Reclame voor vrede
Geplaatst op 23 augustus, 2014
Daar zit je dan ineens met bebloede kinderlijken in je gezicht. Het onderschrift wat zoiets als ‘gruwelijke beelden maar ik deel ze toch maar…‘ Social media heet dat. Na een weekje totally offline komt zoiets dan extra hard aan.
Vorige week was de documentaire over het John Lennon / Plastic Ono Band album op tv.
John Lennon sprak daarin over ‘advertisement for war’. Al die oorlogsbeelden op tv, in kranten en tijdschriften, noemde hij reclame voor oorlog. Voor hem en Yoko aanleiding voor de bed-ins for peace want, zo legde hij uit, we hebben reclame voor vrede nodig.
Dankzij social media hoeven wij niet eerst wereldberoemd te worden en in een dure hotelkamer in bed te gaan liggen om reclame voor vrede te maken. Onze enige ‘hindernis’ is de vraag waar we reclame voor willen maken: voor oorlog of voor vrede?
Tags: john lennon, social media, vrede
Reacties
12 Reacties to “Reclame voor vrede”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
Dat was een mooie, misschien wat naieve actie van John & Yoko. Hoewel, naief? We hebben het er nog steeds over. Ik word zelf heel treurig van al dat nare nieuws die via de media en sociale media over ons uit wordt gestort. Er gebeuren nu eenmaal zeer nare dingen in de wereld en daar moet iets aan worden gedaan, maar zolang daar iets aan doen niet in mijn cirkel van invloed zit, wil ik er niets van weten.
@Michael: Naïef is het voor mij zeker niet. Ik las laatst een onderzoek over dat door de komst van het Internet de vrede is toegenomen.
@Peter: Hoe hebben ze dat gemeten dan?
Ik bedoelde met naïef dat ik die reclamecampagne van John & Yoko een aardig idee vindt, maar ik betwijfel of het nu echt meer vrede heeft gebracht in de wereld. De Amerikaanse economie is bijvoorbeeld een oorlogeconomie, dat wil zeggen, dat door oorlog te voeren de boel goed blijft werken daar. En zolang de grote bedrijven gebaat zijn bij oorlog, want meer winst, zie ik het somber in voor de vrede. Tegen zoiets kan een reclamecampagne niet op. Neemt niet weg dat ik het idee dat je in je blogpost naar voren haalt erg sympathiek vind: breng je positieve dingen onder de aandacht via social media of alleen negatieve…
@Michael: Over de afname van geweld heb ik dit artikel terug kunnen vinden http://peterdiamandis.tumblr.com/post/93308267561/evidence-of-abundance-6-reduced-violence En misschien vind je deze ook interessant: http://thinkprogress.org/security/2013/12/11/3036671/2013-certainly-year-human-history/
Of de actie van Lennon en Yoko voor vrede heeft gezorgd? Het heeft in ieder geval een heleboel mensen aan het denken gezet en inspireert nog steeds. Als ik daarvan uitga kan ik best met ‘ja’ antwoorden.
Ik weet, het is een open deur, maar wat anderen doen, wat andere landen doen, ligt ver buiten onze cirkel van invloed. Maar vrede in eigen leven, in vrede leven met wat we denken en voelen, met wat we nodig hebben, in vrede leven met onze dromen en geliefden…. Man, wat kan dat een verschil maken. Dat is wat ik denk. En ondertussen reclame voor vrede maken.
@Peter: Er even van uitgaande dat die twee posts over dalende cijfers kloppen, dan kun je zeggen dat het vooral de eenzijdige berichtgeving is, vooral gericht op het negatieve in de wereld, die ervoor zorgt dat mensen juist zouden denken dat de wereld alleen maar gewelddadiger en gevaarlijker wordt. Al moet ik zeggen dat ik uit de eerste link niet precies kan opmaken of het wel klopt, dat de komst van het web de oorzaak is van het dalen van het aantal geweldsgevallen. Daarvoor zou ik verdere bewijzen willen zien.
Maar wat je laatste deel van je reactie betreft, daar kan ik me alleen maar bij aansluiten. Overigens lijkt me dat al moeilijk genoeg, om in vrede met je eigen omgeving te leven. Het is in ieder geval een nobel streven.
@Michael: Met wat je zegt over de eenzijdige berichtgeving ben ik het helemaal eens. Het voorbeeld dat ik altijd voor ogen heb is een manifestatie met vele duizenden mensen die vreedzaam samen zijn maar waar er op een gegeven moment twee ruzie hebben. Welke beelden halen de krant en het journaal? Die beelden van die twee. Het fungeert als voeding voor wat Echkart Tolle het pijnlichaam noemt.
Vanaf morgen enkel foto’s van mij in bed op mijn tijdlijn en weblog dan, voor de vrede 🙂
Het is zeker een eenzijdige berichtgeving, de oorlogsmachine draait op angst en die moet goed gevoed worden, angstige mensen maken overhaaste en vaak domme beslissingen, daar draait een economie goed op, maar op persoonlijk niveau gaan er genoeg aan onder door. Michael Moore’s Farenheit 911 is daar ook een mooie documentaire over.
@Daan: Economie is een raar ding. Los van alle economische wetten kan het niet anders als dat oorlog meer kost dan het oplevert. Veel plezier met muziek maken voor de vrede vanuit je bed…
Heb ooit een liedje geschreven, zal het eens opnemen, met een filmpje op bed natuurlijk, gaat over de wens om uit te slapen op zondag en uiteindelijk voor altijd 🙂
@Daan: Uitslapen, heeeeerlijk. Vooral na enkele dagen weer vroeg op staan na de vakantie 🙂
Inderdaad, zoals Gandhi al zei: Be the change you want to see in the world!
@Petra: Peter Diamandis heeft op zijn blog een serie ‘Evidence of Abundance’ http://peterdiamandis.com/ Dat zijn voor mij voorbeelden van verhalen waar jij op doelt in de Ommezwaai.