Ik mis je zo enorm ontzettend verschrikkelijk veel

8 Reacties to “Ik mis je zo enorm ontzettend verschrikkelijk veel”

1. Alice on november 16th, 2012 21:46

   Dat is een diepe, maar wel waar.
   Als je iemand mist geeft hij je wat je jezelf niet kunt geven,en dat kweekt afhankelijkheid.
   Werkelijk alles begint bij onszelf.

2. Peter de Kock on november 17th, 2012 10:14

   @Alice, @Antoinette : hoewel ik een soort van waarheidskriebel voelde toen ik deze woorden gistern hoorde, kijk ik er een dag later iets anders tegenaan. Als ik bijvoorbeeld denk aan dramatische verliezen zoals het verlies van een kind, dan zijn de woorden die gisteren nog zo mooi klonken, ineens erg wreed. Het is denk ik om dezelfde reden dat ik niet altijd door de bocht kan met de zienswijze van Byron Katie. Probleem is hier denk ik dat verachillende waarheiden door elklaar lopen. Op het menselijke vlak bestaat zoiets als een ander missen wel degelijk, op het spirituele vlak waarschijnlijk niet.

3. Antoinette on november 16th, 2012 23:07

   Het voelt natuurlijk niet altijd zo… maar in essentie is dat wel waar..
   Net zoals Byron Katie ook zegt over houden van: “Je kunt niet van de ander houden.. Je houdt alleen van je verhaal over die persoon” . Het is enkel een projectie van onszelf wat je voelt: het houden van .. het gemis..

4. ÀLice on november 19th, 2012 15:01

   Inderdaad,niet aan gedacht,het verlies van een kind.
   Dat is een heel ander verhaal. Een onoverkomelijke kwestie,lijkt me.
   De enige troost zou kunnen zijn om hiermee in de geest van het overleden kind mee om te gaan.
   Ik begrijp dat dit ook alweer vragen op kan roepen.

5. Peter de Kock on november 19th, 2012 17:09

   @Alice: Ik denk dat je zo’n verlies een leven lang met je meedraagt.

6. ÀLice on november 19th, 2012 15:03

   Zie mijn comment hierboven.

7. Karin Ramaker on november 20th, 2012 22:05

   ik weet het niet hoor …

8. Peter de Kock on november 21st, 2012 09:06

   @Karin: het is er ook eentje waar je vanuit verschillende kanten tegenaan kan kijken. Ik zie het vooral als pleidooi om er voor jezelf te zijn.

Laat je reactie achter!