Loslaten van je persoonlijk drama
Geplaatst op 9 december, 2011
Dramatisch of niet, het was een paar jaar geleden de uitdaging van het leerjaar geweldloze communicatie. Een heel jaar lang werken aan het herkennen en erkennen van je persoonlijk drama om het dan met behulp van een ritueel tijdens de laatste les los te laten.
We mochten allemaal een voorwerp meenemen dat symbool stond voor ons persoonlijk drama. Mijn persoonlijk drama heeft had met zichtbaarheid te maken en daarom nam ik mijn zwarte zonnebril mee.
Tijdens de les mocht iedereen afscheid nemen van het symbool dat hij/zij had meegebracht om het daarna in te leveren bij de trainster. Die symbolen kregen we na de les niet terug. Dit was het serieuze loslaatwerk en ik was mijn zwarte zonnebril definitief kwijt.
Heeft het geholpen? Een jaar na die laatste les ben ik gaan bloggen. Ik denk wel dat het geholpen heeft ja.
Ik heb natuurlijk wel een nieuwe zwarte zonnebril gekocht. Volgens mij heb ik er zelfs twee.
Bewaard onder Persoonlijk
Tags: drama, geweldloze communicatie, loslaten, zichtbaarheid
Reacties
10 Reacties to “Loslaten van je persoonlijk drama”
Laat je reactie achter!
Haha, zelfs twee! ’t Gaat om de symboliek, lijkt me. Mooi.
@Marjanneke: Ik geloof wel in de werking van rituelen. Dat ik daarna weer twee zonnebrillen heb gekocht, was puur praktisch. Mijn denkbeeldige zonnebril waar ik me zo graag achter verschuilde, is toch echt steeds vaker werkeloos.
Laat jezelf zien zoals je bent, puur en oprecht! Die twee zonnebrillen, je kan er toch maar 1 opzetten, dus………..
Gewoon lekker trots zijn op jezelf!
Lieve groet, Monique
@Monique: Ik werk eraan, bedankt.
Dank, alweer.. Echt een bizar toeval (?) weer, ben net vanavond begonnen om mijn eigen persoonlijke drama(tjes) eens op papier te zetten, om die al zo lang aanwezige en blokkerende pijn helder te krijgen en een plek te geven.. Al schrijvende kwam dan jouw blogpost voorbij: ‘loslaten van je persoonlijke drama’.. Bizar.. En dank dus!
@Ellen: Welkom bij de club van dramaloslaters :)Loslaten, zoals ik het ervaar, is een proces. Het is niet zo dat ik van de ene op de andere dag ineens een drama kwijt ben. Elke dag een stapje vooruit, en dan soms zelfs een stapje achteruit, werkt ook.
Niemand komt aan mijnn zonnebril!
@madbello: waarschijnlijk houden we allebei van zonnebrillenweer 🙂
ik ben daar te eigenwijs voor en zou meteen denken (of zeggen) dat bepaal ik zelf wel, of ik dat inlever. volgens mij werkt het zo ook niet, maar dat kan ook koppigheid zijn …
@Karin: Volgens mij kan het op allerlei manieren werken. Toen ik die training deed voelde het bevrijdend om afstand te doen van die zonnebril.