Is gezondheid het allerbelangrijkste?
Geplaatst op 28 januari, 2010
Vraag een aantal mensen wat het allerbelangrijkste is en de kans is groot dat ze antwoorden: een goede gezondheid. Groot gelijk, een goede gezondheid is heel belangrijk.
Vanochtend had het flink geijzeld en op sommige plaatsen was het spekglad. Ik zag van een afstandje al dat het wegdek glinsterde en minderde voorzichtig snelheid. In de bocht ging het mis. Ik verdraaide het stuur van mijn fiets een klein beetje om de bocht te nemen en lag ineens op de grond. Het ging zo snel dat het net was alsof mijn fiets met kracht onder me vandaan werd getrokken. De schrik kwam pas daarna toen ik weer op de fiets zat.
Later op de dag sprak ik een andere fietser die onlangs ook was gevallen. Zijn valpartij had hem een gat in de mouw van zijn jas opgeleverd. Het was een nieuwe jas en hij baalde ervan dat die al beschadigd was. Ik zei hem nog dat hij het er gelukkig zelf heelhuids vanaf had gebracht maar dat deed hem minder dan de schade aan zijn nieuwe jas. Ik dacht ineens terug aan mijn eigen valpartij die ochtend.
Het eerste wat ik controleerde na mijn valpartij was of er geen gat in mijn broek zat (ik viel op mijn knie) en of mijn fiets niet was beschadigd. Gelukkig was mijn broek nog heel en mijn fiets ook. Pas toen ik weer verder fietste, voelde ik dat ik helemaal geen pijn had overgehouden aan mijn valpartij. En dat mag best een wonder heten.
Ik vind dat dus opmerkelijk: mensen vinden hun gezondheid het allerbelangrijkste en als ze met de fiets vallen, bekommeren ze zich eerst om hun kleren en fiets. Als je er even over nadenkt is dat toch absurd? Kleren en fietsen zijn allemaal vervangbaar. Maar je gezondheid is toch veel belangrijker dan die vervangbare materiële dingen? Het antwoord is ‘ ja’ en toch handelen we in de praktijk wel eens anders. Dan check ik eerst mijn broek en fiets in plaats van mijn lichaam.
Als mens moeten we ermee leven dat we soms vreselijk incongruent zijn, dat we A zeggen en B doen. Het houdt de boel in ieder geval wel levendig en ik heb er weer een blogpost aan te danken.
Bewaard onder Persoonlijk
Tags: gezondheid
Reacties
14 Reacties to “Is gezondheid het allerbelangrijkste?”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
Gelukkig heb je er niets aan over gehouden. Maar het is logisch dat je eerst naar je spullen kijkt. Een gat in je knie groeit vanzelf weer dicht, dat zie ik met je jas of fiets niet gauw gebeuren.
LOL, zo had ik het nog niet bekeken Steven.
Ai, herkenbaar! Ik glibberde gisteravond naar gitaarles met m’n Fender op m’n rug en had precies hetzelfde als jij. Afremmen voor een bocht, langzaam bijsturen en dan toch het gevoel dat je onderuit gaat. Ik wist overeind te blijven (2 voeten plat op de grond en de fiets schuin onder me) en dacht alleen maar “niet vallen, want dan gaat m’n gitaar in tweeën”. Gezondheid is belangrijk, maar een Fender ook 🙂
Misschien werkt het voor jou wel zo Jooper dat als jouw Fender kapot zou vallen, dat zeer slecht is voor je gezondheid 🙂
Gelukkig ben je nog heel. Wat de gezondheid betreft is het vooral een kwestie van je mist het als je niet hebt. Zolang alles lekker gaat en je hebt nergens last van, dan besef je helemaal niet dat gezondheid het belangrijkste is. Als men van de fiets valt en men heeft meteen ergens pijn, dan piept men wel anders en komen fiets en jas op een tweede plaats.
Interessant wat je schrijft Michael. Misschien maken we inderdaad datgene belangrijk wat we op dat moment ineens moeten missen. Dat kan dan gezondheid zijn (harde val en pijn) maar net zo goed iets materieels. Om het plaatje nog groter te maken: ik denk dat wij mensen, er zijn uiteraard uitzonderingen, in zijn algemeenheid focussen op dat wat we niet hebben ipv op dat wat we wel hebben.
Interessant wat jullie schrijven. Mijn gezondheid is prut ben al 30 jaar chronisch ziek. Vorig jaar viel ik flink met boodschappentassen en al. De boodschappen rolden over de grond, maar mijn eerste zorg was toen toch of alles nog een beetje ok voelde aan mijn lijf. Later kwamen de boodschappen pas toen iemand zei: zal ik die voor je meenemen? Oja de boodschappen. Dat is wat anders dan je gitaar natuurlijk, misschien had ik dan ook anders gereageerd.
