Verstand en gevoel
Geplaatst op 27 september, 2011
Al geruime tijd ben ik betrokken bij een project om een online community te creëren. De visie van de bedenker ervan en ook zijn doel spraken me aan en ik besloot mee te doen.
Met de tools die het Internet tegenwoordig biedt, is het mogelijk om snel (als het moet kan het zelfs binnen een dag) een community te starten maar vanaf het begin verliep het project moeizaam en er deden zich allerlei vreemde tegenvallers voor.
Pas een paar weken geleden herkende ik het patroon: het project stroomde niet, het voelde als drijfzand waarbij je bij elke beweging verder wegzakt in plaats van vooruit komt. Mijn gevoel zei ermee te stoppen en ik begon alvast stappen te ondernemen de community in de onafgemaakte vorm over te dragen aan de bedenker.
Vorige week kreeg ik een telefoontje van de bedenker van de community en we bedachten een noodscenario om de boel vlot te trekken. Het plan klonk goed maar voelde niet goed. Rationeel zag het er allemaal goed uit maar het gevoel zei er toch echt mee te stoppen.
De volgende dag kreeg ik een e-mailtje van de bedenker: na een nachtje slapen had hij besloten er alsnog mee te stoppen. Verrassend? Zoals ik al zei: het project stroomde niet.
Samengevat: Peter, volg je gevoel. Je mag erop vertrouwen.
Bløf over de opstand van het hart en het verstand:
Bewaard onder Persoonlijk
Tags: gedachten, gevoelens, hart, intuitie, keuzes
Reacties
10 Reacties to “Verstand en gevoel”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
Mooi voorbeeld!
Wat had je gedaan als de bedenker toch nog door had willen gaan?
Je persoonlijke tijd is beperkt, dus besteed hem goed en luister naar je gevoel.
grote les toen ik zelfstandig ging ondernemen. niet alles past. niet alles dat wel past voelt goed. en dan kom je ook niet helemaal tot je recht. soms nee zeggen of stoppen moet ook kunnen.
Jammer. Mocht je ooit een leuk boek willen lezen over het starten van een community: Join Me, van Danny Wallace. Heerlijk feelgood boek waaruit blijkt dat bij het opstarten van zoiets toeval en geluk een belangrijke factor zijn.
@Hanneke: dan was ik waarschijnlijn toch nog even doorgegaan met het project.
@Daan: Bedankt. Het klopt, had ik eerder naar mijn gevoel geluisterd, dan had ik mijn tijd anders, en achteraf nuttiger, kunnen besteden.
@Karin: Daar speelt bij mij soms ook de angst een mooie kans te missen.
@Jooper: Toeval en geluk waren bij dit project echt ver te zoeken. Ik had dat eerder willen herkennen. Volgende keer beter.
los daarvan, als je wilt kan je een community site compleet binnen twee maanden in de lucht hebben(is vier werkweken), zo heb ik samen met zorgbelang nederland bij mijn toenmalige werkgever deeljezorg.nl de lucht in geschopt, met behulp van WPC en budypress. Mijn werk is klaar, maar een netwerk vergt continue werk van de beheerders, die zijn nooit klaar en moeten altijd weer blijven investeren.
@Daan: Ons idee was om Ning te gebruiken, dat staat binnen een paar uur configureren in de steigers. Een flink mailingbestand (mogelijke leden) om jaloers op te zijn hadden we ook. En toch liep het niet. Het is gewoon rationeel niet uit te leggen maar als de energie niet stroomt, dan gebeurt er niks. Het idee was dat ik na ingebruikname de community zou beheren. Ook daar had ik achteraf wat bedenkingen over. Bijvoorbeeld: wat doet het met een community als de bedenker ervan zich er slechts zeer zijdelings laat zien/horen?
Mooi, Peter! Je gevoel maakt geen denkfouten.
@Peter: is het bij een community nu juist niet de bedoeling dat deze zelfstandig kan draaien en juist de initiator/beheerder het vanaf de zijlijn probeert te sturen?
@Daan: Ik vergelijk het met een vader: na de conceptie en 9 maanden later de geboorte van het kind, is zijn rol niet aan de zijlijn maar er middenin. Actief meedoen dus.