Wat kunnen we van Stichting BOCK leren over werken in en met een wijk?

Geplaatst op 3 mei, 2020 

Tijdens het symposium Buurtgestuurd Werken van 8 oktober vorig jaar, vonden in Oosterhout een aantal workshops plaats waarvoor initiatiefnemers uit andere gemeenten waren uitgenodigd.

Ook Oosterhout kent volop initiatieven om van te leren. Wilma Rekkers en Pauline Klein Paste van Stichting BOCK vertellen over hun project in Slotjes Oost en de samenwerking met de bewonersorganisatie Slotjes Oost.

Foto: Bewonersorganisatie Slotjes Oost

Peter: Hoe zijn jullie bij Slotjes Oost terecht gekomen?

Wilma: Ik ben daar drie en een half jaar geleden komen wonen en toen zei iemand tegen mij: ge gaat toch ni op de Veurrai wonen? Toen dacht ik nou ja zeg, het is een hartstikke leuke wijk. Wat is daar mis mee? Ik kende de geschiedenis natuurlijk wel maar het is een hartstikke mooie wijk die ook heel sociaal is. Ik stapte naar mijn mede Bockers en we bedachten daar een project te gaan doen. Wij zijn in eerste instantie in contact gekomen met de bewonersorganisatie van Slotjes Oost. Die hadden in het begin wel zoiets van wat willen die allemaal? Nu zijn ze allemaal super enthousiast.

Peter: Vertel eens wat je project inhield.

Wilma: Collega Bocker Juul Langenberg en ik zijn in eerste instantie begonnen met bewoners interviewen. Dat was toen nog niet echt een project, dat is gaandeweg ontstaan. Voor de nieuwjaarsborrel hadden we een brievenbus gemaakt zodat mensen briefjes konden insturen en de mensen van de bewonersorganisatie waren zo vriendelijk om te laten zien dat het niet eng is, dat het OK is en dat het met goede intenties wordt gedaan. En zo is het balletje gaan rollen. Op een gegeven moment wilde de bewonersorganisatie graag een boek over de wijk uitgeven. Uiteindelijk bedachten we een expositie door de wijk heen zodat je de wijk dan ook echt beleeft, met dat boek erbij natuurlijk.

Peter: Jullie hebben daar best veel PR mee gekregen.

Ik denk dat dat heel sterk is, echt kijken naar zo’n wijk. Wat wil die wijk nou en wat kunnen we ermee?

Pauline: Ik denk dat dat ook echt de kracht van dit project is. Juul en Wilma zijn gestart met een bepaalde intentie en hebben gekeken naar die wijk, waar behoefte aan is en wat er kan in zo’n wijk. Ik denk dat dat heel sterk is, echt kijken naar zo’n wijk. Wat wil die wijk nou en wat kunnen we ermee? En hoe kunnen we dat samen met de bewoners vormgeven en tot iets positiefs maken? Als je daar een soort bruis van maakt…

Wilma: Het is ook wel dat Slotjes Oost een overzichtelijke wijk is, het is bijna een dorpje an sich binnen Oosterhout. Als je bijvoorbeeld kijkt naar Oosterheide, dan is dat supergroot. Maar dat enthousiasme van de mensen….. We waren nog niet zo heel lang bezig met het project en het had nog niet echt vorm, dat ik bedacht dat het ook wel leuk zou zijn om een muziekpodium te maken. Dat mailde ik naar het bestuur vinden jullie dat wat? Ja, doen! En dan gaat dat ineens helemaal lopen en stromen. Toen heeft Juul me heel erg geholpen want voor mij was subsidieland helemaal nieuw. We hebben daar voor het eerst een buurtpodium weggezet. Ik was eigenlijk te laat met subsidie aanvragen en ik weet nog dat de voorzitter van de bewonersorganisatie op een gegeven moment zei, dan betalen we het buurtpodium zelf. Omdat hij en al die mensen in die organisatie het zo belangrijk vinden.

Foto: Bewonersorganisatie Slotjes Oost

Pauline: We hadden ook een aantal quotes van bewoners op de schutting achter het speeltuintje. Om van dat speeltuintje ook echt een plek te maken komt ook van de bewoners zelf, een plek die veilig is voor kinderen om te spelen en niet een of andere racebaan of afvalberg. De teksten waren quotes van de bewoners en om die op de schuttingen te spuiten, gaf een positieve impuls aan het project. Dat zijn een soort van warmlopertjes geweest voor de uiteindelijke foto expositie.

