Vraag en antwoord 22-01-10

Geplaatst op 22 januari, 2010 

Ik controleer bijna dagelijks de statistieken van mijn weblog. Wat me daarin het meest intrigeert zijn de ‘search engine terms’, de zoektermen die mensen via een zoekmachine naar mijn blog hebben gebracht. Sommige van die zoektermen zijn ronduit ontroerend, andere weer heel inspirerend. Zoektermen waar vaak een heel verhaal achter zit.

Die zoektermen brachten me op het idee een nieuwe rubriek te maken: vraag en antwoord. In ‘vraag en antwoord’ wil ik regelmatig korte reacties geven op de zoektermen die mensen naar mijn blog hebben gebracht. Hier de eerste ‘vraag en antwoord’ blogpost.

Hoe kun je van iemand blijven houden?

Daar zijn geen garanties voor. Wat wel helpt is van jezelf blijven houden. Dat wat je zelf niet hebt (bijvoorbeeld liefde voor jezelf) kun je ook niet delen met een ander.

Waarom zijn er problemen?

Misschien zijn er wel helemaal geen problemen en is het enige probleem de manier waarop wij tegen situaties aankijken. We noemen de situatie het probleem maar in feite is onze manier van denken het probleem. Er zijn situaties die om een respons vragen, zo’n situatie noemen we dan een probleem. In het Engels betekent responsibility the ability to respond. Het vermogen om een respons te geven. Situaties die om een respons vragen, helpen ons om onszelf te ontwikkelen, te groeien, keuzes te maken en om in beweging te komen. Ze confronteren ons met wie we zijn en waar we voor staan.

Jezelf vergelijken met anderen

Niet doen. Vergelijken leidt tot oordelen. Oordelen over de ander, jezelf of allebei. Oordelen staan de verbinding met jezelf en de ander in de weg. Nou is niet doen natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan. Oordelen zijn er nu eenmaal, soms in een fractie van een seconde. Wat helpt is om je ervan bewust te zijn dat je oordeelt en wat die oordelen dan zijn Onderzoek ze, schrijf er bijvoorbeeld over in een dagboekje, dan verliezen ze steeds meer hun greep op je.

Valkuil voor pleasers

People pleasing is zelf de valkuil. People pleasing gaat voorbij aan je eigen verantwoordelijkheden en aan die van de ander. In mijn beleving is people pleasing een vorm van controle en manipulatie. Alles wat je buiten jezelf probeert te controleren krijgt macht over jou. Je geeft je eigen macht weg. Als je je maar lang en vaak genoeg richt op anderen, weet je op een gegeven moment niet meer wie je zelf bent.

Bewaard onder Vraag en antwoord

Tags: , , ,

Reacties

8 Reacties to “Vraag en antwoord 22-01-10”

  1. Huub Koch on januari 22nd, 2010 20:51

    Mooiste uitspraak ooit over problemen, van Marcel Duchamp: There is No Solution, because There is No Problem… http://tinyurl.com/y8kavow

  2. Peter de Kock on januari 22nd, 2010 21:50

    Hey, die is mooi Huub. Ik las ooit iets dat er meer oplossingen zijn dan problemen, dus waar zouden we ons zorgen over maken? Fijn weekend.

  3. Hanneke on januari 23rd, 2010 13:15

    Valkuil voor pleaers; Ik was zo iemand en dat ging behoorlijk ver en ja inderdaad ik wist zelf niet meer wie ik was. Intussen zijn we tientallen jaren verder en begin ik erachter te komen wie ik ben wat ik belangrijk vind in het leven.
    Het blijft opletten, want oude gewoontes zijn lastig afleren. Maar ik kan er ook wel om lachen als ik toch weer eens in die valkuil donder. Ik kan er nu zelf redelijk makkelijk uitklimmen:-)

  4. Peter de Kock on januari 23rd, 2010 15:15

    Humor is zeker behulpzaam als je weer in een oud patroon stapt Hanneke. Je hebt er meer plezier aan en het heeft meer effect dan het jezelf kwalijk nemen 🙂

  5. Jooper on januari 24th, 2010 17:03

    Valkuil voor pleasers is inderdaad een hele mooie (overigens las ik in eerste instantie valk-uil…). Met bloggen gebeurt het soms onbewust. Dan schrijf je iets waarvan je denkt dat het een ander wel zal interesseren en krijg je nul respons. En als je denkt “dit boeit niemand, maar ik wil het voor mezelf toch schrijven” dan krijg je ineens een heleboel feedback. Dicht bij jezelf blijven is toch heel belangrijk.

  6. Peter de Kock on januari 24th, 2010 18:15

    Dat herken ik maar al te goed Jooper. De blogposts die bij mij de meeste bezoekers scoren zijn juist de blogposts waarvan ik dat het minste had verwacht. En van de andere kant maakt dat het bloggen ook wel weer leuk en steeds weer verrassend.

  7. Petra on januari 25th, 2010 10:52

    Dat roept de gemene vraag op of het dan om de reacties gaat. Natuurlijk wil je publiek en hoop je dat jouw stukjes mensen aan het denken zetten of raken. De reacties van anderen geven ons (blog) bestaansrecht en ons gevoel (of ego?) bevestiging. Die motivatie hebben we nodig tot we het niet meer nodig hebben…
    Ik heb mezelf er op betrapt dat ik bij bepaalde onderwerpen rekening hield met bepaalde mensen, van wie ik weet dat ze mijn blog op de voet volgen. Dat zijn de critici in mijn leven. En het leuke is dat het me steeds minder uitmaakt wat zij ervan vinden. (Ik geef toe: zeker ook omdat er een breed ander publiek blijkt te zijn…) Onbewust ben ik misschien zelfs wel met het bloggen aan de slag gegaan om juist dat terrein terug te winnen: Mijn eigen terrein!

  8. Peter de Kock on januari 25th, 2010 18:48

    Hele interessante vraag Petra. Ik las laatst een stukje van, ik meen Steve Jobs van Apple, die zei dat als hij had geluisterd naar de behoeften van zijn klanten, de IPhone er wellicht nooit was gekomen.

    Bloggen is een reis op zich. Je begint een nieuwe blog zonder lezers en schrijft wat je zelf graag wilt delen. En dan komen er lezers met bepaalde interesses en voorkeuren. Wat doe je dan als blogger? Stem je af op je lezers of blijf je je eigen koers volgen? Veel blogs die schrijven over professioneel bloggen geven als advies om af te stemmen op de lezer, op vragen die bij de lezer leven en waar de lezer graag antwoord op wil hebben.

    Ik schrijf waar ik zelf graag over wil schrijven, wat ik schrijf en hoe ik dat doe wordt vaak bepaald door hoe kwetsbaar ik me wil opstellen. De rubriek ‘vraag en antwoord’ ben ik begonnen om expliciet in te zoomen op thema’s waar lezers mee op mijn blog komen.

Laat je reactie achter!