Wat kunnen we van Stichting BOCK leren over werken in en met een wijk?

Geplaatst op 3 mei, 2020 

Tijdens het symposium Buurtgestuurd Werken van 8 oktober vorig jaar, vonden in Oosterhout een aantal workshops plaats waarvoor initiatiefnemers uit andere gemeenten waren uitgenodigd.

Ook Oosterhout kent volop initiatieven om van te leren. Wilma Rekkers en Pauline Klein Paste van Stichting BOCK vertellen over hun project in Slotjes Oost en de samenwerking met de bewonersorganisatie Slotjes Oost.

Foto: Bewonersorganisatie Slotjes Oost

Peter: Hoe zijn jullie bij Slotjes Oost terecht gekomen?

Wilma: Ik ben daar drie en een half jaar geleden komen wonen en toen zei iemand tegen mij: ge gaat toch ni op de Veurrai wonen? Toen dacht ik nou ja zeg, het is een hartstikke leuke wijk. Wat is daar mis mee? Ik kende de geschiedenis natuurlijk wel maar het is een hartstikke mooie wijk die ook heel sociaal is. Ik stapte naar mijn mede Bockers en we bedachten daar een project te gaan doen. Wij zijn in eerste instantie in contact gekomen met de bewonersorganisatie van Slotjes Oost. Die hadden in het begin wel zoiets van wat willen die allemaal? Nu zijn ze allemaal super enthousiast.

Peter: Vertel eens wat je project inhield.

Wilma: Collega Bocker Juul Langenberg en ik zijn in eerste instantie begonnen met bewoners interviewen. Dat was toen nog niet echt een project, dat is gaandeweg ontstaan. Voor de nieuwjaarsborrel hadden we een brievenbus gemaakt zodat mensen briefjes konden insturen en de mensen van de bewonersorganisatie waren zo vriendelijk om te laten zien dat het niet eng is, dat het OK is en dat het met goede intenties wordt gedaan. En zo is het balletje gaan rollen. Op een gegeven moment wilde de bewonersorganisatie graag een boek over de wijk uitgeven. Uiteindelijk bedachten we een expositie door de wijk heen zodat je de wijk dan ook echt beleeft, met dat boek erbij natuurlijk.

Peter: Jullie hebben daar best veel PR mee gekregen.

Ik denk dat dat heel sterk is, echt kijken naar zo’n wijk. Wat wil die wijk nou en wat kunnen we ermee?

Pauline: Ik denk dat dat ook echt de kracht van dit project is. Juul en Wilma zijn gestart met een bepaalde intentie en hebben gekeken naar die wijk, waar behoefte aan is en wat er kan in zo’n wijk. Ik denk dat dat heel sterk is, echt kijken naar zo’n wijk. Wat wil die wijk nou en wat kunnen we ermee? En hoe kunnen we dat samen met de bewoners vormgeven en tot iets positiefs maken? Als je daar een soort bruis van maakt…

Wilma: Het is ook wel dat Slotjes Oost een overzichtelijke wijk is, het is bijna een dorpje an sich binnen Oosterhout. Als je bijvoorbeeld kijkt naar Oosterheide, dan is dat supergroot. Maar dat enthousiasme van de mensen….. We waren nog niet zo heel lang bezig met het project en het had nog niet echt vorm, dat ik bedacht dat het ook wel leuk zou zijn om een muziekpodium te maken. Dat mailde ik naar het bestuur vinden jullie dat wat? Ja, doen! En dan gaat dat ineens helemaal lopen en stromen. Toen heeft Juul me heel erg geholpen want voor mij was subsidieland helemaal nieuw. We hebben daar voor het eerst een buurtpodium weggezet. Ik was eigenlijk te laat met subsidie aanvragen en ik weet nog dat de voorzitter van de bewonersorganisatie op een gegeven moment zei, dan betalen we het buurtpodium zelf. Omdat hij en al die mensen in die organisatie het zo belangrijk vinden.

Foto: Bewonersorganisatie Slotjes Oost

Pauline: We hadden ook een aantal quotes van bewoners op de schutting achter het speeltuintje. Om van dat speeltuintje ook echt een plek te maken komt ook van de bewoners zelf, een plek die veilig is voor kinderen om te spelen en niet een of andere racebaan of afvalberg. De teksten waren quotes van de bewoners en om die op de schuttingen te spuiten, gaf een positieve impuls aan het project. Dat zijn een soort van warmlopertjes geweest voor de uiteindelijke foto expositie.

