Soms ga je als een raket, dan weer als een tractor
Geplaatst op 3 november, 2016
Volgens een lezer ontbrak in mijn vorige blogje over stilstaan bij de herfst, de herfststorm. Mijn aandacht voor de herfststorm is er wel hoor beste lezer maar dan in een andere vorm: lees Intens maar eens, dat gaat over mijn herfststorm.
En van herfststorm en stilstaan bij de herfst moet ik ineens aan iets anders denken.
Dat je soms als een raket gaat, alles vanzelf lijkt te gaan en alles wat je aanraakt in goud verandert. Heerlijk! En dan, alsof iemand ergens een stekker heeft uitgetrokken, ga je niet meer als een raket maar als een tractor. Niks gaat meer vanzelf en je komt alleen nog maar een beetje vooruit als je flink ploetert, trekt en sleurt.
Tuurlijk ga ik ook liever als een raket dan als een tractor en toch heeft die tractor ook wel iets.
Als je van een raket overstapt naar een tractor vertraag je enorm en als je vertraagt word je veel meer bewust, kijk maar naar Tai Chi waar het juist de kunst is te vertragen en nog verder te vertragen. De adrenaline en opwinding van de raket die plaatsmaakt voor bewustzijn van de tractor, dat is even flink omschakelen. En toch, lekker op het gemak op de tractor zou je wel eens dingen kunnen waarnemen en opmerken waar je in je raket veel te snel aan voorbijvloog. Op de tractor zie je ze, kun je ervan leren, dingen uitwerken en groeien.
En dan….. zit je ineens weer in je raket.
Alvast een heel mooi weekend allemaal.
Bewaard onder Mening | 2 Comments
Tags: Bewustzijn, Tai Chi, vertragen
Sla deze keer eens rechtsaf in plaats van linksaf
Geplaatst op 5 augustus, 2016
Vorig jaar was het me al bijzonder goed bevallen in Vaals en omstreken: wandelen.
Als je ergens al tien jaar lang komt en alle plekjes denkt te kennen moet je er eens gaan wandelen. Dan zie nog veel en veel meer want hoe langzamer je beweegt, hoe rijker de ervaring. Dus dit jaar de tendens voortgezet: wandelen, veel wandelen.
Zo denk ik het Drielandenpunt te kunnen dromen. Een beetje vergane glorie is het daar wel rondom die drie grenspalen, een plekje voor toeristen die er alleen maar geweest willen zijn zo van: Drielandenpunt – foto’s maken bij de grenspalen – friet en ijs eten – afvinken – what’s next?
Maar als je vanaf dat hoogste punt van Nederland aan de Nederlandse, Duitse of Belgische zijde te voet de bossen en de heuvels intrekt: WOW, wat is er dan veel moois!
Wandelen, dan zie je meer
Nog leuker wordt het als je de wandelpaden even verlaat en dan langs en akker vol mais ineens middenin een prachtig bijenlint staat:
Bijenlint…
En je komt ook mensen tegen, soms bange mensen zoals een gezin waarvan de mama me heel even aankijkt, haar dochter stevig tegen zich aantrekt en zegt: ‘Ich schütze dich‘. Ja ho zeg, hoe maak je je kind bang voor andere mensen?
De mooiste ontdekking was dit bijzondere houten toestel:
Liggen…..
….. en luisteren naar het bos
Een flink houten hoortoestel met een ligbankje om met aandacht naar het bos te luisteren:
Een dag of wat daarvoor had ik vanaf een terras in Maastricht nog even contact met Michael Minneboo. In één van zijn berichtjes schreef hij: En sla deze keer eens rechtsaf als je linksaf al geweest bent.
Als je iets nieuws wilt zien of wilt meemaken, doe dan eens wat Mike zegt. Het werkt!
Bewaard onder Persoonlijk | 6 Comments
Tags: motorvakantie, natuur, schoonheid, Vaals, vertragen, wandelen
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.