Kom er toch gezellig bij op de bodem van de put
Geplaatst op 22 oktober, 2012
Ik weet niet precies waar ik het las maar het was zo’n nietszeggende powerquote over niet bang zijn om op de bodem van de put terecht te komen omdat je er jezelf leert kennen. Laat dit gif even op je inwerken…
Voor wie schrijft iemand zoiets? Wie op de bodem van de put zit heeft hier geen reet aan en alle anderen zal het een drol wezen hoe het op de bodem van de put is. Je hoeft echt geen gevalletje van zelfdoding in je omgeving mee te maken om te weten dat je maar beter weg kan blijven uit die put.
Terry Kellog schrijft erover in relatie tot verslaving in zijn boek ‘Broken Toys, Broken Dreams’:
‘In our culture we have a belief system about when we can intervene with an addict. We believe we have to wait until the addict is completely broken and they want to have to help. An addict who has hit bottom often has nothing to recover for. There is so much despair and helplessness that they do not want help and sometimes can’t be given help.’
Maar goed, als je toch zo nodig op de bodem van de put terecht wilt komen omdat je er het feestje wilt vieren van jezelf leren kennen, hier een paar tips:
Geef al je materiële bezittingen weg. Zeg tegen je partner dat je al een jaar vreemd gaat met de hele straat. Zeg op kantoor dat je een drugsverslaving hebt en collecteer er om deze te financieren.
Neem in de supermarkt nog wat boodschappen mee zonder te betalen en de bodem van de put komt sneller in zicht dan in je wildste dromen. Eenmaal hard en pijnlijk geland: heb het er maar lekker fijn. Het is nu te laat je te realiseren dat je er dood gaat. Als je pech hebt in letterlijke zin of anders wel in figuurlijke zin.
Lees ook:
Bewaard onder Boeken, Citaten, Mening
Tags: Terry Kellogg
Reacties
8 Reacties to “Kom er toch gezellig bij op de bodem van de put”
Laat je reactie achter!
met ‘de bodem van de put ‘ is wel iets anders bedoeld…..
@Es: Welke betekenis van ‘de bodem van de put’ bedoel je dan? De nacht van ze ziel of zoiets?
Als je wil kan je de put ook nog best wat dieper graven. Geen probleem. Blijf gewoon naar de bodem kijken en denk: O wat diep, wat donker, wat eng… en huppekee, weer een laagje dieper… roep heel hard dat je bang bent, dat je pijn hebt, dat het leven zo zwaar en zo moeilijk is en huppekee, nog een laagje dieper…
Eigenlijk best lekker veilig, die benauwde putomgeving… Ssssttt, niet verklappen, dat het alleen maar een heel goed excuus is om niet te hoeven vliegen! Zeg dat nou niet dat alles een keuze is!
Alles is een keuze.
@Petra: bedankt voor je aanvulling. Handig om te weten voor zowel de putliefhebbers als voor de liefhebbers van vliegen 🙂
de put – het punt waarop je niet meer dieper kan, het absolute keerpunt en inzien dat het anders moet, vooral omhoog, omhoog en nog eens omhoog – daar waar de zon weer schijnt en jij weer jij bent maar dan anders
@Es: Die betekenis bedoelde ik ook. Het punt is dat oproepen om daar niet bang voor te zijn 0,0000 effect heeft en, naar ik aanneem, bedacht is door iemand die dat punt op de bodem zelf nooit heeft meegemaakt.
achteraf gezien viel het allemaal mee maar op het moment zelf – nee – het was vreselijk
@Es: Je gaat er dood, zo voelt het. Heb later begrepen dat er ook iets dood gaat: een stukje ego.