Gras en de overkant

Geplaatst op 1 december, 2016 

Het gras aan de overkant is altijd groener.

Bij de overkant denk ik terug aan een vorig leven waarbij ik zowat wekelijks op en neer voer tussen Zeeuws-Vlaanderen en Zuid-Beveland met het inmiddels nostalgische veerpont Kruiningen – Perkpolder. In de volksmond de boot en die kon je halen of missen wat door de week een half uur wachten betekende en in het weekend een uur.

Vertrok ik vanuit Zeeuws-Vlaanderen richting Vlissingen, dan ging ik naar ‘de overkant’. Reisde ik vanuit Vlissingen weer terug naar Zeeuws-Vlaanderen, dan ging ik naar ‘de overkant’. Beide kanten waren de overkant en daar was ik dan ook altijd: aan de overkant.

En daarom snap ik zo goed dat het gras aan de overkant altijd groener is. De overkant is de plek waar je zelf bent en waar je dingen ziet die je aan de andere overkant, en waar je zelf ook bent, niet ziet of wilt zien. Er is helemaal geen overkant, er is alleen datgene wat je wel en niet wilt zien.

Zie je aan de overkant groener gras? Ga naar die overkant en draai je om. Dan die je dat groenere gras ineens aan de overkant waar je net vandaan kwam. Dus waarom zou je kwijlen van dat sappige mooie gras aan de overkant? Je ligt er zelf middenin nondedju!

Blijf vooral op en neer varen tussen verschillende overkanten. Je ziet en ervaart zo veel meer van de wereld, maakt nog eens wat mee wat weer goed van pas komt in goed gezelschap bij de open haard  en een goed glas wijn. Je kunt er altijd een niet te begrijpen blogje over schrijven.

De moraal van het verhaal: wifi om de tijd te doden als je de boot had gemist was er toen niet en dat was niet erg want tablets en smartphones bestonden ook niet. Er waren wel broodjes kroket.

Alvast een goed weekend allemaal.

Bewaard onder Persoonlijk

Reacties

Laat je reactie achter!