Sommige dingen mogen niet veranderen

Geplaatst op 31 juli, 2013 

In Vaals ben ik nieuwsgierig naar de reconstructie van de Maastrichterlaan. Vorig jaar hingen er nog overal affiches tegen deze reconstructie.

Die affiches zijn nu weg en, veel erger, de meeste platanen ook.  De eerste meters op de Maastrichterlaan ben ik in verwarring. Via een berichtje op Twitter had ik begrepen dat de reconstructie helemaal klaar zou zijn maar ik zie geen enkel verschil met vorig jaar.  Oh ja, toch wel: alle bomen zijn hier weg.

In het middelste deel van de Maastrichterlaan staan nog wel bomen, zo is Vaals zoals ik het ken: een plek om naar te verlangen, elk jaar weer. Verderop zie ik dat het gedeelte richting Aken  al helemaal klaar is, daar is Vaals zoals het gaat worden: zonder bomen, twee nieuw aangelegde rijbanen met daaronder nieuwe riolering en geen parkeerplaatsen meer aan weerszijden. Vaals zoals het gaat worden is saai en karakterloos.

Het karakteristieke hart van Vaals maakt plaats voor een tekentafelontwerp. Sommige dingen mogen niet veranderen. De prachtige bomen op de Maastrichterlaan bijvoorbeeld. Van meer veiligheid worden mensen niet blijer. Veiligheid is net als gezondheid: het is vanzelfsprekend als het er is en pas als er serieus gevaar dreigt gaat het een rol spelen. Nee, dan schoonheid, daar worden mensen wel blijer van.

Met lijn 50 vlug naar de schoonheid van Aken. Het is te warm voor op de motor. In Aken zie ik alle schoonheid die me vorig jaar zo beroerde. De schoonheid is er nog maar ook hier is iets veranderd dat niet mag veranderen: mijn beroering.

Gelukkig is daar die man weer die ik vorig jaar ook aan het werk had gezien. Hij speelt een rol, die van de door tegenslag en ellende gekwelde bedelaar. Als je die rol te veel en te lang speelt, wordt ie echt. Hij kan er nog uitstappen, dat heb ik vorig jaar wel gezien.  Nu zit hij er weer even in.

Bewaard onder Persoonlijk

Tags: ,

Reacties

2 Reacties to “Sommige dingen mogen niet veranderen”

  1. Daan on juli 31st, 2013 10:16

    Het viel mij ook op dat het anders was toen we terug in Nederland kwamen, hebben in Epen pannekoeken gegeten en zijn daarna naar mijn vader gegaan in landgraaf. Had niet het gevoel veiliger te zijn, wel ontheemder, jammer dat het volk dan niet meer kracht heeft om stadsvernieuwing niet door hun strot te laten duwen 🙁

  2. Peter de Kock on juli 31st, 2013 20:07

    @Daan: Ik denk / hoop dat dit soort projecten voeding zijn om het eigenaarschap over onze straat zelf uit te oefenen in plaats van het anderen in handen te geven.

Laat je reactie achter!