Hoe ziet een emotionele wond eruit?

Geplaatst op 2 december, 2010 

Laatst blogde ik al over herinneringen en de emotionele wond en merkte dat ik behoefte had die wond een gezicht te geven.

Ik weet niet of het waar is maar ik hoor wel eens zeggen dat als je bijvoorbeeld een wondje hebt aan je vinger, dat je het genezingsproces vertraagt als je de wond afdicht onder een pleister. Volgens mij werkt het met emotionele wonden net zo: die willen in de openbaarheid, die willen gezien en gehoord worden. Oh ja, en ook gevoeld natuurlijk.

Ik laat mijn emotionele wonden wel eens aan het woord als ik schrijf maar hoe kan ik mijn emotionele wond laten zien? Zo dus, met een tekening in paint versie 0.0.

Ga nou maar snel helen wond 🙂

Bewaard onder Persoonlijk

Tags: ,

Reacties

15 Reacties to “Hoe ziet een emotionele wond eruit?”

  1. Hanneke on december 2nd, 2010 19:08

    Peter, waarom moet het snel? Ik heb net je eerdere blog gelezen “herinneringen en de emtionele wond”. Daarin schrijf je zo mooi over dat het tijd nodig heeft, dat zal voor iedere wond anders zijn hoe lang/kort of dat is, het nodig heeft. Je praat zelfs over meerdere levens die sommige wonden nodig hebben.
    Dus ik zou zeggen dit is een mopoi begin, je wond lucht geven, tastbaar maken, zichtbaar zelfs.
    Geef die wond de tijd die nodig is:-)

  2. Peter de Kock on december 2nd, 2010 20:23

    Sta ik nou schaakmat @Hanneke? 🙂
    Klopt helemaal hoor wat je schrijft. Maar om het verhaal nog wat geheimzinniger te maken: er komt nog een blogpost aan waarin ik ga schrijven dat die wond best nuttige kanten heeft. Dus het kan alle kanten op met die wond: tijd nemen voor heling / een beetje tempo maken met heling / gewoon lekker nuttig blijven. Wordt vervolgd.

  3. Annemieke on december 2nd, 2010 20:33

    Nou ben heel benieuwd naar je vervolg Peter. Ik merk dat ik mijn emotionele wond van de afgelopen 2 jaar juist steeds zelf hardhandig openrijt omdát ik er steeds ‘klaar’ mee wil zijn. Heeft ongeveer hetzelfde effect als een bal onder water proberen te drukken… Ik denk dat jij en @hanneke gelijk hebben. Die wond wil gezien worden en in zijn eigen tempo genezen. En anders ziet ‘ie er iedere keer weer zo uit als jouw prachtige, bloederige wond 😉

  4. Peter de Kock on december 2nd, 2010 20:50

    Dank je wel @Annemieke. Wat een treffende vergelijking met die bal onder water. Ik merk dat ik soms heen en weer slinger tussen de boel geduldig laten helen en er een beetje vaart in zetten. Ik kom in een volgende blogpost terug op het nut van zo’n emotionele wond.

  5. Tweets die vermelden Hoe ziet een emotionele wond eruit? : Zwerven door het alledaagse -- Topsy.com on december 2nd, 2010 20:52

    […] Dit blogartikel was vermeld op Twitter door Peter de Kock en Astrid Jaspers, Henriett Schaapman. Henriett Schaapman heeft gezegd: Samen met @astrid_jaspers ontmoeten wij morgen de man achter deze blog http://bit.ly/hB0zSq Zeer benieuwd.Een kennismaking dankzij Twitter. […]

  6. JoArt on december 2nd, 2010 21:28

    Een paar weken had ik m’n nagel gescheurd. Dat deed heel zeer. Met een knipper en vijl geprobeerd de scherpe randjes eraf te halen. De weken erop heb ik opvallend vaak naar de helende nagel gekeken: het werd zelfs een ‘interessant te volgen proces’. Er kwam een korstje bij de rand te zitten. De nagel begon weer te groeien. En uiteindelijk duwde de nagel het korstje weg. Tot ik keek en dacht: “verrek, het is klaar!” Het lijkt me geweldig mooi om bij emotionele schade je herstelproces ook zo te kunnen volgen en zelfs van het proces zelf (en niet alleen maar van het resultaat) te kunnen genieten. Ieder succes(je) is er weer 1.

