Ik ben zo trots op je
Geplaatst op 22 maart, 2013
Samen naar het schrijverscafé. Eigenlijk ben je er nog te jong voor maar we gaan toch. Ik ga voor de verhalen, jij voor chocolademelk met slagroom en een zakje chips maar eigenlijk gaan we voor het samen zijn.
De opening is muzikaal. De mevrouw achter de piano heeft van de zenuwen niet in de gaten hoe mooi het is wat ze zingt. Het is pijnlijk haar worsteling met zichzelf te zien. Het is doodstil in het café.
Op het geluid na van krakende chips en het getik van een lepeltje op de rand van de mok als je er een nieuwe klodder slagroom in laat glijden.
Het klinkt oorverdovend………. liefdevol.
Ik ben zo trots op je.
Bewaard onder vaderschap
Tags: schrijverscafé, vaderschap
Reacties
9 Reacties to “Ik ben zo trots op je”
Laat je reactie achter!
echte muziek die voor je ogen en oren klaargemaakt wordt. ja, er is niets beters dan dat!
Levendig en beeldend beschreven!!
mooi!!!!!
Passie voor performance en aandacht voor vaderschap, mooie combinatie Peter!
Hieruit blijkt wat ouderschap zou kunnen zijn.. Heel mooi.
“Een emotie.. zo bijzonder…
niet te beschrijven en toch gelukt “
@Marco: Verhalen en muziek zijn een heerlijke combinatie, net zoiets als chocolademelk en slagroom.
@Alice, @Es, @Eelco, @Rian: dank jullie wel. We hebben enorm genoten van het samen zijn, we hebben het er daarna nog een aantal keren over gehad. Over een aantal maanden gaan we weer.
Die liefde was heel duidelijk te zien en te voelen daar in het schrijverscafé!
@Ingrid: de volgende date staat al op de kalender.
Dat zal ze leuk vinden!