Goeroetje spelen

Geplaatst op 22 oktober, 2009 

Op weg naar de bewaakte fietsenstalling sprak ineens een man me aan. Aan zijn uiterlijk te zien kwam hij uit India of kwamen zijn ouders daar vandaan. Hij liet me snel een goudkleurig visitekaartje zien en zei in het Engels dat hij spiritueel healer en helderziend was. Hij had ook knoflook gegeten maar dat vertelde hij er niet bij.

Hij vertelde dat hij in het voorbij gaan mijn energieveld had gevoeld en dat mijn happy face hem was opgevallen. Nou moet je weten dat we midden in een drukke winkelstraat stonden en er aan de lopende band mensen passeerden. Kan iemand in die drukte binnen een fractie van een seconde voelen hoe het met het energieveld van een voorbijganger is en dat onderscheiden van de energievelden van alle andere voorbijgangers? Wat denk jij, kan dat? En hoe weet hij dat wat hij voelt niet gewoon iets van hemzelf is zoals een broodje shoarma dat ongemakkelijk op zijn maag ligt en knoflooksaus die de weg door de slokdarm in tegenovergestelde richting wil bewandelen?

Hij vertelde dat ik al drie jaar last heb van wisselende energieniveaus, dat ik laag in mijn energie zit, dat ik wel een happy face heb maar van binnen niet zo happy ben, dat ik niet zoveel moet nadenken en nog wat van dat blabla.

Toen trok ik de stekker uit het gesprek want hij sloeg de plank compleet mis (op die happy face na). Ik zei hem dat ik het totaal niet met hem eens was en wenste hem nog een leuke dag.

Kijk, als je goeroetje wilt spelen, doe het dan wel goed. Les 1 voor goeroes is deze: bemoei je met je eigen zaken en hou je spirituele waffel als je denkt te weten wat een ander wel en niet moet doen.

Paulo Coelho zegt het in zijn prachtige boek ‘De Alchemist’ zo: ‘Anyone who interferes in the destiny of others will never discover his own’.

Of was die goeroe toch helderziend en zag hij in het voorbijgaan dat ik een onderwerp nodig had voor mijn blog?

Bewaard onder Boeken, Citaten, Persoonlijk

Tags: ,

Reacties

16 Reacties to “Goeroetje spelen”

  1. Gertrud Althausen on oktober 22nd, 2009 20:54

    aardlekschakelaar/kortsluitingen……..

  2. Peter de Kock on oktober 22nd, 2009 21:15

    Geen idee wat je bedoelt, heb je het over die goeroe?

  3. Joep Oomen on oktober 22nd, 2009 21:20

    Nou dit is wel grappig, want ik herken wel veel in jou van hetgeen wat je passant je te vertellen had. Nu weet ik wel wie je hebt laten zien, maar eigenlijk weet ik niet wie je bent.
    Dus weet ik eigenlijk ook niet of het klopt.

    En als we dan toch met boeken gaan gooien, dan gooi ik nu de celestijnse belofte op tafel.
    “Iedere ontmoeting is een boodschap”.

    Leef je dan toch in een Familiestad? ik zou willen dat ik iedere week zo iemand zou tegenkomen ! Zo waardevol !

  4. Peter de Kock on oktober 22nd, 2009 21:31

    Kan me voorstellen Joep dat je wat herkent in wat die meneer ongevraagd kwam vertellen want die meneer die ik goeroe noemde, liet een staaltje van cold reading zien. Mijn happy face had iedereen kunnen zien die me daar in de stad had gezien, ik voelde me blij en gelukkig. De andere opmerkingen die hij maakte waren algemeenheden waar iedereen wel iets in herkent. Het tonen van een visitekaartje met allerlei spirituele termen werkt als een handig trucje om geloofwaardigheid te verkrijgen, net zoals een witte doktersjas. Dus ja, deze meneer had gelijk, maar niet omdat hij helderziend was maar omdat hij algemeenheden vertelde die op iedereen van toepassing kunnen zijn. Trap er niet in.

  5. Huub Koch on oktober 23rd, 2009 09:46

    Ongevraagd advies lijkt me niet het kenmerk van de ware goeroe… 😀

  6. Peter de Kock on oktober 23rd, 2009 10:10

    Nee, lijkt me ook niet Huub. Misschien kan hij eens bij jou aankloppen voor een communicatieconcept want wat nou zijn missie was, wat hij nou voor ogen had met zijn ‘advies’ heeft hij niet duidelijk gemaakt. Misschien wilde hij wel een dienst verkopen.

  7. Huub Koch on oktober 23rd, 2009 21:36

    Ja, goede communicatie scheelt een jas!

    Een blinde bedelaar zat op zijn vaste plek op straat met de tekst “I’m blind”. Voorbijgangers haastten zich naar kantoor of huis zonder hem veel aandacht te schenken. Zo nu en dan liet iemand wat kleingeld vallen. Een copywriter die dagelijks de bedelaar passeerde, sprak hem op een gegeven moment aan en vroeg of hij iets aan de tekst mocht toevoegen. Dat mocht en er werden drie woorden bijgeschreven. Vanaf toen regende het geldstukken. Drie woorden maakten het verschil. Na de toevoeging van de copywriter luidde de nieuwe tekst: “It’s spring, and I’m blind.”

