Brief aan de toekomst
Geplaatst op 6 augustus, 2009
Beste bewoners van planeet aarde,
ik schrijf deze brief om jullie te vertellen hoe het komt dat de beschaving waarin ik leef, is uitgestorven op het moment dat jullie deze brief lezen.
Als jullie opgravingen gaan doen naar de overblijfselen van mijn beschaving, dan zullen jullie geen Machu Picchu vinden. Jullie zullen ook geen pyramides vinden. En ook geen hunnebedden om maar wat dichter bij huis te blijven.
Nee, wat jullie zullen opgraven zijn kantoorgebouwen. Heel veel kantoorgebouwen.
In deze kantoorgebouwen, zo moeten jullie weten, creëren wij in mijn tijd het leven. Jawel, in deze kantoorgebouwen vinden wij het leven uit. Kunstmatig leven wel te verstaan in de vorm van wetten en regels over hoe wij het leven moeten leven. Misschien denken jullie nu: hoe kan leven nou kunstmatig zijn, een boom is toch een boom, wat is daar nou kunstmatig aan? Nou, kunstmatige bomen kennen wij ook hoor: van plastic. Maar dat is een ander verhaal.
Het zit zo, in mijn tijd is iedereen doodsbang voor het leven. En dat komt omdat iedereen eigenlijk doodsbang is voor zichzelf. We zijn doodsbang voor onze scheppende kracht en we zijn doodsbang voor onze vernietigende kracht. We kunnen alles scheppen en alles vernietigen wat we maar willen en daarom zijn we doodsbang voor onszelf.
En om die angsten een beetje te beteugelen vinden we zoveel mogelijk wetten en regels uit.
En daar hebben we in mijn tijd al die kantoorgebouwen voor. In die gebouwen bedenken we wetten en regels die voorschrijven hoe we het leven moeten zien en hoe we het moeten leven. En in die kantoorgebouwen doen we aan de verspreiding van die wetten en regels en zien we toe op de naleving ervan. Want als we ons niet aan die zelfbedachte wetten en regels houden, dan volgt straf.
We leven gewoon het door onszelf uitgevonden leven zoals dat in de wetten en regels staat in plaats van het echte leven.
En hoewel dit een tijdlang heeft gewerkt, gaat mijn beschaving daar aan ten onder en bestaat deze niet meer op het moment dat jullie dit lezen. We gaan ten onder omdat het leven zoals wij willen dat het is, voor geen meter meer aansluit bij het leven zoals het werkelijk is.
Ik denk dat het voor jullie wel handig is om dit te weten voordat jullie die belachelijke kantoorgebouwen opgraven. Die kantoorgebouwen geven wij verschillende namen zoals Binnenhof, Provinciehuis, Gemeentehuis of Belastingdienst. Oh ja, sommige van die kantoorgebouwen noemen we in mijn tijd bedrijven, scholen of kerken. Ze zien er aan de buitenkant iets anders uit maar de functie is hetzelfde.
Veel plezier met opgraven. Of, als ik jullie een tip mag geven: graaf maar niet en laat alles maar liggen want opgeruimd staat netjes.
Cheers, Peter.
PS: Vandaag las ik een artikel over een nieuw uitgevonden regel: staand een biertje drinken op een terras mag niet meer. Ik denk dat we nu wel snel ten onder zullen gaan.
Bewaard onder Verhaaltjes
Reacties
3 Reacties to “Brief aan de toekomst”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
hahahaha, ik heb ook over creatief zijn en angsten geschreven, krijg nou wat – wedden dat dit bij de eclips hoort en wat open gaat of zo???? just wondering
[…] lag er in de brievenbus een brief als antwoord op mijn ‘brief aan de toekomst‘ van gisteren. Ik deel graag met jullie wat de toekomstige bewoners van de aarde ons laten […]
[…] ook: 1. brief aan de toekomst en 2. brief uit de […]