Sorry

Geplaatst op 3 oktober, 2009 

‘Sorry, mag ik even passeren…?’

Gisteren in het theater viel me op hoeveel mensen ‘Sorry…’ zeggen als ze bij hun zitplaats willen komen. Sommigen zeggen ‘Sorry’, anderen zeggen ‘Mag ik even passeren?’ of ‘Sorry, mag ik even passeren?’.

Sorry is een woord met twee uitersten. Het ene uiterste is een situatie waarbij er niks te excuseren is zoals die situatie in het theater. Waarom zou je sorry zeggen om bij je eigen duurbetaalde zitplaats te komen? Zeg je sorry omdat je denkt dat je die ander die voor jou moet opstaan tot overlast bent? In een theater is het heel normaal om voor elkaar op te staan.

Het andere uiterste van sorry is een situatie waarbij iets is gebeurd met ernstige consequenties. Je hebt iets gedaan wat voor een ander ernstige consequenties heeft. Sorry zeggen zonder verdere verantwoordelijkheid te nemen voor wat je hebt gedaan heeft dan maar weinig betekenis. Een bank die jarenlang klanten een poot heeft uitgedraaid waardoor die klanten zijn opgezadeld met hoge schulden kan ‘sorry’ zeggen. Maar die bank neemt pas echt eigen verantwoordelijkheid als het ook iets doet aan die schulden.

En dan ‘Mag ik even passeren?’. Als je zegt ‘Mag ik…?’ vraag je de ander toestemming. Je maakt jezelf dan ondergeschikt en je geeft je eigen autonomie op. Je helpt jezelf met je autonomie en gelijkwaardigheid als je bijvoorbeeld zegt ‘Ik wil graag passeren, wil je even opstaan?’. Door iets te zeggen op de ene manier (mag ik even passeren) of op een andere manier  (ik wil graag passeren, wil je even opstaan), betekent niet dat je controle hebt over wat die ander doet. Die ander kan altijd iets anders doen dan wat jij wilt. Trouwens, in het theater is het zo vanzelfsprekend om voor elkaar op te staan dat het maken van oogcontact vaak al voldoende is.

Bewaard onder Communicatie, Mening

Tags: ,

Reacties

Laat je reactie achter!