  8. Peter de Kock on oktober 23rd, 2009 22:45

    Haha Huub, dat geeft de blinde moed. De schrijver ook…

  9. Petra on oktober 24th, 2009 08:40

    De quote, die jij citeerde van Eckhart Tolle galmt nog na in mijn hoofd en mag ook blijven. Soms duurt het even voor een kwartje valt.
    Ik dacht dat ik (Mexicaanse?) griepverschijnselen had en dat hield me de hele week al lekker koest. Gisteravond kreeg ik (ongevraagd!) een bericht van een vriendin, die weliswaar geen goeroe is, maar wel kan intunen op ‘het alwetende’ en mij meldde: “Nou, jij hebt geen griep hoor Peetje. Je hebt rust nodig om alles op een rijtje te zetten en om te groeien. Als je je het kunt permiteren, neem dan die tijd.” Dat voelde meteen anders! En zo viel er nog een kwartje.
    Mijn ervaring is dat werkelijk alles om je heen je een verhaal over jezelf vertelt. Soms leent een toevallige voorbijganger zich ervoor je boodschapper te zijn, soms een boek wat je openslaat, soms een opmerking van iemand en soms een blog van Peter de Kock bijvoorbeeld.
    Soms wil je het (nog) niet horen, protesteer je tegen de boodschapper en daardoor hoor je de boodschap niet meer.
    Maar het kwartje dat bij mij zojuist is gevallen, vertelt me dat alles – ook alles waartegen ik me heb verzet – een functie had in het geheel. Ik zag het alleen niet. En zo kwam Eckhart Tolle weer opduiken. Dus misschien kwam zelfs die opdringerige ‘goeroe’ jou wel een antwoord aandragen op een vraag waar je (bewust of onbewust) mee rondliep en was ook dat moment door jouzelf gecreëerd!

  10. Peter de Kock on oktober 24th, 2009 09:05

    Klopt Petra, die goeroe heeft me inderdaad een antwoord aangedragen en wel op de vraag: waar ga ik over bloggen?

  11. Joep Oomen on oktober 26th, 2009 01:50

    Maar wat zijn wij aan het doen dan? Wij zetten onszelf ongevraagd op internet en worden gevonden door mensen die ons helemaal niet willen vinden.
    Misschien zijn we niet zo anders als jou Goeroe,
    ja op een punt wel, we hebben niet het lef om met een knoflookbek iemand aan te spreken.
    Wij blijven lekker veilig twitteren, bloggen en netwerken, in de hoop dat mensen onze diensten willen.
    En stel nu eens dat je Goeroe gelijk zou hebben in hetgeen dat wat hij je vertelde? (Ookal zou het coldreading zijn). Wat zou dat dan voor je betekenen? Want we communiceren toch veel meer dan we met worden kunnen vertellen..

  12. Peter de Kock on oktober 27th, 2009 21:17

    Hi Joep, ik wil het gebruik van social media niet vergelijken met iemand in real life een winkelstraat aanspreken, dat zijn voor mij echt twee totaal verschillende dingen. Ik kan me voorstellen dat, van een afstandje gezien, het er misschien als lef uitziet iemand zomaar aan te spreken op straat. Mijn beleving was anders: ik heb het als weinig respectvol ervaren dat iemand ongevraagd begint te vertellen over hoe hij denkt/ziet dat het met me gaat. Maar dat jij en ik daar anders tegenaan kijken heb je al eerder duidelijk gemaakt. Over wat de ontmoeting met deze meneer betekende heb ik al eerder geantwoord. Een vervolg daarop is in de maak.

  13. De kracht van een verhaal | Peter’s weblog on oktober 26th, 2009 10:05

    […] alles zit een verhaal: van een toevallige ontmoeting met een goeroe tot een meneer die in een afvalcontainer graait.   Zelfs in een doodnormale man zit een verhaal.  […]

  14. Fooienpot | Peter’s weblog on oktober 27th, 2009 22:54

    […] week na mijn gesprek met de goeroe, liep ik naar de gratis bewaakte fietsenstalling. Ik wilde mijn fiets ophalen en weer naar huis. In […]

  15. Joep Oomen on oktober 28th, 2009 01:34

    Wil je niet, of kun je niet?
    Communicatie is in mijn beleving, zeker vanaf een afstand, altijd subjectief en onder invloed van je eigen normen,waarden en overtuigingen. Jou of mijn waarheid zijn in deze niet gelijk, maar wel gelijkwaardig.
    Het gaat dan ook niet zozeer over wat iemands mening/waarheid is over iets.
    Maar het gesprek wat daar uit voort kan komen, kan heel waardevol zijn, voor beide partijen.
    Als een van de partijen denkt zijn woorden of communicatie te zijn, alsof hij dat zelf is, onstaat er mogelijk een conflict, en stopt het gesprek en het zelfonderzoek.

  16. Elimineer jezelf vrij | Peter’s weblog on oktober 28th, 2009 14:23

    […] één van de comments op de blogpost ‘Goeroetje spelen’, schreef Joep dat we veel meer communiceren dan we met woorden kunnen […]

Laat je reactie achter!