Het ‘Oosterheide Rocks’ gevoel verliest een flink stuk ziel

Geplaatst op 7 juni, 2020 

Als een wijk op z’n kont ligt omdat een virus, angst, regels en dreigementen met straf menselijke activiteit haast onmogelijk maken, mept de lelijkheid ervan je hard in je gezicht. Het is dan net een lichaam waar de ziel uit is vertrokken. Tijdelijk, zo hopen we met z’n allen maar voor Oosterheide heb ik helaas slecht nieuws want daar is  een flink stuk ziel definitief verloren gegaan: onze Huiskamer.

Op 1 juni 2016 wordt in Oosterheide ‘de Huiskamer’ geopend, voorheen bekend als Bakkerij Asmus maar dankzij een compleet nieuwe en gedurfde formule in een nieuw pand op Winkelcentrum Zuiderhout, een ontmoetingsplek die we al vanaf de opening dik en dik verdienen.

Een half jaar eerder verliezen we onze wijkbibliotheek. Kapot bezuinigd is niet alleen een plek om te lezen maar ook een plek om samen te zijn, plekken die we in een wijk die het moeilijk heeft niet minder maar juist meer nodig hebben. Een te groot gedeelte van onze gemeenteraad snapt dat helaas niet maar lokale ondernemers zoals Ellenoor gelukkig wel en zo krijgen we er in juni 2016 een prachtplek bij: de Huiskamer. 

.

Al snel na de opening vervult de Huiskamer tal van sociale en maatschappelijke functies. Live bloggen bijvoorbeeld door het Oosterhouts Bloggers Collectief wat al snel de aandacht trekt van BNDeStem en de ORTS. 

.

Misschien wel de leukste reden om bij de Huiskamer naar binnen te stappen: elkaar ontmoeten, een goeie bak koffie drinken en bedenken hoe onze stad leuker, mooier en beter kan worden. En vooral: wat we daar zelf aan kunnen doen.

.

,

Elke laatste zaterdag van de maand ruimen we in Oosterheide samen zwerfafval op, een activiteit die veel meer is dan alleen maar plastic en blik van de straten rapen. Zwerfafval opruimen is bij uitstek een sociale activiteit die de energie van mensen die om hun wijk geven samen brengt.

De Huiskamer is samen met de Bunthoef en het Floralia Park, een van onze hoofdkwartieren om samen af te spreken en om na het opruimen van zwerfafval, samen gezellig een bakkie koffie te drinken.

Zo staat er in de Huiskamer ineens een heerlijke themataart voor ons klaar:

.

Het leven is er om te vieren en dat doen we dan ook in de Huiskamer. Bijvoorbeeld samen met bewoners het einde van ingrijpende renovatiewerkzaamheden op Zuiderhout vieren. En wat te denken van het jaarlijkse pleinfeest Zuiderhout?

.

.

We hebben hete zomers en hoe maak je daar dan het beste van? Zo doet de Huiskamer dat: bakkie koffie met de voeten in het bad.

.

Moet je voorstellen dat je wijk als pilot wordt aangewezen voor zogenaamd datagericht werken en dat de projectgroep van de gemeente data gaat verzamelen en analyseren van een wijk die het maar amper kent. Hoe geweldig is het dan die projectgroep tijdens een lunch in de Huiskamer kennis te laten maken met mooie verhalen over hoe lokale ondernemers samenwerken, ondernemers die een winkelcentrum veranderen in een ontmoetingsplek, in ‘dorpsplein’ Oosterheide met als mooiste voorbeeld het jaarlijkse pleinfeest.

.

In februari heb ik er nog twee afspraken zoals die vaker plaatsvinden in de Huiskamer: een gesprek met een van de organisatoren van Muziek om de hoek en eentje over buurtgestuurd werken in de Bloemenbuurt van Oosterheide.

De energie van we gaan dit doen, we gaan het hier samen leuker, mooier en leefbaarder maken, gutst nog een keer met volle kracht door de Huiskamer.

Op 2 mei 2020 is het helaas klaar, over en uit. Ik bedank Ellenoor voor… ja, voor wat? Nou, ik weet het wel, voor het meehelpen Oosterheide een ziel te geven, het mooiste geschenk dat je maar kunt geven.

.

Ik koop er nog een zak broodjes. Kan ik nog 5x met mijn ogen dicht doen alsof ik in de Huiskamer zit. Of misschien werkt bladeren door de vele fotoherinneringen nog beter.

Oosterheide verdiende de Huiskamer. En andersom? De Huiskamer verdiende beter dan Oosterheide, ik kan helaas  niet anders zeggen.

En dan hoor ik het je denken, dat die lelijkheid waar ik het in de eerste alinea over heb, alweer voorbij is. Want ja, we we mogen alweer wat meer dan een maand geleden. Ik ben daar niet zo zeker van en ik zal je vertellen waarom.

Misschien ken je het nummer Thunderstruck van AC/DC. Nee? Moet je echt de live-versie even beluisteren en dan vooral het moment dat het publiek massaal meezingt met Thunder!.

Nou ken ik iemand die Sander heet en als je, als is het maar één keer, met AC/DC meezingt en in plaats van Thunder, Sander zingt, dan gebeurt er iets dat je misschien achteraf betreurt want vanaf dat moment zul je elke keer als je  Thunderstruck hoort van AC/DC en Brian Johnson en het publiek massaal Thunder hoort zingen, hoor je never nooit geen Thunder meer maar Sander. Thunder heeft nooit bestaan, het is altijd Sander geweest.

Bewaard onder Onze wijk

Tags: ,

Reacties

Laat je reactie achter!