Foto: Bewonersorganisatie Slotjes Oost

Peter: Je vertelde in het begin dat je op zoek was naar wat die bewoners eigenlijk zelf wilden maar wat wilden ze eigenlijk zelf?

Wilma: Wat ze vanuit de bewonersorganisatie Slotjes Oost zelf willen is dat zij het heel belangrijk vinden om betrokken te zijn bij hun wijk en dat graag over willen brengen op andere mensen.

Peter: De kring groter maken, hoe is dat met jullie project op gang gekomen?

Wilma: Dat blijft volgens mij wel het probleem, dat mensen wel komen maar om echt mee te helpen…. ? Het gebeurt ook nog wel dat mensen zeggen kunnen jullie dit niet een keer doen? Maar het is niet de bedoeling dat de bewonersorganisatie in opdracht van buurtbewoners handelt. Kom met je plan en gaan we je helpen maar het is niet zo dat we alle plannetjes kunnen uitvoeren. Mensen bij elkaar krijgen lukt wel maar om ze vast te houden dat ze volgende keer ook meedoen is een tweede.

Pauline: Het is gewoon de tijdgeest, je merkt dat in welke groep je ook zit. We hebben de mooiste plannen met elkaar, we kunnen uren met elkaar praten maar de volgende stap zetten, in actie komen en het uit gaan voeren, en dan hopen dat het opgepakt wordt, ik denk dat dat bijna illusie is.

Peter: Hoe zou jullie project eraan hebben bijgedragen dat dat wel een beetje op gang is gekomen?

Wilma: Volgens mij waren er op de opening tachtig mensen of zo, op die manier maak je een eerste stap. Mensen die bij elkaar komen en elkaar leren kennen, met elkaar kletsen, dat is in elk geval al een begin.

Dus je moet zorgen dat je ze inspireert en je stuurt een beetje mee maar je probeert zoveel mogelijk vanuit henzelf te laten komen.

Peter: Uiteindelijk moet zo’n buurt het zelf doen.

Pauline: Zeker. Waar wij als team ook wel mee zitten is dat je de verwachting moet loslaten dat zij de ideeën gaan creëren. Dat is gewoon niet zo, en als zij dat wel doen is dat heel mooi maar je kunt het niet verwachten. Dus je moet zorgen dat je ze inspireert en je stuurt een beetje mee maar je probeert zoveel mogelijk vanuit henzelf te laten komen.

Wilma: Met de rondleidingen die we hadden georganiseerd, hadden wij bedacht dat het wel leuk zou zijn als buurtbewoners zelf de rondleidingen zouden geven. Of in elk geval aansluiten zodat zij vanuit hun geschiedenis een persoonlijk verhaal kunnen vertellen. Maar dan wordt er toch nog op ons geleund en zijn wij uiteindelijk degenen die de rondleidingen geven.

Foto: Bewonersorganisatie Slotjes Oost

Peter: Stel voor dat we zoiets in de Bloemenbuurt van Oosterheide zouden doen waar ik woon, wat zou ik kunnen leren van jullie project om daar bewoners te organiseren en die buurt wat meer zichtbaar te maken? Jullie vragen?

Pauline: Ja dat mag altijd. Maar ga in eerste instantie maar eens waarnemen. Wat komt er en wat speelt er bij de mensen. Wat komt er los als ik aanbel en vraag of ik een kopje thee mag drinken? De waarnemers stand: wat heeft zo’n wijk eigenlijk nodig? Wat zijn de behoeften? Wat missen ze? Dus veel meer de vraag ophalen in plaats van zelf een idee bedenken wat wel leuk is om te doen. We hebben daar in Slotjes Oost veel tijd voor genomen. Uit dit project zijn ook weer dingen naar boven gekomen voor een vervolg zoals het gemis van een buurthuis in Slotjes Oost. Een buurthuis dat sociale functies vervult, dat is daar dus niet. Er is wel een buurthuis in Slotjes midden maar dat is niet hun buurthuis. Dat is een andere buurt en voelt anders. Dus ja, ik zou in een Bloemenbuurt als waarnemer gaan kijken en praten met mensen.

