Mijn wijk is een kapot gesneden taart
Geplaatst op 26 december, 2018
Wat een prachtig mooi en rijk opgemaakte taart. Of je die even wilt aansnijden.
Sure.
Hoeveel stukken?
Kak, dat zijn er best veel.
En je begint te snijden. Helften worden kwarten, kwarten worden achtsten en ga zo maar door. Wat je uiteindelijk over houdt en nauwelijks meer durft te serveren, is kapot gesneden taartprut.
De plek waar we wonen is die taartprut. Wat een prachtig mooi en rijk opgemaakte wijk kan zijn, is kapot gesneden door wegen en straten waar onophoudelijk auto’s doorheen razen.
Verbinding, we hebben er de mond vol van en zetten dapper in op buurthuizen, sociale wijkteams en burgerinitiatieven om mensen met elkaar in contact te brengen. Allemaal klein bier als je het mij vraagt.
Verander wegen en straten in fietspaden, wandelstroken, pleintjes, groenstroken en parkjes en wat kapot is gesneden wordt weer heel, word je wijk weer die prachtig mooi en rijk opgemaakte taart.
En die verbindingen? Die ontstaan weer vanzelf.
Bewaard onder Mening, Onze wijk
Tags: verbinding, verkeer
Reacties
4 Reacties to “Mijn wijk is een kapot gesneden taart”
Laat je reactie achter!
Mooie metafoor, Peter. Een taart moet wel eetbaar blijven. Net zo goed als je wijk leefbaar moet blijven.
@Mike: Thx. Dat boek waar ik het over had en dat hierover gaat, heet ‘Walkable Cities’, dat ga ik dit jaar graag lezen.
Eigen taart is goud waard
gedeelde taart is halve taart
Genoeg flauw gedaan.
Een mooi artikel. Om er weer een mooie taart van te maken is visie nodig. Laten we hopen dat dat niet stropt in allerlei praatcommisies maar garen op de klos en al het kan een budgetje.
@Frank: Dank je wel. Dat van die gedeelde taart is waar het om gaat: hoe kunnen we de taart delen en wel zodanig dat het nog steeds een geheel blijft met alle structuur, geuren, kleuren en smaken die bij een goede taart horen. Visie, leiderschap, zeker nodig. Moed om voor een gezonde stad te kiezen in plaats van datgene doen wat over x jaar weer een nieuwe raadszetel oplevert.