Foto: Bewonersorganisatie Slotjes Oost

Peter: Je vertelde in het begin dat je op zoek was naar wat die bewoners eigenlijk zelf wilden maar wat wilden ze eigenlijk zelf?

Wilma: Wat ze vanuit de bewonersorganisatie Slotjes Oost zelf willen is dat zij het heel belangrijk vinden om betrokken te zijn bij hun wijk en dat graag over willen brengen op andere mensen.

Peter: De kring groter maken, hoe is dat met jullie project op gang gekomen?

Wilma: Dat blijft volgens mij wel het probleem, dat mensen wel komen maar om echt mee te helpen…. ? Het gebeurt ook nog wel dat mensen zeggen kunnen jullie dit niet een keer doen? Maar het is niet de bedoeling dat de bewonersorganisatie in opdracht van buurtbewoners handelt. Kom met je plan en gaan we je helpen maar het is niet zo dat we alle plannetjes kunnen uitvoeren. Mensen bij elkaar krijgen lukt wel maar om ze vast te houden dat ze volgende keer ook meedoen is een tweede.

Pauline: Het is gewoon de tijdgeest, je merkt dat in welke groep je ook zit. We hebben de mooiste plannen met elkaar, we kunnen uren met elkaar praten maar de volgende stap zetten, in actie komen en het uit gaan voeren, en dan hopen dat het opgepakt wordt, ik denk dat dat bijna illusie is.

Peter: Hoe zou jullie project eraan hebben bijgedragen dat dat wel een beetje op gang is gekomen?

Wilma: Volgens mij waren er op de opening tachtig mensen of zo, op die manier maak je een eerste stap. Mensen die bij elkaar komen en elkaar leren kennen, met elkaar kletsen, dat is in elk geval al een begin.

Dus je moet zorgen dat je ze inspireert en je stuurt een beetje mee maar je probeert zoveel mogelijk vanuit henzelf te laten komen.

Peter: Uiteindelijk moet zo’n buurt het zelf doen.

Pauline: Zeker. Waar wij als team ook wel mee zitten is dat je de verwachting moet loslaten dat zij de ideeën gaan creëren. Dat is gewoon niet zo, en als zij dat wel doen is dat heel mooi maar je kunt het niet verwachten. Dus je moet zorgen dat je ze inspireert en je stuurt een beetje mee maar je probeert zoveel mogelijk vanuit henzelf te laten komen.

Wilma: Met de rondleidingen die we hadden georganiseerd, hadden wij bedacht dat het wel leuk zou zijn als buurtbewoners zelf de rondleidingen zouden geven. Of in elk geval aansluiten zodat zij vanuit hun geschiedenis een persoonlijk verhaal kunnen vertellen. Maar dan wordt er toch nog op ons geleund en zijn wij uiteindelijk degenen die de rondleidingen geven.

Foto: Bewonersorganisatie Slotjes Oost

Peter: Stel voor dat we zoiets in de Bloemenbuurt van Oosterheide zouden doen waar ik woon, wat zou ik kunnen leren van jullie project om daar bewoners te organiseren en die buurt wat meer zichtbaar te maken? Jullie vragen?

Pauline: Ja dat mag altijd. Maar ga in eerste instantie maar eens waarnemen. Wat komt er en wat speelt er bij de mensen. Wat komt er los als ik aanbel en vraag of ik een kopje thee mag drinken? De waarnemers stand: wat heeft zo’n wijk eigenlijk nodig? Wat zijn de behoeften? Wat missen ze? Dus veel meer de vraag ophalen in plaats van zelf een idee bedenken wat wel leuk is om te doen. We hebben daar in Slotjes Oost veel tijd voor genomen. Uit dit project zijn ook weer dingen naar boven gekomen voor een vervolg zoals het gemis van een buurthuis in Slotjes Oost. Een buurthuis dat sociale functies vervult, dat is daar dus niet. Er is wel een buurthuis in Slotjes midden maar dat is niet hun buurthuis. Dat is een andere buurt en voelt anders. Dus ja, ik zou in een Bloemenbuurt als waarnemer gaan kijken en praten met mensen.