Wilma: Waar we ook wel eens aan voorbij gaan is dat mensen hier geen behoefte aan hebben. Die wonen in Slotjes Oost ook wel: ik hoef zo’n project niet, ik leef mijn eigen leven. Die mensen heb je overal.

Pauline: je hebt een paar kartrekkers nodig. Eerst onderzoek en daarna wat kartrekkers die hetzelfde gemeenschappelijke doel hebben.

Wilma: En ga ergens maar gewoon iets doen. Dan gaan mensen vanzelf nadenken of aanhaken zo van dat is best wel grappig, misschien wil ik dat ook wel.

Haal dat resultaat eraf en hou het open. Voor een gemeente zijn dat natuurlijk bizarre vragen. Geef ons het vertrouwen dat wij iets kunnen neerzetten in die wijk maar haal het resultaat eraf.

Pauline: Wat voor mij ook heel erg een regel is, is haal het resultaat eraf. Als je begint met ik moet zoveel mensen bereiken of ik moet zoveel mensen met elkaar verbinden… Haal dat resultaat eraf en hou het open. Voor een gemeente zijn dat natuurlijk bizarre vragen. Geef ons het vertrouwen dat wij iets kunnen neerzetten in die wijk maar haal het resultaat eraf. We hebben het niet over cijfers maar over mensen. En inderdaad, je zult er maar net twee of drie bereiken die door jouw project ineen veel meer contact hebben met overburen of zo. Dan is er al iets in gang gezet.

…..hoe kun je dan zeggen minstens honderd mensen? Je moet al bij zijn met vijf of zo. Als je die wakker krijgt en aangespoord, mensen die trots zijn op hun buurtje, dan is dat toch al fantastisch?

Peter: Die prestatie, dat zie je ook terug in vragen over het buurtgestuurd werken. Wat gaat het opleveren, hoe weet je dat zeker, hoe meten we dat?

Pauline: Dat weet je dus niet. Dat is de tijdgeest waarin we allemaal resultaatgericht zijn. Als je dit soort projecten draait en je bouwt steeds meer vertrouwen op met de gemeente, dan wordt het wat makkelijker om je gang te gaan omdat je al iets in beweging hebt gebracht en al iets positiefs in gang hebt gezet.

Wilma: Als je in jouw Bloemenbuurt iets wil gaan doen, hoe kun je dan zeggen minstens honderd mensen? Je moet al bij zijn met vijf of zo. Als je die wakker krijgt en aangespoord, mensen die trots zijn op hun buurtje, dan is dat toch al fantastisch?

Alle gebruikte afbeeldingen zijn van de bewonersorganisatie Slotjes Oost en met toestemming gebruikt waarvoor dank.

Wil je meer lezen over dit project in Slotjes Oost?

Bewaard onder Onze wijk | Reageer

Tags: , , ,

Wat buurtgestuurd werken leert van Stichting Bock

Geplaatst op 7 maart, 2020 

Tijdens het symposium Buurtgestuurd Werken van 8 oktober vorig jaar, vonden in Oosterhout een aantal workshops plaats waarvoor initiatiefnemers uit andere gemeenten waren uitgenodigd.

Ook onze eigen stad kent volop initiatieven waar we van kunnen leren. Zo sprak ik in voormalig zwembad de Blikken met Pauline Klein Paste, Wilma Rekkers en Juul Langenberg van stichting BOCK over samenwerking en het gebruik van gemeentelijk vastgoed: hun bijzondere plek de Blikken.

In april vieren we onze vierde verjaardag ‘BOCK in Bad’. Vier jaar die ons veel heeft gebracht, zowel op individueel niveau als op groepsniveau.

Foto: Casper van Aggelen

Omdat als je als creatief zelfstandige werkt, bezit je nooit alle kwaliteiten van het hele ondernemerschap, die kwaliteiten vinden we bij elkaar. Casper van Aggelen is een mooi voorbeeld, die heeft een groot netwerk en kan ook goed netwerken, anderen zijn daar misschien wat minder goed in. We bundelen krachten en zo ontstaan er binnen het collectief kleine samenwerkingsverbanden. Dat heeft erg veel opgeleverd.

