twee doodnormale dagen zoals alle andere dagen. Gewoon 25 en 26 december.

Tijdens Kerst zit de wereld nog steeds tjokvol wapens en de wereldvrede is net zo veraf of dichtbij als op andere dagen. Haat en nijd, list en bedrog, egoïsme en hebzucht bestaan ook tijdens Kerst. Misschien is het enige verschil met andere dagen dat al deze dingen tijdens Kerst wat meer verborgen zijn achter feestkleding en dikke diners.

Globaal gezien bestaan er tijdens Kerst twee groepen mensen.

De eerste groep maakt er tijdens Kerst een theaterstuk van dat de tweede groep mensen doet geloven dat Kerst een bijzonder feest is van vrede op aarde en hosanna in de gloria.

Voor deze tweede groep mensen is deze Kerstwaarschuwing bedoeld: trap er niet in.

Happy Xmas

Bewaard onder Actualiteit, Mening | 2 Comments

Tags:

Hou maar op met huilen

Geplaatst op 14 december, 2009 

Vorige week zag ik vanachter mijn laptop hoe op tv een arts tegen een huilend kind zei:  ‘Hou maar op met huilen want ik word er zelf zo verdrietig van’.

Een zorgzaam tafereeltje van een arts die een kind wil troosten?

Ik denk dat het eerder een disfunctioneel tafereeltje is, emotioneel disfunctioneel. De arts kan niet met zijn gevoelens overweg en laat dat het kind oplossen: het kind mag niet huilen. Het kind krijgt de verantwoordelijkheid in z’n schoenen geschoven voor de gevoelens van de arts.

Sommige dingen zijn niet wat ze lijken. De moeder van het kind zei trouwens niks.

Bewaard onder Codependency, Mening | Reageer

Tags: ,

Etiketten plakken

Geplaatst op 11 december, 2009 

Stel dat we elkaar ergens ontmoeten en ik stel me voor als ondernemer, welke vragen roept dat dan op, welke etiketten plak je me dan op? En als ik me voorstel als schrijver, welke vragen roept dat dan op en welke etiketten? En als ik me voorstel als gitarist?

Afhankelijk van hoe ik mezelf voorstel, roept het meteen vragen op en plak je me bepaalde etiketten op. Dat is heel normaal, andersom doe ik dat ook. Bij een ondernemer horen andere etiketten dan bij een schrijver en bij een gitarist  horen weer andere etiketten. Sommige van die etiketten kan ik terughoren aan de hand van de vragen die je me zou stellen. Vragen zijn soms bedoeld om de etiketten in het hoofd af te vinken en te verhelderen zodat het plaatje weer klopt.

Steve Pavlina schreef in zijn prachtige blogpost ‘Intimacy Abundance and Label-Free Relationships’ het volgende:

Labels can be useful tools at times, such as for the purposes of communication, but they can easily be abused. If a label unduly restricts your freedom of choice, you’re giving too much power away, and you’re crossing the border from conscious living to unconscious living.

Etiketten waar ik hier over wil reflecteren, zijn die van de ondernemer.

Wat is een ondernemer? Een ondernemer heeft een bedrijf, heeft een visie en een missie van waaruit hij/zij onderneemt, heeft ook producten en/of diensten, heeft klanten, doet aan marketing en verdient geld. Die hoeveelheid geld moet elk jaar toenemen want dat noemt een ondernemer gezond.

Die etiketten zijn voor andere ondernemers weer handige aanknopingspunten want zij bieden producten en diensten aan om die etiketten in te vullen, om ondernemers aan klanten te helpen, om ze te helpen hun visie en missie helder te maken, of om te helpen met de marketing van de producten en diensten. Als je de aanbieders van deze ondersteunende producten en diensten mag geloven, heb je als ondernemer deze dingen allemaal nodig, heb je visie, missie, producten, diensten, klanten en marketing nodig om succesvol te kunnen zijn.

Succesvol zijn betekent voor een ondernemer gewoonlijk kassa, geld verdienen.  Succes is ook een etiket. Succesvol zijn betekent voor een ondernemer iets anders dan voor een schrijver en voor een gitarist betekent het weer wat anders.

Ben je ondernemer en werkt het bovenstaande voor je? Prima, houden zo. Voor mij werkt het niet. Hoe ik ook mijn best doe de etiketten in te vullen die ik verbind aan ‘ondernemer’, het lukt me niet op een manier waar ik blij van wordt.

Dat wil niet zeggen dat ik mezelf niet als ondernemer wil zien, integendeel. Voor de belastingdienst en de Kamer van Koophandel ben ik een ondernemer, een juridische term waar deze instanties mee werken om de radertjes van hun organisaties te laten draaien. Voor de belastingdienst bijvoorbeeld is het belangrijk te weten of je ondernemer bent of particulier want daar gelden andere regeltjes voor.