Wilma: Waar we ook wel eens aan voorbij gaan is dat mensen hier geen behoefte aan hebben. Die wonen in Slotjes Oost ook wel: ik hoef zo’n project niet, ik leef mijn eigen leven. Die mensen heb je overal.

Pauline: je hebt een paar kartrekkers nodig. Eerst onderzoek en daarna wat kartrekkers die hetzelfde gemeenschappelijke doel hebben.

Wilma: En ga ergens maar gewoon iets doen. Dan gaan mensen vanzelf nadenken of aanhaken zo van dat is best wel grappig, misschien wil ik dat ook wel.

Haal dat resultaat eraf en hou het open. Voor een gemeente zijn dat natuurlijk bizarre vragen. Geef ons het vertrouwen dat wij iets kunnen neerzetten in die wijk maar haal het resultaat eraf.

Pauline: Wat voor mij ook heel erg een regel is, is haal het resultaat eraf. Als je begint met ik moet zoveel mensen bereiken of ik moet zoveel mensen met elkaar verbinden… Haal dat resultaat eraf en hou het open. Voor een gemeente zijn dat natuurlijk bizarre vragen. Geef ons het vertrouwen dat wij iets kunnen neerzetten in die wijk maar haal het resultaat eraf. We hebben het niet over cijfers maar over mensen. En inderdaad, je zult er maar net twee of drie bereiken die door jouw project ineen veel meer contact hebben met overburen of zo. Dan is er al iets in gang gezet.

…..hoe kun je dan zeggen minstens honderd mensen? Je moet al bij zijn met vijf of zo. Als je die wakker krijgt en aangespoord, mensen die trots zijn op hun buurtje, dan is dat toch al fantastisch?

Peter: Die prestatie, dat zie je ook terug in vragen over het buurtgestuurd werken. Wat gaat het opleveren, hoe weet je dat zeker, hoe meten we dat?

Pauline: Dat weet je dus niet. Dat is de tijdgeest waarin we allemaal resultaatgericht zijn. Als je dit soort projecten draait en je bouwt steeds meer vertrouwen op met de gemeente, dan wordt het wat makkelijker om je gang te gaan omdat je al iets in beweging hebt gebracht en al iets positiefs in gang hebt gezet.

Wilma: Als je in jouw Bloemenbuurt iets wil gaan doen, hoe kun je dan zeggen minstens honderd mensen? Je moet al bij zijn met vijf of zo. Als je die wakker krijgt en aangespoord, mensen die trots zijn op hun buurtje, dan is dat toch al fantastisch?

Alle gebruikte afbeeldingen zijn van de bewonersorganisatie Slotjes Oost en met toestemming gebruikt waarvoor dank.

Wil je meer lezen over dit project in Slotjes Oost?

Bewaard onder Onze wijk | Reageer

Tags: , , ,

Hoe schrijf je ‘’Veurhai’?

Geplaatst op 3 juli, 2019 

Zaterdag zouden we weer zwerfafval opruimen. Niet zoals gewoonlijk in onze eigen wijk Oosterheide maar in Slotjes Oost omdat Theo daar woont. Hij komt ons altijd weer helpen om in Oosterheide zwerfafval op te ruimen en dan is het wel zo tof om ook eens met z’n allen het kanaal over te steken om Theo te helpen met zijn wijk.

Het zou warm worden, er zouden ook van die jeukrupsen zijn en dan ook nog een Eikenlaan nota bene. Alles annuleren dan maar? Mwaaaah, volwassenen kunnen zelf kiezen: we gaan gewoon van start.

We hadden in Slotjes Oost haast geen zak te doen en dan voelt rondlopen met zo’n grijpstok wel een beetje raar. Een beetje zoals met een hondenriem in de hand de straat op gaan zonder dat er een hond aan zit. Wel vonden we een erg mooi pad langs prachtige huizen en landerijen. Het ongemak van een haast overbodige grijpstok maakte plaats voor het gevoel toerist te zijn en daar viel goed mee te leven.

Samen met Rob op pad

Toch bleek die werkloze grijpstok best functioneel want een bewoonster die ons voorbij zag lopen, bood ons spontaan flesjes gekoeld water aan. Wat lief! En zo werd het een mooie dag die na afloop wel even stevig geëvalueerd moest worden want ja, 27,9 kilo opgeruimd zwerfvuil is ongeveer de helft van wat we normaal doen. Was het toch de warmte?

