Codependency in onze muziekcultuur

Geplaatst op 1 maart, 2010 

In ‘Codependency symptomen‘ schreef ik dat onze hele maatschappij disfunctioneel is en symptomen vertoont van codependency. Afgelopen weekend hoorde ik op de radio wat voorbeelden voorbijkomen van codependency in onze muziekcultuur.  Ik heb als voorbeeld tien songtekstfragmenten verzameld:

And I can’t stop thinking about you. And I can’t stop thinking about your love. (Maroon 5)

I can’t Live. If living is without you. (Mariah Carey)

You make me feel like a natural woman. (Aretha Franklin)

You make me real. (Westlife)

Hopelessly devoted to you. (Olivia Newton John)

You love me, you complete me. (Keyshia Cole)

That I’m lost without your love. Life without you isn’t worth the trouble of. (Bread)

Now who’s to guide me. Because I’m lost at sea. Without your love. (Billy Holliday)

You’re the first and last thing on my mind. (Blue)

Cause if you’re gone…inside. I’d die without you. (P.M. Dawn)

Liefde en relaties zijn een rijk gevulde inspiratiebron voor songwriters. In veel songteksten klinken de liefde en de relatie echter als een obsessie en een totale afhankelijkheid van de ander, zeg maar gerust als een flinke verslaving. Hetzelfde zie je terug in relatiedrama’s in films.

Bewaard onder Codependency, Muziek

Tags: , ,

Reacties

35 Reacties to “Codependency in onze muziekcultuur”

  1. Jooper on maart 1st, 2010 12:18

    Wat komt er eigenlijk (met een enkele uitzondering) een hoop baggermuziek voorbij op zo’n dag 🙁

    Maar ik denk dat het tekstueel in de muziek erg lastig wordt om dergelijke gevoelens uit te bannen. De kracht zit juist in die extreme emotie; als iemand zingt dat ze heel veel van je houdt, maar het ook prima in haar eentje kan redden dan is toch de romantiek er een beetje uitgelekt. Ook de mythologie, de film en de literatuur (denk bijvoorbeeld Shakespeare) zitten vol met liefdesdrama’s. Als we verhalen gaan vertellen als ‘mijn verkering is uit, maar het leven gaat door’, dan worden de boeken steeds dunner en de films korter.

    En aan codependency hebben we toch maar mooi blues- en soulmuziek te danken. Ieder nadeel hep ze voordeel, toch?

  2. Peter de Kock on maart 1st, 2010 20:26

    Wat een prachtig pleidooi Jooper, dank je wel. Ik zou het persoonlijk nogal benauwd vinden als iemand mij zou toezingen dat ze zoveel van me houdt dat ze zonder mij de pijp uit zou gaan. Een ander voelt zich er misschien enorm door gestreeld, ik niet. Ik zeg: wegrennen nu het nog kan. En ja, natuurlijk, het heeft prachtig muziek opgeleverd. Ik hield in de jaren 80 en 90 enorm van doemmuziek. Hoe uitzichtlozer de teksten hoe liever ik het had. Als ik er nu naar luister kan ik er wel om lachen.

    Je legt de vinger naar mijn idee precies op een zere plek als je zegt dat de kracht juist in die extreme emotie zit. Ik vraag me dan wel eens af: zijn we gevoelsmatig dan zo verdoofd dat we alleen bij extreme emoties nog iets voelen? Ik zie het een beetje als de E621 smaakversterker in het eten. Waarom zit dat spul overal in? 🙂

  3. Petra on maart 1st, 2010 12:38

    Het vertelt in elk geval dat we ‘iets’ zoeken, iets ‘Goddelijks’ of iets hogers, hoe je het maar wilt noemen. Omdat we kennelijk wel weten dat dat bestaat. We zoeken dat gevoel van eenheid, zie de gekte rond voetbalkampioenschappen, idolen, goeroe’s enz.. Het vertelt over hoe afgescheiden we ons kunnen voelen en ja… dan gaan we het zoeken bij ander. En komen we onze eigen tekortkomingen tegen. Ik geloof dat dat ook precies de bedoeling is. Dat we vroeg of laat leren terug te vertalen wat de ander ons vertelt over onszelf.

  4. Peter de Kock on maart 1st, 2010 20:28

    Dat denk ik ook Petra, dat het in feite gaat om iets hogers of Goddelijks. Maar om dat bij een medemens van vlees en bloed te zoeken lijkt me nogal tricky.

  5. Michael Minneboo on maart 1st, 2010 20:09

    Grappig, ik zat laatst te denken hoe pathetisch veel songteksten van liefdesnummers eigenlijk zijn, dat er bijna altijd afhankelijkheid van uitgaat en nu schrijf jij deze blogspost. 🙂

    Al geef ik Jooper in deze wel weer gelijk, zonder drama lijkt er geen verhaal in te zitten. Hoewel: zo’n nieuwe aanpak zou een frisse draai geven aan het genre van bijvoorbeeld de romantische komedie. Hmmmm…

  6. Peter de Kock on maart 1st, 2010 20:42

    Drama is big business Michael. Ik denk dat het daarom veel voorkomt in muziek en films. En wat te denken van de media? Drama betekent cash. Drama betekent voor velen een shot adrenaline, een kick. Ik denk dat geen filmmaker het aandurft een film te maken zonder flinke portie drama.