Als je maar gezond bent, zeggen ze. Ja en zo niet wat dan? Dan kun je nooit gelukkig zijn? Dan heb je geen leven? Sneu voor alle zieke mensen;-) Je moet ermee leren leven, ja lekker afgezaagd maar het is echt zo. Maar dat is voor iedereen zo denk ik, leven met wat je hebt inderdaad Peter en niet met wat je niet hebt, dán heb je geen leuk leven.
Dank je wel Hanneke voor het delen van je persoonlijke ervaring. Wat je aanhaalt herken ik als het wezenlijke verschil tussen leven vanuit schaarste (jezelf richten op wat er niet is) en leven vanuit overvloed (jezelf richten op wat er wel is). En dat laatste, jezelf richten op wat er wel is, is voor mij ook een vorm van gezondheid.
We hebben zelf veel meer invloed op onze gezondheid dan we vaak denken of kunnen weten. We hebben ook een veel groter zelfhelend vermogen dan we vaak denken. Zelfs als je valt en je hebt wel en pijntje opgelopen.
Hanneke, ik weet niet of je de wet van de aantrekkingskracht iets zegt (of gedachtenkracht), ik weet ook niet waar ik me mee bemoei, maar als je zegt ‘Mijn gezondheid is prut en ik ben al 30 jaar chronisch ziek,’ dan hou je dat (onbewust) in stand. Ik zou tegen je willen zeggen: Zeg eens elke dag tegen jezelf in de spiegel: ‘Ik ben beter, ik ben gezond, ik voel me elke dag sterker.’ Terwijl je je dat ook probeert voor te stellen, echt te voelen.
Of probeer de zelfhelingsmethode MIR eens, baat het niet, dan schaadt het niet. Je vindt er twee stukjes over op mijn weblog: http://devliegendeschildpad.blogspot.com/
Wat ik graag voor de liefhebbers wil bijdragen aan de reactie van Petra (waarvoor dank) zijn de stappen van de MIR-methode. Deze luiden als volgt:
1. Zuurgraad optimaliseren
2. Detox alle toxische belasting
3. Vader loskoppelen / moeder loskoppelen
4. Alle meridianen zuiveren
5. Alle tekorten aanvullen
6. Het hele hormoonstelsel in evenwicht brengen
7. Basisbehoeften aanvullen
8. Chakra’s en aura optimaliseren
9: Missie verduidelijken
Op zichzelf zeggen deze stappen weinig maar als je de filmpjes bekijkt waar Petra naar verwijst is het snel duidelijk. By the way: Petra bedankt voor het delen van die methode, het verspreidt zich inmiddels als een lopend vuurtje.
No thanks. Prachtig toch dat er mensen zijn zoals Mireille, die zoiets ‘uitvinden’ en het gratis verspreiden, zodat iedereen er baat bij heeft?
Bedankt Petra voor je reactie.
ik wilde niet teveel in detail treden over mijn ziekte. Ik geloof zeer zeker in zelfhelende krachten en ik heb ook allerlei therapieen gevolgd. Maar niet alles is zo te genezen. Ik heb een zeldzame vorm van reuma die nogal agressief is en daardoor mijn gewrichten letterlijk opvreet zeg maar. Daardoor heb ik tig operaties gehad waardoor ik wel weer aardig op de been ben gekomen/gebleven. Voor mij is het zaak, denk ik zelf, om er zo goed mogelijk mee om te gaan , er zijn veel dingen die bij mijn ziekte komen kijken waar ik wel invloed op heb en ik ga zeker op je site kijken.
@Peter: Dat is een goed punt, dat mensen zich eerder richten op wat ze niet hebben (gebrek, of ingebeeld gebrek) dan op wat ze wel hebben. Dat we veel dingen for granted nemen. Aan de andere kant is dat ook logisch, want als je bijvoorbeeld constant zou stilstaan bij het feit dat je gezond bent en daarna bang zou zijn om het kwijt te raken, dan werkt dat ook niet. Hetzelfde geldt voor rijkdom, vriendschappen, etc. Toch lijkt het mij goed om vaker te kijken naar wat je wel hebt en daar tevreden over zijn. Al klinkt dat in een snel geschreven comment makkelijker dan het is; het is iets waar je geregeld bij stil moet staan denk ik om het gedachtenpatroon te veranderen.
Verhelderend Michael dat je de angst noemt want angst kan zich manifesteren als angst voor tekort/gebrek (dat wat er niet is) en als angst om dat wat er wel is kwijt te raken. Eckhart Tolle zegt daarover: ‘This too shall pass’. Als je weet dat alles verandert en verdwijnt, dan kun je ervan genieten zonder bang te zijn. Maar ja, die menselijke denkgeest heeft inderdaad oefening nodig zoals je schrijft. Als wij ’s avonds aan tafel zitten doen we altijd een rondje ‘dankbaarheid’ en noemt iedereen een paar dingen op waar hij/zij die dag dankbaar voor is. Het maakt het samen aan tafel zitten er ook een stuk levendiger op.