Codependency in onze muziekcultuur
Geplaatst op 1 maart, 2010
In ‘Codependency symptomen‘ schreef ik dat onze hele maatschappij disfunctioneel is en symptomen vertoont van codependency. Afgelopen weekend hoorde ik op de radio wat voorbeelden voorbijkomen van codependency in onze muziekcultuur. Ik heb als voorbeeld tien songtekstfragmenten verzameld:
And I can’t stop thinking about you. And I can’t stop thinking about your love. (Maroon 5)
I can’t Live. If living is without you. (Mariah Carey)
You make me feel like a natural woman. (Aretha Franklin)
You make me real. (Westlife)
Hopelessly devoted to you. (Olivia Newton John)
You love me, you complete me. (Keyshia Cole)
That I’m lost without your love. Life without you isn’t worth the trouble of. (Bread)
Now who’s to guide me. Because I’m lost at sea. Without your love. (Billy Holliday)
You’re the first and last thing on my mind. (Blue)
Cause if you’re gone…inside. I’d die without you. (P.M. Dawn)
Liefde en relaties zijn een rijk gevulde inspiratiebron voor songwriters. In veel songteksten klinken de liefde en de relatie echter als een obsessie en een totale afhankelijkheid van de ander, zeg maar gerust als een flinke verslaving. Hetzelfde zie je terug in relatiedrama’s in films.
Bewaard onder Codependency, Muziek
Tags: codependency, liefde, relaties
Reacties
35 Reacties to “Codependency in onze muziekcultuur”
Laat je reactie achter!
Wat komt er eigenlijk (met een enkele uitzondering) een hoop baggermuziek voorbij op zo’n dag 🙁
Maar ik denk dat het tekstueel in de muziek erg lastig wordt om dergelijke gevoelens uit te bannen. De kracht zit juist in die extreme emotie; als iemand zingt dat ze heel veel van je houdt, maar het ook prima in haar eentje kan redden dan is toch de romantiek er een beetje uitgelekt. Ook de mythologie, de film en de literatuur (denk bijvoorbeeld Shakespeare) zitten vol met liefdesdrama’s. Als we verhalen gaan vertellen als ‘mijn verkering is uit, maar het leven gaat door’, dan worden de boeken steeds dunner en de films korter.
En aan codependency hebben we toch maar mooi blues- en soulmuziek te danken. Ieder nadeel hep ze voordeel, toch?
Wat een prachtig pleidooi Jooper, dank je wel. Ik zou het persoonlijk nogal benauwd vinden als iemand mij zou toezingen dat ze zoveel van me houdt dat ze zonder mij de pijp uit zou gaan. Een ander voelt zich er misschien enorm door gestreeld, ik niet. Ik zeg: wegrennen nu het nog kan. En ja, natuurlijk, het heeft prachtig muziek opgeleverd. Ik hield in de jaren 80 en 90 enorm van doemmuziek. Hoe uitzichtlozer de teksten hoe liever ik het had. Als ik er nu naar luister kan ik er wel om lachen.
Je legt de vinger naar mijn idee precies op een zere plek als je zegt dat de kracht juist in die extreme emotie zit. Ik vraag me dan wel eens af: zijn we gevoelsmatig dan zo verdoofd dat we alleen bij extreme emoties nog iets voelen? Ik zie het een beetje als de E621 smaakversterker in het eten. Waarom zit dat spul overal in? 🙂
Het vertelt in elk geval dat we ‘iets’ zoeken, iets ‘Goddelijks’ of iets hogers, hoe je het maar wilt noemen. Omdat we kennelijk wel weten dat dat bestaat. We zoeken dat gevoel van eenheid, zie de gekte rond voetbalkampioenschappen, idolen, goeroe’s enz.. Het vertelt over hoe afgescheiden we ons kunnen voelen en ja… dan gaan we het zoeken bij ander. En komen we onze eigen tekortkomingen tegen. Ik geloof dat dat ook precies de bedoeling is. Dat we vroeg of laat leren terug te vertalen wat de ander ons vertelt over onszelf.
Dat denk ik ook Petra, dat het in feite gaat om iets hogers of Goddelijks. Maar om dat bij een medemens van vlees en bloed te zoeken lijkt me nogal tricky.