If a label unduly restricts your freedom of choice, you’re giving too much power away….

Dus geef ik mijn etiketten te veel macht. Wat kan ik doen?

Via Stan Lenssen leerde ik het begrip ‘Vrije werker’ kennen.

Nou is vrije werker natuurlijk ook weer een etiket maar eentje waarmee ik blanco kan beginnen omdat ik er geen voorgeschiedenis mee heb. Ik kan het helemaal zelf invullen en weer veranderen (daar ben je tenslotte vrij voor). De mate van vrijheid is voor de vrije werker de maat voor het succes. En vanuit die perceptie ben ik succesvoller dan ooit te voren.

Ik zat net nog een formulier in te vullen voor de voorschool van mijn dochter en moest daar mijn beroep invullen. Ik speelde even met de gedachte ‘vrije werker’ in te vullen, of goudzoeker of schatgraver.

Lees ook:

Bewaard onder Ondernemen, Persoonlijk | 6 Comments

Tags: , , ,

Gehechtheid

Geplaatst op 10 december, 2009 

Elke dag zijn er wel momenten van confrontatie als het gaat om gehechtheid. Het opruimen van een kledingkast bijvoorbeeld.

Ik wilde kleding sorteren om naar het kringloopcentrum te brengen. De keuzes zijn snel gemaakt omdat ik precies weet wat ik al lange tijd niet heb gedragen en wat ik nooit meer zal aantrekken omdat ik me er niet meer prettig in voel. De kleren zijn nog in goede staat, hebben een tijdje bij me gepast maar doen dat nu niet met. Logisch om ze dan naar het kringloopcentrum te brengen zodat iemand anders er nog plezier aan kan beleven. Tevens een manier om de overvloed te laten stromen: weggeven wat je zelf niet meer nodig hebt.

Het stapeltje voor het kringloopcentrum ligt klaar. Maar dan gebeurt het: ik pak elk kledingstuk nog eens in mijn handen en vraag me af of het echt wel zeker is dat ik dat kledingstuk nooit meer aantrek.  Misschien dit shirtje nog maar bewaren want dat stond toch altijd zo leuk op die zwarte broek. En dat andere shirtje is misschien handig voor het geval dat…  En zo komt er bij elke kledingstuk dat door mijn handen gaat een verhaaltje.

Die verhaaltjes over ‘toch maar bewaren voor het geval dat…’ kloppen niet, het zijn echo’s van mijn gehechtheid aan die kleren. Gehechtheid kent geen logica want ook al zou ik die kleren bewaren, ik trek ze nooit meer aan.  Gehechtheid maakt loslaten ook zo moeilijk.

De kleren liggen ondertussen bij het kringloopcentrum. Ik hoop dat ze snel een nieuwe eigenaar vinden.

Ook een alledaagse indicator voor gehechtheid is boodschappen doen in de supermarkt met in je hoofd dat ene gerecht dat je graag wilt klaarmaken. Moet je opletten wat er in je gebeurt als één of meerdere ingrediënten zijn uitverkocht. Op het moment dat je ontdekt dat je dat ene gerecht niet kunt klaarmaken, laat de gehechtheid zich voelen. Ook aan een idee of plan kun je gehecht zijn.

Bewaard onder Persoonlijk | 3 Comments

Tags: , ,

Zinloosheid

Geplaatst op 9 december, 2009 

Too many people spend money they haven’t earned, to buy things they don’t want, to impress people they don’t like.

Will Rogers

Credits: ik vond deze quote in het boek ‘Real Success Without a Real Job’ van Ernie Zelinski.

Bewaard onder Boeken, Citaten, Codependency | Reageer

Tags: ,

Hele andere kijk op schrijven

Geplaatst op 8 december, 2009 

Via de Virtual light broadcasts van Steven en Barbara Rother ontdekte ik een bijzonder inspirerend interview met Mark David Gerson.

Wat me bijzonder intrigeerde is zijn advies om het verhaal dat je wilt schrijven de touwtjes in handen te geven, om het verhaal achter het stuur te laten zitten. En om als schrijver aan de kant te gaan en ruimte te maken voor het verhaal. Ook een leuke suggestie vond ik om regelmatig een wandeling te maken met je verhaal en er een praatje mee te maken. Een bijzonder interview over schrijven, creativiteit en spiritualiteit.

Bewaard onder Inspiratie, Schrijven, spiritualiteit | 7 Comments

Tags: , ,

← Vorige paginaVolgende pagina →