Een beetje vreemdgaan
Geplaatst op 4 november, 2013
Het voelt als vreemdgaan en dat is het ook wel. Een beetje dan.
Want na bijna zes jaar bloggen op mijn eigen blog, ben ik twee weken geleden begonnen te bloggen op een tweede blog: Wijkblog Oosterheide. En dat voelt dus als vreemdgaan.
Maar omdat ik van allebei erg veel hou en ze van elkaars bestaan op de hoogte zijn, kan ik het beter anders noemen: polyamorie.
Het is leuk en opwindend maar af en toe ook lastig, bijvoorbeeld als mijn eigen blog om wat meer aandacht vraagt of als ik tien ideetjes bedenk voor de wijkblog en maar eentje voor mijn eigen blog.
Blogs zijn net mensen. Misschien dat ik daarom zo van ze hou… en het er af en toe ook moeilijk mee heb.
Lees ook: Een nieuw blogleven
Bewaard onder Bloggen
Tags: Bloggen, Oosterhout, wijkblog
Reacties
6 Reacties to “Een beetje vreemdgaan”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
denk dat je je daar niet zo druk om moet maken, ieder blog heeft zijn eigen voor en nadelen, je kan je focus prima verdelen, daarnaast lijkt het mij de bedoeling dat het wijkblog straks ook meerdere beheerders danwel bloggers krijgt en je daar dus vanzelf minder tijd voor hoeft vrij te maken
@Daan: Precies, met meerdere bloggers is er wat meer ruimte en naar ik inschat ook meer diversiteit op de blog. LAat ze maar komen die bloggers.
Ach ja, bloggen is bloggen, waar je het ook doet. En zo’n doelgericht groepsblog is een slimme zet in de informatievoorziening en het betrekken van de bewoners in de wijk. Ik hoop dat veel mensen inhaken en ook hun eigen verhaal zullen vertellen op dat blog.
@Michael, hoop ik ook, dank je wel. Voorlopig is het blogeffect dat ik overal mogelijkheden zie voor en met de wijk. Bloggen helpt je om op een andere manier te kijken en te denken maar jij bent wel de laatste die ik dat hoef te vertellen 🙂
Dan moeten wij Рals publiek Рook maar effe een beetje vreemdgaan h̬? Dan duik ik opeens een mij volkomen onbekende wijk in en omdat ik van een afstandje kijk, zie ik het als een tuintje, waar een heleboel zaadjes geplant gaan worden, die gaan uitgroeien tot een prachtig bloemenveld!
Ik vind het een geweldig initiatief Peter. Want nu al tekent zich af hoeveel verandering je teweeg kan brengen door dichtbij huis te beginnen. Tekort en overvloed met elkaar verbinden, hoe eenvoudig kan het zijn?
@Petra: dank je wel. Wat je schrijft klopt helemaal. Het is net alsof er een sterke stroom van gebeurtenissen is ontstaan die allemaal met elkaar kloppen en waarbij de ene gebeurtenis de andere weer veroorzaakt. Ik hoef er praktisch niks voor te doen, er alleen zijn en erop vertrouwen dat alle ondersteuning (want er is al zoveel in gang gezet, dat kan ik niet alleen) al ergens klaar staat.