The Wolfpack: de energie van levenslust

Geplaatst op 27 november, 2015 

De afkeur was duidelijk te horen in het bioscoopzaaltje als pa aan het woord kwam. Pa is de vader van een gezin met zeven kinderen: zes jongens en een meisje. Er is ook een moeder die de kinderen thuis onderwijs geeft want ze mogen van pa het huis niet uit. Ja, 1x per jaar of soms 2x per jaar en soms ook helemaal niet want pa vindt het middenin New York veel te gevaarlijk.

Pa heeft een misplaatst gevoel van superioriteit en ma heeft vooral spijt dat haar kinderen niet lekker op het platteland kunnen opgroeien. En de kinderen? Het meisje komt amper in het stuk aan bod, het verhaal gaat vooral om de zes jongens.

Die vervelen zich natuurlijk te pletter en daarom doden ze hun tijd met het kijken naar films, heel veel films, die ze vervolgens naspelen zoals Reservoir Dogs en Pulp Fiction. Alles was ze daarbij nodig hebben knutselen ze zelf in elkaar met wat er in het kleine appartement te vinden is tot en met een compleet Batman kostuum aan toe.

Pa heeft en veroorzaakt een flink probleem, duidelijk. Hij laat zijn kinderen opgroeien in een gevangenis en is ook stevig aan de drank. Wat mij vooral fascineerde waren die kinderen. Hun schoonheid en creativiteit, hun vermogen om onder gevangenisomstandigheden samen plezier te maken en er voor elkaar te zijn. Werkelijk indrukwekkend en ontroerend. Pa boeide mij niet, als hij aan het woord kwam zat ik alweer te wachten op de volgende scene met die kinderen.

Die kinderen worden ouder en uiteindelijk gaan ze zelf de straat op, ontdekken wat er buiten allemaal voor moois te beleven is en wat ze hun hele kindertijd is onthouden. Pijnlijk en mooi tegelijk.

Deze film is geen film maar een documentaire: The Wolfpack. Een herinnering aan al het moois waar we toe in staat zijn, ook al zijn de omstandigheden zeer beroerd.

 

Bewaard onder Films | 4 Comments

Tags: , , , , , , , ,