  7. Peter de Kock on december 2nd, 2010 21:45

    Nou @Joart, als je nog eens op zoek bent naar een onderwerp voor je blog: in jouw comment zit een prachtig verhaal. Ik denk dat je comment precies blootlegt waarom ik schrijf: om het herstelproces te volgen. Heb dat eigenlijk nog nooit eerder zo helder onder ogen gezien. Dank je wel.

  8. Els Jansen on december 2nd, 2010 22:34

    Peter, dank je wel dat jij zo open durft te zijn in schrijven en tekenen! Ik probeer mijn opgelopen wonden te ‘likken’ en te helen. Herken mezelf in Annemieke en de metafoor van een bal onder water drukken en herken mezelf in het gegeven dat sommige wonden meerdere levens nodig hebben om te herstellen! Een wond heeft lucht nodig, afdichten vertraagt het proces. Aan de andere kant teveel lucht (openbaarheid, delen) kan ook vertragen…de mensen om je heen willen jou wonden niet altijd zien! Ik heb mijn eigen tekening gemaakt…’t is een klein wondje geworden…morgen pak ik een groter vel!:-)

  9. Peter de Kock on december 2nd, 2010 23:01

    Bedankt Els, fijn om te lezen. Sommige wonden hebben inderdaad meerdere levens nodig. Nu denk ik wel dat wie op dit moment op aarde is, de gelegenheid heeft daar in dit leven hele grote stappen in te zetten. Het klopt precies wat je schrijft dat sommige mensen je wond niet willen zien. Zoals ik het zie komt dat omdat ze hun eigen wonden en pijn niet kunnen/durven herkennen en erkennen.

  10. Petra on december 4th, 2010 21:25

    Wat mij opvalt, is dat mensen vaak in hun pijn lijken te willen blijven hangen of – een beetje vriendelijker gezegd – niet weten hoe ze eruit kunnen ontsnappen.
    Iedereen heeft wonden, maar het is nu inderdaad de tijd om ze te helen. Methodes te over (stop it!), maar het voornaamste is: waarnemen zonder oordeel en bereid zijn om ze los te laten. Jezelf er niet mee identificeren. Soms is het ook de angst om uit die ‘comfortzone’ te stappen… en jezelf te bevrijden!

  11. Peter de Kock on december 5th, 2010 09:43

    Dat herken ik wel @Petra, soms kan pijn ook vertrouwd aanvoelen en een soort van veiligheid bieden, deel uitmaken van wie iemand denkt te zijn. Het idee om dat kwijt te raken, kan minder aantrekkelijk zijn dan het te behouden. Het doet me ook denken aan het verhaal van een aap die zijn hele leven in gevangenschap heeft gezeten in een kooi. Als de kooi wordt geopend en de deur blijft open staan, blijft de aap toch in zijn kooi zitten.

  12. Petra on december 5th, 2010 13:36

    Ja, das een erg mooie vergelijking! Zou dat nu niet gelden voor ons allen op dit moment? De deur staat wijd open! Volgens mij zijn we van harte welkom in de wereld van vrijheid, vrede, liefde & harmonie…

  13. Peter de Kock on december 5th, 2010 13:54

    Dat denk ik wel @Petra, dat we allemaal in dat schuitje zitten. Ik weet niet van wie ik het heb, ik denk een filmpje op Internet, maar als je suiker bent weet je niet hoe suiker voelt en smaakt. Als we vrij zijn, wat we in essentie ook zijn, weten we pas hoe dat is, voelt en ervaart, als we de illusie van de kooi hebben meegemaakt.

  14. Een emotionele wond als bron van kracht : Zwerven door het alledaagse on december 6th, 2010 10:03

    […] Hoe ziet een emotionele wond eruit? […]

  15. KSMG on juni 9th, 2021 19:32

    Dat is echt zo ja! Een emotionele wond kunnen we dan wel niet bedekken met een pleister, maar wel wegstoppen door middel van humor, afleiding, etc.

Laat je reactie achter!