De essentie van een onderneming
Geplaatst op 7 juni, 2010
Connect!
Ik las net een stukje in het boek ‘Connect!’ van Menno Lanting over de belangrijkste kenmerken van wat hij noemt de Connected!organisatie. Onder het kopje ‘Authenticiteit’ schrijft hij:
Merken, organisaties en werkgevers moeten weer ‘mens’ worden. Eigenlijk is dat een passende definitie van authenticiteit: menselijk zijn.
Connect! is een zeer helder en inspirerend geschreven boek over de ontwikkelingen op het gebied van sociale netwerken en de gevolgen daarvan voor organisaties, bedrijven en individuen. Het boek is de geschreven getuigenis van veranderingen die overal om ons heen plaatsvinden.
Borrelen
Toen ik dat stukje las over het weer ‘mens’ worden, dacht ik terug aan een super geslaagde borrel afgelopen vrijdag samen met een groot aantal ex-collega’s. De formule van deze borrel is heel eenvoudig: iemand bedenkt een plaats en tijdstip en nodigt een aantal ex-collega’s uit die hij/zij graag weer eens wil zien en spreken. Iedereen die uitgenodigd wordt mag op zijn/haar beurt weer andere ex-collega’s uitnodigen die hij/zij graag weer wil ontmoeten. Zo ontstaat een informele kettingreactie met aan het eind ervan een borrel waarvan niemand van tevoren weet wie er allemaal komen.
Sommige deelnemers hadden maar korte tijd voor het bedrijf gewerkt (anderhalf jaar) en anderen juist heel lang (veertig jaar). De één had het bedrijf nog maar kort geleden verlaten en de ander deed dat vijfentwintig jaar geleden. Sommigen vertrokken vanwege pensioen of een andere baan en anderen hadden liefst nog wat langer willen blijven maar waren vanwege reorganisaties ontslagen. Het leeftijdsverschil tussen de jongste en oudste deelnemer was meer dan vijftig jaar.
Samen met twee anderen startte ik een paar maanden geleden met veel plezier de kettingreactie voor deze borrel en afgelopen vrijdag heb ik met nog meer plezier genoten van het samen zijn met zoveel bijzondere mensen.
Menselijkheid
Wat al die mensen gemeenschappelijk hadden, is dat ze voor kortere of langere tijd voor hetzelfde bedrijf hebben gewerkt. Maar wat deze mensen samenbracht en met elkaar verbond, was niet het bedrijf. Mensen kwamen niet samen vanwege financiële cijfers, bedrijfsstrategieën, marketing plannen, of productontwikkelingen. Deze onderwerpen, die de dagelijkse gang van zaken binnen een bedrijf overheersen, waren niet de verbindende factor om samen te komen. Geen van deze onderwerpen vormde ook maar 10 seconden het gespreksonderwerp.
Wat deze mensen samen bracht en met elkaar verbond, was hun mens-zijn. De formele kanten van een bedrijf of organisatie zoals de cijfers, strategieën, plannen, regels en procedures zijn het bekende zichtbare topje van de ijsberg, het stukje dat steeds in de schijnwerpers staat. Maar het grootste deel van de ijsberg, het onzichtbare deel onder water, is de menselijkheid. Hoewel deze menselijke kant niet zo veel en vaak in de schijnwerpers staat, is het wel de essentie van het bedrijf of organisatie.
Het weer mens worden van bedrijven en organisaties klinkt daarom paradoxaal. De mensen zijn namelijk altijd al de essentie van bedrijven en organisaties geweest dus hoezo dan weer mens worden?
Ik denk dat het mens worden betekent dat het onzichtbare deel van de ijsberg zichtbaar gemaakt wordt. Zoals op zo’n borrel. Verandering betekent soms dat wat er altijd al was, zichtbaar maken. Want ere wie ere toekomt: de mens.
Bewaard onder Boeken, Ondernemen, Persoonlijk
Tags: authenticiteit, menselijkheid, verbinding
Reacties
4 Reacties to “De essentie van een onderneming”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
Kan er eigenlijk weinig meer aan toevoegen dan: goed idee!
Dank je mens-Jooper 🙂
Ik sluit me daar bij aan en bedenk me tegelijkertijd dat de infrastructuur van de brein van het bedrijf, die vooral regeltjes en procedures uitspuwt, de mensch tot een machine probeert te maken. Niet dat we dat hoeven te pikken natuurlijk.
Inderdaad Michael, dat proces is precies wat Seth Godin in zijn boek Linchpin beschrijft als het fabriekssysteem. En god zij dank loopt dat systeem ten einde.