Je passie leven: acties, acties en nog eens acties

Geplaatst op 16 april, 2008 

In het artikel ‘De onderneem-het-top-5‘ staat op de tweede plaats: Hou je passie, je dromen en verlangens levend. Blijf erover praten, schrijven en fantaseren.

In haar inspirerende boek ‘The Artist’s way’ schrijft Julia Cameron over creatieve blokkades en wat je kunt doen om je creativiteit weer vrij te laten stromen. Met andere woorden: hoe je in de plaats van een leven in de schaduw van de kunst (schaduwkunstenaars noemt zij dat) je eigen inspiratie kunt vinden en zelf kunst (in welke vorm dan ook) kunt scheppen en creëren. Zij adviseert om elke dag ochtendpagina’s te schrijven, elke ochtend een half uurtje eerder opstaan en drie pagina’s schrijven. Gewoon schrijven wat er in je opkomt. De eerste tekenen van creatief herstel laten dan niet lang op zich wachten.

Praten en fantaseren over je passie alleen is van weinig betekenis. Wat nodig is zijn acties, acties en nog eens acties. Veel kleine stapjes om je passie ook daadwerkelijk te realiseren en te leven. Op de Happinez kalender van dit jaar stond 14 april de volgende tekst van Robert Hartzema:

Mensen zijn vaak bang om te kijken naar wat nu écht hun verlangen is, wat zij nu werkelijk willen vanuit hun hart. Want dat kan je hele leven op losse schroeven zetten.

Bewaard onder Boeken, Mening, Schrijven

Tags: , , , ,

Reacties

2 Reacties to “Je passie leven: acties, acties en nog eens acties”

  1. sigrid van dort on december 25th, 2008 12:33

    Hoi Peter, ik ben de site aan het verder ontdekken en dit bericht vond ik leuk want ik zie mezelf erin terug maar dan omgekeerd! Ik heb nooit last van creatieve blokkades. Creativiteit is alleen zo lastig in te passen in het Dagelijkse Leven. Een creatieve uitbarsting moet eruit namelijk, al het andere komt stil te liggen en ik kan daar niet mee verder totdat die uitbarsting voorbij is en het ei gelegd cq uitgebroed maar dat broeden kan soms wel wachten. Zo’n uitbarsting kan een paar uur duren maar ook een aantal maanden als het iets omvangrijks betreft wat veel werk met zich mee brengt. Een schilderij of aquarel is zo gepiept en vaak leent het zich ervoor om gefaseerd te doen. Maar een wild idee over een boek o.i.d. is een stroom die niet te stoppen is.
    Als ik zo’n uitbarsting heb gedraag ik me asociaal, helemaal gefixeerd op één ding. Dat is niet leuk voor m’n omgeving en ook niet voor mezelf door de reacties die daaruit komen. Dat komt wel weer goed hoor, als ik klaar ben, maar toch….
    Ik kon op de site niets vinden over het sturen cq regisseren van creativiteit of je passie uitvoeren op een ietwat gestructureerdere wijze.
    Het probleem bij creativiteit is de gedachtenstroom die puur associatief is. Vaak moet er direct actie ondernomen worden tijdens die stroom, ligt eraan waar je mee bezig bent natuurlijk, maar bij schrijven, schilderen, beeldhouwen etc moet dat wel. Als die stroom onderbroken wordt is het heel moeilijk dezelfde incubatie-temperatuur en omstandigheden weer terug te vinden om de stroom weer op gang te brengen juist in de richting die ik voor ogen had. Soms raak ik het hele doel kwijt als ik onderbroken word. Ik gedraag me als een autist in zulke periodes, eet en drink nauwelijks meer, slapen gebeurt alleen als ik van m’n stoel val of beroerd word door oververmoeidheid, kortom, creativiteit en passies toelaten kan ook wel wat probleempjes opleveren. Denk dat daar de uitdrukking ‘een kunstenaar moet lijden’ vandaan komt. Hij moet dat niet, dat gebeurt gewoon 🙂

    De quote uit Happinez heb ik aan den lijve ervaren op eigen beslissing.
    Sindsdien doe ik echt niet meer wat ik ècht verlang want soms is niet overzichtelijk wie je er welke schade mee berokkent. Een mens is een zich ontwikkelend wezen, er is een kans door het volgen van het hart dingen over het hoofd te zien waarmee anderen niet blij zijn of die ze domweg niet begrijpen, en die alleen jezelf ten goede komen (bestaande verantwoordelijkheden moeten wijken, veranderen van locatie, je verandert er zelf door en wordt minder herkenbaar, etc).
    Alvorens over te gaan tot actie is het heel belangrijk alles door te spreken met anderen en ook zelf goed onderzoeken wat de consequenties zijn. Laat je hart volgen dus niet iets impulsiefs zijn. Maar ook als het weldoordacht is, kunnen er lijken uit de kast komen.
    Dat is de reden dat ik nog steeds in Nederland woon.
    Het bang worden is dus heel reeël.
    groetjes,
    sigrid

  2. Nino Michielse on december 27th, 2008 23:52

    Ik vind de reactie van Sigrid wel een hele mooie. Sigrid, wat je vertelt is voor mij zeer herkenbaar. Creativiteit is moeilijk te beteugelen, maar wel te begrenzen. Naarmate je je eigen stroming of richting weet te vinden, kadert dat de grenzen van je kunstzinnige expressie. Wat zo mooi is, is wat je schrijft over de “schade” die je kunt berokkenen door constant lukraak je gevoel te volgen. Bij de NLP coachopleiding, een opleiding om te leren mensen in hun eigen kracht te zetten, werd altijd de nadruk gelegd op de “ecologie-check”. Maak degene die je begeleidt erop attent dat een gekozen oplossing gevolgen heeft voor zijn of haar omgeving. Verandering om dichter bij jezelf te komen is goed. Maar let op alles wat een deel van jouw is. En dat ben je niet alleen zelf, ook je omgeving is een deel van jezelf. De mensen die je lief hebt hoeven net zo min te lijden als jijzelf bij het loslaten van je creativiteit. Sterker nog, je dierbaren moeten juist kunnen genieten van jouw creativiteit, van elke vorm van uiting die is opgedragen aan je authentieke zelf.
    Het bang worden heeft een functie. Wanneer de angst niet reeël blijkt te zijn, zul je uiteindelijk zijn ware gezicht zien en de angst verslaan.

Laat je reactie achter!