Maar ook voor daarbuiten want toen we begonnen wilden we geen afgesloten kunstenaarshol worden maar een echte open werksfeer creëren. En als we dan het gevoel hebben dat we veel terug hebben kunnen geven aan de gemeenschap als dank voor dat we hier mogen zitten, dan is dat op allerlei vlakken een grote verrijking.

Zo geven we terug via ons Eastwoodstock project maar we doen ook veel op het gebied van onderwijs. We stellen regelmatig het bad open om zichtbaar te maken wat hier gebeurt zoals de Bockshop waar met Kerst voor iedereen onze deuren open staan om kleine cadeautjes te kunnen kopen. Slotjes Oost is ook een voorbeeld van een groot project dat we met een aantal Bockers hebben gedaan, echt een wijkproject.

Voordat we hier kwamen, hebben we twee jaar lang gesprekken gevoerd met de gemeente. In eerste instantie was er bij verschillende raadsleden weerstand. Om zo’n pand aan een ‘stel gekkies’ te geven en niet wetende wat ermee gaat gebeuren, dat is natuurlijk een groot risico.

In de beginfase toen we hier pas zaten, hadden we een soort van naïviteit op het ontwikkelen van grote projecten en wat zoiets teweeg brengt. Toen was daar dat 365+1 project en dat was zo bijzonder en gonsde helemaal door

En eigenlijk pas na het eerste jaar, en dat was een heel bijzonder jaar met ontzettend veel mensen die hier naar toe wilden komen en hier wilden zijn, begonnen we langzaam te zien dat de gemeente aan het bijdraaien was.

Dat kwam vooral door de energie en ideeën die wij hadden, dat de mensen die hier binnenkwamen voelden en zagen wat hier gebeurde.

Foto: Casper van Aggelen

Vooraf was door de gemeente social return als voorwaarde gesteld: jullie mogen het pand in bruikleen hebben maar dan willen wij wel dat jullie vier keer een social return activiteit organiseren. Het waren er volgens ons 45 in het eerste jaar. Voor de komende tien jaar zijn we klaar 🙂

In het eerste jaar waren alle vormen van berichtgeving over Bock positief en ontstond er een soort positieve bubbel rondom Bock. Dat hebben we mede te danken aan de hulp van mensen voor die graag vergaderen en kleine lettertjes lezen, mensen die Bock een warm hart toedragen en meteen geloofden in wat we hier graag wilden.

Wat we hebben gedaan is een team geformeerd van Bockers aangevuld met adviseurs, mensen die expertise hadden op een gebied waar wij geen kaas van hadden gegeten. Zij hebben ook een deel van de onderhandelingen gedaan met de gemeente en dat werkte.

En we hadden ook geluk met de mensen die toen bij de gemeente aan het roer zaten en een culturele afdeling die zich hard heeft gemaakt voor ons. Waar wij tegenaan liepen was het juridische stuk, ambtenaren die altijd volgens hun eigen weg en regels werkten.

Wat heeft gewerkt is onszelf omringen door adviseurs die de ambtelijke taal spreken. We hadden daarvoor ook wel al bewezen wat we in huis hadden en wat we konden toevoegen en we doen nog steeds erg ons best. Het is geven en nemen en niet alleen nemen. En daar zit ook wel een essentieel verschil waardoor we bij de gemeente veel voor elkaar krijgen want wij doen iets wat zij niet kunnen maar ze willen wel dat het gebeurt in de stad.

Bewaard onder Onze wijk | Reageer

Tags: , , , , ,

From source to sea: hoop en vertrouwen na de film

Geplaatst op 17 februari, 2019 

Het was eind vorig jaar tijdens een ZAPZATERDAG, samen de wijk Oosterheide in om zwerfafval op te ruimen, dat Jan Daamen me vertelde over de film ‘From Source To Sea’ van Merijn Tinga en dat hij deze film en Merijn graag naar Oosterhout wilde halen.

Een mooi idee, een groot idee, beetje on-Oosterhouts ook dus ja, laten we het gewoon gaan doen.

Afgelopen vrijdag stond hij in de Blikken: Merijn Tinga, internationaal bekend als de Plastic Soup Surfer, om voor een volle tribune zijn film ‘From Source To Sea’ te presenteren en te vertellen over zijn strijd tegen de plastic soep.

Dat moet je maar in je hebben, zo’n project. Jezelf confronteren met de enorme omvang van het probleem en met alle krachten en machten die meer om geld geven dan om een schoon en gezond leefmilieu voor mens en dier. En dan toch doorzetten, al jaren aan een stuk.