Grappig, ik zat laatst te denken hoe pathetisch veel songteksten van liefdesnummers eigenlijk zijn, dat er bijna altijd afhankelijkheid van uitgaat en nu schrijf jij deze blogspost. 🙂
Al geef ik Jooper in deze wel weer gelijk, zonder drama lijkt er geen verhaal in te zitten. Hoewel: zo’n nieuwe aanpak zou een frisse draai geven aan het genre van bijvoorbeeld de romantische komedie. Hmmmm…
Drama is big business Michael. Ik denk dat het daarom veel voorkomt in muziek en films. En wat te denken van de media? Drama betekent cash. Drama betekent voor velen een shot adrenaline, een kick. Ik denk dat geen filmmaker het aandurft een film te maken zonder flinke portie drama.
Ja, natuurlijk. Projectie heet dat…
@Peter
Dat kleffe aanhankelijke/afhankelijke is ook niet helemaal mijn ding hoor. Maar artistiek gezien levert het wel mooie kunst op. Veel kunstenaars zijn nou eenmaal afhankelijk van hun muze.
En naast mooie kunst leidt het hier ook nog eens tot een mooie discussie 🙂
Het lijkt me leuk Jooper om hier de 18e op door te gaan met jou en Michael. Hebben we een aantal mooie thema’s bij elkaar 🙂
ik moet denken aan die beroemde quote uit Jerry Maguire: “you complete me” (bekijk m hier: http://www.youtube.com/watch?v=NpWAlvWNZj0 ). supermooi jankmomentje in de film maar als je erover nadenkt is het een beetje sneu dat mensen dit nastreven. you complete me?? oh, was je daarvoor niet compleet dan? En ik ben ook niet samen één met mn vriend. ik ben samen twee. of misschien wel meer. maar geen één.
Prachtig voorbeeld Elsbeth, dank je wel. Ik herinner me nog een oude affiche van de PSP, een politieke partij die is opgegaan in Groen Links. Op die affiche stond: omdat ieder mens er één is en niet de helft van een stel.
Heerlijk zwijmelen bij dat soort muziek en films. Dat deed ik graag en nog wel trouwens. Tegenwoordig wel in mijn achterhoofd dat het naar mijn idee niet gezond is, ik krijg er (niet fijne) kriebels van als ik zo weer zou moeten leven. Maar dat hoeft niet:-)
En drama verkoopt ja, als ik zeg dat het goed met me gaat ben ik zo uitgepraat, maar als niet goed gaat moet er flink over gepraat worden, getroost enz.
Fijn, maar als ik me goed voel wil ik daar ook (juist) over praten of zingen.
Dank je wel Hanneke. Wat je schrijft over troosten is heel herkenbaar. Er zijn mensen die daar hun eigenwaarde uit halen: uit het troosten van anderen. En als er dan niks te troosten of te redden valt, dan zijn ze gauw met je klaar.
Ik hoorde Guus Meeuwis een keer zeggen in een tv-programma dat het misschien wel moeilijker was om positieve liedjes te maken dan drama- en tranentrekkers a la André Hazes. Dat was zijn uitdaging. Dus ze zijn er al wel, de nieuwetijdsmuzikanten!
Ik bedenk me nu ook dat ik laatst las over muziek die genezend is, Mozart bijvoorbeeld. Dus dat betekent dat wat we tot ons nemen aan tonen en woorden wel degelijk een impact heeft – op ons onderbewuste!
Mooi woord Petra, ik kende het nog niet: nieuwetijdsmuzikant. Dank je wel.
@peter: mn vader was vroeger fractievoorzitter van de psp bij ons in de gemeente (en later van groenlinks). ik herinner me die poster!
Wat leuk Elsbeth dat je je die poster herinnert. Het is lang geleden. De PSP had toen wel meer mooie posters waaronder sommige spraakmakend zoals die met als slogan ‘ontwapenend’. Die herinner je je vast ook nog wel.
dan zou ik willen eindigen met R.E.S.P.E.C.T – Aretha Franklin. (Vraag me af welk liedje eerder uitgebracht werd!) 😀
Dit is grappig Karin want ik heb het even gecheckt: RESPECT is volgens Wikipedia uit 1967 en A natural Woman uit 1993. Ik zou de volgorde anders hebben ingeschat omdat RESPECT voor mij een stuk gezonder klinkt 🙂
of neem Country Music een genre dat geheel hangt op het verlangen naar vroeger, naar het dorp. ontstaan op het moment dat alles cowboys in de grote stad gingen wonen.
zijn veel Nederlandse teksten mee volgeschreven ook. verlangen naar vroeger, naar de oude stad, kleine cafe, malle babbe.