  7. Petra on maart 1st, 2010 20:39

    Ja, natuurlijk. Projectie heet dat…

  8. Jooper on maart 1st, 2010 21:48

    @Peter
    Dat kleffe aanhankelijke/afhankelijke is ook niet helemaal mijn ding hoor. Maar artistiek gezien levert het wel mooie kunst op. Veel kunstenaars zijn nou eenmaal afhankelijk van hun muze.

    En naast mooie kunst leidt het hier ook nog eens tot een mooie discussie 🙂

  9. Peter de Kock on maart 1st, 2010 22:08

    Het lijkt me leuk Jooper om hier de 18e op door te gaan met jou en Michael. Hebben we een aantal mooie thema’s bij elkaar 🙂

  10. elsbeth on maart 1st, 2010 22:48

    ik moet denken aan die beroemde quote uit Jerry Maguire: “you complete me” (bekijk m hier: http://www.youtube.com/watch?v=NpWAlvWNZj0 ). supermooi jankmomentje in de film maar als je erover nadenkt is het een beetje sneu dat mensen dit nastreven. you complete me?? oh, was je daarvoor niet compleet dan? En ik ben ook niet samen één met mn vriend. ik ben samen twee. of misschien wel meer. maar geen één.

  11. Peter de Kock on maart 2nd, 2010 06:23

    Prachtig voorbeeld Elsbeth, dank je wel. Ik herinner me nog een oude affiche van de PSP, een politieke partij die is opgegaan in Groen Links. Op die affiche stond: omdat ieder mens er één is en niet de helft van een stel.

  12. Hanneke on maart 1st, 2010 22:49

    Heerlijk zwijmelen bij dat soort muziek en films. Dat deed ik graag en nog wel trouwens. Tegenwoordig wel in mijn achterhoofd dat het naar mijn idee niet gezond is, ik krijg er (niet fijne) kriebels van als ik zo weer zou moeten leven. Maar dat hoeft niet:-)

    En drama verkoopt ja, als ik zeg dat het goed met me gaat ben ik zo uitgepraat, maar als niet goed gaat moet er flink over gepraat worden, getroost enz.
    Fijn, maar als ik me goed voel wil ik daar ook (juist) over praten of zingen.

  13. Peter de Kock on maart 2nd, 2010 06:26

    Dank je wel Hanneke. Wat je schrijft over troosten is heel herkenbaar. Er zijn mensen die daar hun eigenwaarde uit halen: uit het troosten van anderen. En als er dan niks te troosten of te redden valt, dan zijn ze gauw met je klaar.

  14. Petra on maart 2nd, 2010 06:21

    Ik hoorde Guus Meeuwis een keer zeggen in een tv-programma dat het misschien wel moeilijker was om positieve liedjes te maken dan drama- en tranentrekkers a la André Hazes. Dat was zijn uitdaging. Dus ze zijn er al wel, de nieuwetijdsmuzikanten!
    Ik bedenk me nu ook dat ik laatst las over muziek die genezend is, Mozart bijvoorbeeld. Dus dat betekent dat wat we tot ons nemen aan tonen en woorden wel degelijk een impact heeft – op ons onderbewuste!

  15. Peter de Kock on maart 2nd, 2010 06:28

    Mooi woord Petra, ik kende het nog niet: nieuwetijdsmuzikant. Dank je wel.

  16. elsbeth on maart 2nd, 2010 08:52

    @peter: mn vader was vroeger fractievoorzitter van de psp bij ons in de gemeente (en later van groenlinks). ik herinner me die poster!

  17. Peter de Kock on maart 2nd, 2010 19:58

    Wat leuk Elsbeth dat je je die poster herinnert. Het is lang geleden. De PSP had toen wel meer mooie posters waaronder sommige spraakmakend zoals die met als slogan ‘ontwapenend’. Die herinner je je vast ook nog wel.

  18. karin r. on maart 2nd, 2010 09:08

    dan zou ik willen eindigen met R.E.S.P.E.C.T – Aretha Franklin. (Vraag me af welk liedje eerder uitgebracht werd!) 😀

  19. Peter de Kock on maart 2nd, 2010 20:12

    Dit is grappig Karin want ik heb het even gecheckt: RESPECT is volgens Wikipedia uit 1967 en A natural Woman uit 1993. Ik zou de volgorde anders hebben ingeschat omdat RESPECT voor mij een stuk gezonder klinkt 🙂

  20. Marco Raaphorst on maart 2nd, 2010 09:10

    of neem Country Music een genre dat geheel hangt op het verlangen naar vroeger, naar het dorp. ontstaan op het moment dat alles cowboys in de grote stad gingen wonen.

    zijn veel Nederlandse teksten mee volgeschreven ook. verlangen naar vroeger, naar de oude stad, kleine cafe, malle babbe.

