Afscheid nemen is een kunst

Geplaatst op 19 september, 2011 

Een e-mail bericht:

‘Peter, ik heb jouw vraag doorgestuurd naar A. Door een nieuwe rayonindeling is hij voortaan jouw contactpersoon.
Met vriendelijke groet, J.’

Ik heb J. een paar jaar geleden gevonden om samen een project te doen. Ik had verschillende bedrijven onderzocht en het bedrijf van J. kwam als beste uit de bus. Ik koos voor het bedrijf van J. omdat ik voor J. koos. Twee jaar later, na twee jaar samenwerking waar ik energie, tijd en geld in heb geïnvesteerd, is hij niet langer mijn contactpersoon.

Tijdens mijn eerste trainingen Geweldloze Communicatie vond ik de behoefte aan heelheid lastig te begrijpen. Heelheid, was is dat en wanneer heb je er behoefte aan en hoe voelt dat?

Ik weet nu hoe het voelt: als pijn en ook als boosheid. Ik weet nu wat het is: bijvoorbeeld een relatie of samenwerking die wordt verbroken zonder afscheid. Ik weet ook wat het effect is als dat keer op keer gebeurt: dan stapelen al die open eindjes zich op en telkens als er weer een relatie of samenwerking wordt verbroken zonder afscheid, laat zich die opgestapelde pijn voelen.

Het bedrijf waarvoor J.en A. werken maakt een vergissing. Ik deed zaken met dit bedrijf vanwege J. Maar zo gaat dat in de zakenwereld die maar al te vaak synoniem is voor: fuck de relatie, leve het geld.

Afscheid nemen is een kunst, het is onderdeel van de nog grotere kunst die menselijkheid heet.

Bewaard onder Communicatie, Persoonlijk | 10 Comments

Tags: , , , ,