De inleiding kwam van Jan Daamen en hij had een bijzondere primeur: hij gaat zich voortaan fulltime bezig houden met het opruimen van zwerfafval en met het verbinden van strijders tegen de plastic soep. Hij gooit er zijn leven flink voor overhoop omdat dit is wat hij het allerliefst wil doen. De handen gingen flink op elkaar in de Blikken en terecht.

Jan en Merijn zij aan zij in de strijd tegen de plastic soep

Het mooiste compliment over deze avond in de Blikken mocht ik een dag later in ontvangst nemen toen iemand me tijdens de open dag van het Frencken College aansprak. Hij was die avond ervoor ook in de Blikken geweest en was het meest geraakt door het feit dat er nog mensen zijn met een roeping, een missie, en daar vol overgave gehoor aan geven.

Dit, zo zei hij, geeft mij hoop. Ik maak mij zorgen, veel zorgen maar zolang er mensen opstaan zoals Jan en Merijn durf ik te hopen. En ook omdat er weer jonge mensen opstaan die van zich laten horen.

De film was indrukwekkend, de opkomst ook, maar het was vooral een avond vol hoop en vertrouwen.

Missie, roeping, of hoe je het ook wilt noemen, is geen zwart/wit ding, het is niet zo dat je het hebt of niet hebt. Tussen 100% en 0% liggen nog een heleboel andere smaken, voor ieder wat wils, voor jou, voor mij, voor ons allemaal.

En daar ging deze avond over.

Iedereen die erbij was, die heeft meegeholpen en bijgedragen en dat zijn er een heleboel, dank jullie wel!

Bewaard onder Films, Onze wijk | 2 Comments

Tags: , , , , , , , , ,

Film ‘From Source To Sea’ met de Plastic Soup Surfer in Oosterhout

Geplaatst op 31 december, 2018 

Op vrijdag 15 februari 2019 vindt in Oosterhout in het voormalige zwembad de Blikken, sinds twee jaar alweer het creatieve onderkomen van Stichting Bock, de vertoning plaats van de indrukwekkende film ‘From Source To Sea’.

‘From Source To Sea’ is een project van Merijn Tinga, wereldwijd bekend als de Plastic Soup Surfer. Merijn heeft zich als doel gesteld het stoppen van de plastic vervuiling van ons leefmilieu en kreeg hiervoor eerder internationaal aandacht door zijn overtocht over de Noordzee op zijn van plastic zwerfafval gemaakte surfboard.

In ‘From Source To Sea’ maakt hij, eveneens op een van plastic zwerfafval gemaakt board, een nieuwe tocht van meer dan 1.000 kilometer vanaf de oorsprong van de Rijn tot aan de Noordzee om duidelijk te maken waar de plastic soep vandaan komt: die enorme hoeveelheden plastic die in onze oceanen drijven en inmiddels zijn doorgedrongen tot in onze voedselketen.

 

 

Oosterhout kent meer dan 200 vrijwilligers die regelmatig de straat opgaan in hun buurt of wijk om zwerfafval op te
ruimen. Zij kiezen ervoor om zelf iets te doen voor hun buurt of wijk en om een bijdrage te leveren aan het bestrijden van de plastic soep. Vanuit deze vrijwilligers is het via crowd funding en met hulp van de gemeente Oosterhout mogelijk gemaakt ‘From Source To Sea’ gratis in de Blikken te vertonen en de maker ervan, Merijn Tinga, naar Oosterhout te laten komen om zijn film zelf toe te lichten en vragen te beantwoorden.

Dankzij het initiatief van Jan Daamen, als ZAPPER bekend als Capt.ZAPpoz, een unieke en inspirerende kans om kennis te maken met de strijd tegen de plastic soep en om deze te steunen.

Datum: vrijdag 15 februari
Tijdstip: inloop vanaf 19:00 uur, start film 19:30
Waar: voormalig zwembad de Blikken, Paterserf 10 in Oosterhout in de wijk Oosterheide
Entree: gratis, consumpties voor eigen rekening

Vragen? Mail naar netwerkoosterheide@gmail.com

Bewaard onder Films, Onze wijk | Reageer

Tags: , , , , , , , , ,