Uit het eigen nest gepest
Geplaatst op 16 september, 2011
Of het waar is of niet weet ik niet maar ik vind de metafoor mooi passen bij Duwen + trekken = groeien.
Het verhaal is dat er een vogelsoort bestaat waarbij het volwassen dier de jonge vogeltjes stimuleert om uit te vliegen en het nest te verlaten door het eigen nest te vervuilen en onleefbaar te maken.
In mijn vorige blogpost noem ik dat de ‘duwers’.
Ik heb eens afscheid genomen van zo’n duwer. Voorafgaand aan het afscheid had hij flink zijn best gedaan het nest onleefbaar te maken. Het had op mij een uitwerking die er aan heeft bijgedragen dat ik minder ben gaan werken en dat ik ben gaan bloggen. Ik was dus eigenlijk best dankbaar en schreef hem een afscheidsbrief met daarin de metafoor van de vogel die het eigen nest vervuilt. Hij vond het niet leuk. Hij vond het helemaal niet leuk. En ik vond het niet leuk dat hij het niet leuk vond. Zelfs bij het afscheid speelde hij zijn rol van ‘duwer’ voortreffelijk. Een echte vakman.
Bewaard onder Persoonlijk
Tags: groeien, veranderen
Reacties
7 Reacties to “Uit het eigen nest gepest”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
klinkt als tough love. pas geleden vertelde een moeder, waarvan het kind nog niet zelf dronk uit de fles (zwakke armspieren) maar al ruim 1 was, dat ze op een middag de fles voor zijn neus zette en net zo lang wachtte totdat hij het zelf probeerde en pakte.
soms moet je stimuleren door keihard aan te pakken. dat is niet perse zielig. dat is ook liefde geven. maar! het moet passen bij de ontwikkeling van het kind/persoon. je kunt ook teveel eisen van iemand …
@Karin: Tough love, intrigerend omdat erbij te pakken. Ik herken wat je bedoelt en heb ik het geduw wat ik me herinner en wat de inspiratie was voor deze blog, geen tough love ervaren maar machtsspelletjes. Ik denk dat het grote verschil in de intentie zit. Maar als ik mijn perspectief groot genoeg maak en dan nogmaals naar de situatie kijk, kan ik er wel een vorm van liefde in herkennen, net zoals er liefde aan het werk is in situaties die pijnlijk voelen.
@Karin: Het kwartje valt: in het voorbeeld van die vogeltjes die uit het nest worden ‘gepest’ is het inderdaad tough love.
weet je ook wat voor vogel het is? Dacht eerst aan de Hop, maar na wat nazoeken bleek het niet zo te zijn, wat voor vogel wel kon ik helaas ook al niet vinden.. mis zo wel de essentie van het geheel, maar die vraag blijft maar steken bij me 🙂
@Daan: heb wel iets gevonden dat de Arend de jonge kuikens letterlijk het nest uitduwt zodat ze gedwongen worden om te vliegen. Niet precies de metafoor die ik in gedachte had maar het komt in de buurt.
Weer een mooie. Peter, oei wat gevaarlijk om te kunnen weten wat iemands intentie is. En gelijk een oordeel door wat jij erbij ervaart/voelt? Wie was er ook alweer verantwoordelijk voor z’n eigen gevoel? Iemand is nooit de oorzaak van wat je voelt, hooguit de aanleiding. Overigens: hier verwijt de pot de ketel 😉
Met het duw en trekwerk heb ik ook ooit een leuke gehoord:
Als je een varken vooruit wilt krijgen moet je hem niet aan zijn oren trekken maar aan zijn staart.
Weerstand bieden dus.
Voor mij is weerstand: confrontatie.
Geweldloosheid (communicatief) werkt namelijk niet in alle gevallen bij elke medespeler, wel het ontwapenen wat eigenlijk best een ‘smerige’ truc kan zijn, maar de boel komt er niet persé door in beweging. Als de beweging als positieve ontwikkeling gezien wordt dus. Want daar ga ik in principe altijd van uit.
Knap dat je door zo’n encounter met die figuur je hele leven een zwieper hebt gegeven en zo weer een stukje dichter bij de essentie komt die voor jou belangrijk is om anderen aan hun staart te kunnen trekken :-)))
@Sigrid: Geweldloze Communicatie kan ik ook zien als duwen en trekken. Maar dan in de zin zoals bij Tai Chi de beweging ‘de aap loopt achteruit’ de duw- en trekbeweging een harmonieuze beweging is, een perfect samenspel, een dans, van beide bewegingen.