Misschien zijn we gewoon niet meer zo scherp, moeten we de gemeente maar eens vragen om een teammanager aan te stellen die ons met zijn productiviteit app eens grondig gaat monitoren en analyseren. En ons organisatiemodel, platgeslagen tot een ware flatliner, past dat nog wel? Wat hiërarchische lagen doen wellicht wonderen. Procedures en voorschriften dan ook maar meteen. En vaker vergaderen natuurlijk want dat doen we ook nooit.

Bij Theo in de tuin kwamen we met gekoelde drankjes en worstenbroodjes weer snel bij positieven. Dat opruimen vinden we leuk om samen te doen en gaat juist zo goed omdat we dat zonder al die flauwekul doen. En dat we zo weinig raapten valt ook simpel te verklaren: dit is Theo’s terrein en dat houd hij dagelijks schoon, dagelijks!

Evalueren? Doe eens gezellig en neem een worstenbroodje

Dankzij Theo en Frank weet ik nu tenminste ook hoe je ‘Veurhai’ schrijft, de kers op te taart na een heerlijke ochtend samen in diezelfde Veurhai.

Bewaard onder Onze wijk | 3 Comments

Tags: , , ,

Gezelligheid ligt op straat in Slotjes-Oost, belangrijke data ook

Geplaatst op 3 oktober, 2018 

In Oosterheide gaan we elke laatste zaterdag van de maand de straat op om samen zwerfafval op te ruimen. Dat is al lang geen lokale aangelegenheid meer want de deelnemers komen uit alle hoeken van de stad naar Oosterheide om te helpen.

Zo komt Theo uit de wijk Slotjes-Oost, ook wel bekend als de ‘Vurhaai’, en wat is het dan leuk om als dank eens een keertje de andere kant op te trekken om samen in Theo’s wijkje zwerfafval op te ruimen.

De laatste keer dat ik in Slotjes-Oost meedeed met het opruimen van zwerfafval zal twee jaar geleden zijn geweest. Wat we er afgelopen zaterdag aantroffen was een heel verschil met twee jaar geleden. Niet in de laatste plaats omdat Theo er elke dag op uittrekt om plastic en blik van de straat te vissen maar ook omdat de plek waar vroeger een verwaarloosde crossbaan lag, nu door actieve wijkbewoners en de gemeente Oosterhout is omgetoverd tot een mooi speelveld. Was deze plek twee jaar geleden nog een dumpplaats voor vieze vuilniszakken, nu moesten we er echt zoeken naar iets dat op zwerfafval leek.

Samen iets van je wijk maken, het kan.

In steeds meer wijken weten bewoners elkaar te vinden om samen werk te maken van een schone wijk, je zou zelfs kunnen zeggen dat zwerfafval niet alleen een probleem is maar dat we er ook wel wat aan te danken hebben. Netwerken van actieve buurtbewoners bijvoorbeeld.

Natuurlijk vonden we in Slotjes-Oost wel een en ander. Zwerfafval ja, maar vooral belangrijke data. Zwerfafval wordt namelijk belangrijke data als je de Litterati app gebruikt en je bij elke stukje zwerfafval dat je opruimt gegevens vastlegt die in een wereldwijde database terecht komen en die ons gaat helpen aan statiegeld op plastic flesjes en blikjes. Zo wordt zwerfafval opruimen een slimme datagerichte manier van actie voeren waarbij vooral Capt.ZAPpoz in de frontlinie strijdt.

60 kilo raapten we bij elkaar waarvan een deel vereeuwigd in de Litterati database:

Zwerfafval opruimen tijdens ZAPzaterdag

Wat Slotjes-Oost dan mist is een gezellige plek om samen koffie te drinken maar wat een onzingedachte want zo’n plek mist Slotjes-Oost helemaal niet, zo’n plek maken de bewoners zelf. Buiten op straat of gezellig thuis.

En zo zaten we alsof we in een gezellig familiefeest terecht waren gekomen met z’n allen bij Theo op de bank.

Gastvrijheid in Slotjes-Oost

Iedereen die heeft meegeholpen bedankt en Theo natuurlijk bedankt voor de gastvrijheid. We steken vast nog een keertje de brug over het kanaal over.

Bewaard onder Onze wijk | 2 Comments

Tags: , , , ,