  21. Peter de Kock on maart 2nd, 2010 20:13

    Dank je wel Marco. Country wordt inderdaad vaak als HET voorbeeld genoemd op dit gebied.

  22. Michael Minneboo on maart 2nd, 2010 09:23

    Daar zeg je wat, inderdaad. De media huppelt van de ene hype naar de andere, alles wordt gedramatiseerd tot het extreme. Kleine voorvallen worden middelgrote rampen, grote rampen kondigen de apocalypse welhaast aan. Daarom vermoeidt de Nederlandse media mij soms zo en kijk ik sommige perioden even geen nieuws. Gewoon om alles weer binnen proporties te kunnen zien.

    Inderdaad: genoeg om over te praten de 18e 🙂

  23. Peter de Kock on maart 2nd, 2010 20:17

    Doen we Michael, de 18e. Ik las van Elsbeth hier al een verzoek tot een livestream de 18e.

    Ik denk dat het heel gezond is af en toe geen nieuws tot je te nemen, ik ben om dezelfde reden gestopt met de krant lezen en journaal kijken. Bevalt me prima en via RSS stel ik mijn eigen nieuws samen.

  24. Hanneke on maart 2nd, 2010 12:43

    @Elsbeth: ooit heeft iemand tegen mij gezegd: in een relatie ben je met 3 personen: jij, de ander en jullie samen. Dat vind ik wel mooi.

    Vraag me ernstig af wat er de 18e gaat gebeuren?;-)

  25. Peter de Kock on maart 2nd, 2010 20:03

    Dat is inderdaad een mooie Hanneke. Mijn huidige partner heeft het ooit verteld aan de hand van twee elkaar gedeeltelijk overlappende cirkels. Het overlappend deel staat dan symbool voor het ‘samen’ terwijl de niet overlappende delen symbool staan voor het individu van ‘jij’ en ‘ik’.

    En dan de 18e? Daar doe ik graag nog even geheimzinnig over… 🙂

  26. elsbeth on maart 2nd, 2010 16:35

    @hanneke aaaaah samen 3, dat klinkt mooi. (euh.. dat klinkt ook erg ‘zwanger’ eigenlijk, bedenk ik me terwijl ik dat nu typ 🙂 )
    en de 18e… mmmm… ik vermoed iets met bier en geouwehoer? ik verwacht een livestream op alle blogs.

  27. elsbeth on maart 2nd, 2010 22:38

    @peter ja dat is die poster met naakte vrouw. studeerkamer van mn vader hing vol met posters. ook van dat mannetje die tegen zo’n bom schopt. de psp zou terug moeten komen. al ist alleen maar om de posters.

  28. elsbeth on maart 2nd, 2010 22:42

    btw: natural woman is niet uit 1993! die is van carole king oorspronkelijk en al uit 1967

  29. Peter de Kock on maart 2nd, 2010 22:49

    Die posters waren inderdaad een beleving op zich Elsbeth. Als ik dat vergelijk met nu….. 🙁

    Bedankt voor de jaartallen, altijd fijn als de feiten kloppen. Daar zijn het tenslotte feiten voor…

  30. Irina Almgren on maart 3rd, 2010 06:48

    My few cents in the pot: Tina Turner, the one who has experienced abusive relationships, obviously still believes in “simply the best”.

    You’re simply the best, better than all the rest
    Better than anyone, anyone I’ve ever met
    I’m stuck on your heart, I hang on every word you say
    Tear us apart no, no, baby, I would rather be dead

    Each time you leave me I start losing control
    You’re walking away with my heart and my soul
    I can feel you even when I’m alone
    Oh baby, don’t let go

    And I want to say to Tina – What’s Love Gotta Do With It?

  31. Peter de Kock on maart 3rd, 2010 08:29

    Wow, that’s a great example Irina. Thanks. Sometimes the beliefs in ‘someone else being simply the best’ are stronger than the abusive relationship experiences (which in the case of Tina were pretty strong). Sad but true.

  32. Marco Raaphorst on maart 3rd, 2010 17:04

    ik ken trouwens die vogel van PSP ontwapenend. George Noordanus Jr, aardige vent. Sr. heb ik goed gekend. Geweldige vent was dat.

  33. Peter de Kock on maart 3rd, 2010 19:48

    Dank Marco, die affiche van hem heeft nog een prijs gewonnen geloof ik: http://www.communicatieonline.nl/nieuws/bericht/ontwapenend-psp-beste-verkiezingsaffiche/

  34. Codependency vreet je hart en ziel op : Zwerven door het alledaagse on juni 28th, 2010 10:04

    […] In sommige songteksten kun je codependency issues herkennen. Het issue is dan verwoord in de vorm van een disfunctionele overtuiging over relaties en klinkt meestal als op en top romantisch  (bijvoorbeeld: I can’t Live. If living is without you) maar heeft als onderlaag een codependency issue. Zie Codependency in onze muziekcultuur. […]

  35. Als je alles geeft : Zwerven door het alledaagse on januari 18th, 2011 10:08

    […] Lees ook: Codependency in onze muziekcultuur […]

Laat je reactie achter!