In je kracht staan
Geplaatst op 10 maart, 2009
Ik lees nogal eens een boek waar de lezer toch vooral wordt geadviseerd om in zijn/haar kracht te gaan staan. Dan lees ik zoiets en denk: ‘Klinkt goed, laat ik dat dan maar doen’. En wat ik dan wil is een soort van superman power, alles overzien wat er op deze planeet gebeurt en als een soort Tarzan uitschreeuwen: ‘Ik sta in mijn kraaaaaaaaaaaaacht !’
Maar zo werkt het niet met kracht. Misschien werkt het wel zo in stripverhaaltjes maar niet in het echte leven. Niet voor mij in ieder geval. Kracht is niet alles aankunnen. Kracht is niet onkwetsbaar zijn. Om in je kracht te staan hoef je geen superman te zijn.
Door kracht in te vullen als een vorm van alles aankunnen en onkwetsbaarheid ontneem ik mijzelf juist mijn kracht zo heb ik gemerkt. Want er zijn altijd situaties waarbij ik me kwetsbaar voel. Er zijn ook altijd situaties die ik op dat moment even niet kan accepteren of waarbij ik even wat tijd nodig heb om te komen tot een gepaste respons. En door kracht in te vullen als een vorm van alles aankunnen en onkwetsbaarheid voed ik de oordelen over mijn kracht. Of anders gezegd: voed ik de oordelen over het niet in mijn kracht staan.
Het is een bekende valkuil: iets nieuws aanleren (in mijn kracht staan) en er dan een zodanige vorm of interpretatie aan geven dat de prestatielat op een onmogelijke hoogte komt te liggen. En de oordelen verheugen zich al op het moment dat die lat niet wordt gehaald.
Het is ook nog eens disfunctioneel om kracht in te vullen als een vorm van onkwetsbaarheid of alles aankunnen. Het gaat voorbij aan het feit dat mens zijn nu eenmaal kwetsbaarheid met zich meebrengt. En dat er dingen gebeuren waar we op het moment zelf niet de gewenste respons op kunnen geven.
Kwetsbaar durven zijn en kwetsbaarheid kunnen accepteren, is juist kracht. Kracht is ook even tijd nemen om tot een gewenste respons te komen als het op het moment zelf even niet lukt. Kracht is accepteren wat er is en werken met wat er is. En als dat niet kan, als er iets gebeurt wat je op dat moment niet kunt accepteren, dan is kracht het accepteren dat je iets niet kunt accepteren.
Kracht is het hele spectrum aan gevoelens durven voelen. De angst, pijn en verdriet net zozeer als de vreugde en blijdschap. Kracht is na het vallen weer opstaan en leren van wat er gebeurd is.
Bewaard onder Codependency, Mening
Tags: acceptatie, codependency, kracht, kwetsbaarheid
Reacties
8 Reacties to “In je kracht staan”
Laat je reactie achter!
Ik ben het zo met je eens. Kracht en kwetsbaarheid horen bij elkaar als twee kanten van de zelfde medaille.
Dank Katinka. Mooi gezegd.
[…] schreef In je kracht staan: Kwetsbaar durven zijn en kwetsbaarheid kunnen accepteren, is juist […]
Dat ik me nu zo kwetsbaar voel en de wereld buiten sluit is beangstigend. Dat daar kracht in schuilt (die zich nog wel even verstopt) is een hele troost. Vandaag naar binnen, morgen weer buiten.
Thanks.
Dank Jay voor je mooie woorden. In kwetsbaarheid schuilt ook schoonheid.
[…] Lees ook: In je kracht staan […]
Peter,
Het is goed om deze tekst te lezen. Ik twijfelde aan mezelf. Een vriendin belde me net voor hulp en ik merkte dat ik er moeite mee had mijn grenzen aan te geven.
In je kracht staan is in mijn ogen jezelf zijn, trouw zijn aan jezelf. Eerlijk zijn en authentiek. Vanuit jezelf communiceren, en niet naar gelang van degene die je tegenover je hebt.
En ik vind dat erg moeilijk, maar kom mezelf er tegelijk regelmatig in tegen.
@Sonja: dank je wel voor je reactie. Ik denk dat we er allemaal regelmatig mee worstelen maar omdat de meeste mensen het er niet over (durven) hebben, lijkt het soms net of het aan ons ligt, alsof wij de enige mensen zijn die hier soms mee overhoop liggen. Niets is minder waar, dat is mijn overtuiging. Respect dat je hierover deelt.