Dank je wel Marco. Country wordt inderdaad vaak als HET voorbeeld genoemd op dit gebied.
Daar zeg je wat, inderdaad. De media huppelt van de ene hype naar de andere, alles wordt gedramatiseerd tot het extreme. Kleine voorvallen worden middelgrote rampen, grote rampen kondigen de apocalypse welhaast aan. Daarom vermoeidt de Nederlandse media mij soms zo en kijk ik sommige perioden even geen nieuws. Gewoon om alles weer binnen proporties te kunnen zien.
Inderdaad: genoeg om over te praten de 18e 🙂
Doen we Michael, de 18e. Ik las van Elsbeth hier al een verzoek tot een livestream de 18e.
Ik denk dat het heel gezond is af en toe geen nieuws tot je te nemen, ik ben om dezelfde reden gestopt met de krant lezen en journaal kijken. Bevalt me prima en via RSS stel ik mijn eigen nieuws samen.
@Elsbeth: ooit heeft iemand tegen mij gezegd: in een relatie ben je met 3 personen: jij, de ander en jullie samen. Dat vind ik wel mooi.
Vraag me ernstig af wat er de 18e gaat gebeuren?;-)
Dat is inderdaad een mooie Hanneke. Mijn huidige partner heeft het ooit verteld aan de hand van twee elkaar gedeeltelijk overlappende cirkels. Het overlappend deel staat dan symbool voor het ‘samen’ terwijl de niet overlappende delen symbool staan voor het individu van ‘jij’ en ‘ik’.
En dan de 18e? Daar doe ik graag nog even geheimzinnig over… 🙂
@hanneke aaaaah samen 3, dat klinkt mooi. (euh.. dat klinkt ook erg ‘zwanger’ eigenlijk, bedenk ik me terwijl ik dat nu typ 🙂 )
en de 18e… mmmm… ik vermoed iets met bier en geouwehoer? ik verwacht een livestream op alle blogs.
@peter ja dat is die poster met naakte vrouw. studeerkamer van mn vader hing vol met posters. ook van dat mannetje die tegen zo’n bom schopt. de psp zou terug moeten komen. al ist alleen maar om de posters.
btw: natural woman is niet uit 1993! die is van carole king oorspronkelijk en al uit 1967
Die posters waren inderdaad een beleving op zich Elsbeth. Als ik dat vergelijk met nu….. 🙁
Bedankt voor de jaartallen, altijd fijn als de feiten kloppen. Daar zijn het tenslotte feiten voor…
My few cents in the pot: Tina Turner, the one who has experienced abusive relationships, obviously still believes in “simply the best”.
You’re simply the best, better than all the rest
Better than anyone, anyone I’ve ever met
I’m stuck on your heart, I hang on every word you say
Tear us apart no, no, baby, I would rather be dead
Each time you leave me I start losing control
You’re walking away with my heart and my soul
I can feel you even when I’m alone
Oh baby, don’t let go
And I want to say to Tina – What’s Love Gotta Do With It?
Wow, that’s a great example Irina. Thanks. Sometimes the beliefs in ‘someone else being simply the best’ are stronger than the abusive relationship experiences (which in the case of Tina were pretty strong). Sad but true.
ik ken trouwens die vogel van PSP ontwapenend. George Noordanus Jr, aardige vent. Sr. heb ik goed gekend. Geweldige vent was dat.
Dank Marco, die affiche van hem heeft nog een prijs gewonnen geloof ik: http://www.communicatieonline.nl/nieuws/bericht/ontwapenend-psp-beste-verkiezingsaffiche/
[…] In sommige songteksten kun je codependency issues herkennen. Het issue is dan verwoord in de vorm van een disfunctionele overtuiging over relaties en klinkt meestal als op en top romantisch (bijvoorbeeld: I can’t Live. If living is without you) maar heeft als onderlaag een codependency issue. Zie Codependency in onze muziekcultuur. […]
[…] Lees ook: Codependency in onze muziekcultuur […]