Iedereen zei ja tegen samen verantwoordelijkheid nemen

Geplaatst op 6 juni, 2013 

Een jaar of tien geleden (zo lang alweer?) volgde ik een training geweldloze communicatie. Begint de trainster de eerste les meteen over het met z’n allen delen van de verantwoordelijkheden en of we daar allemaal aan bij willen dragen gedurende de training. Natuurlijk zei iedereen meteen ja.

Op een gegeven moment is het  stapeltje papier op dat de trainster in ons midden had gelegd om aantekeningen te kunnen maken. Een deelneemster maakt er een punt van dat het papier maar niet wordt aangevuld.

Irritatie bij de deelneemster en smullen voor de trainster. Hup, een gratis case om live en geweldloos mee aan de slag te gaan.  Ik weet niet meer precies hoe lang we over dat papier hebben gesproken maar het kan gemakkelijk een uur zijn geweest of nog langer. Maar daar ging het natuurlijk niet over, het ging over ons commitment aan het begin van de training.

We hadden allemaal ja gezegd maar wisten niet waartegen.

Ervaren als ze was, wist de trainster dat. Hadden we haar aan het begin van de eerste les gezegd dat we behoefte hadden aan helderheid en graag wilden afstemmen over die verantwoordelijkheden, hadden we haar gevraagd wat zij eronder verstaat en wat haar aannames en verwachtingen erover waren, dan hadden we die hele training meteen kunnen overslaan.

Ik herinnerde me dit voorval tijdens het lezen van de blogpost ‘Verantwoordelijk voor alles dat je publiceert’ (even lezen mensen) van Marco Raaphorst. Blogs lezen kan zelfs hersenverbindingen tot stand brengen.

Bewaard onder Communicatie | Reageer

Tags: , , ,