Ik mis je zo enorm ontzettend verschrikkelijk veel
Geplaatst op 16 November, 2012
Vandaag gehoord: als je iemand mist, dan mis je jezelf .
In de serie dingen die ik graag eerder had willen weten zet ik deze even helemaal bovenaan.
Goed weekend allemaal.
Bewaard onder Citaten
Reacties
8 Reacties to “Ik mis je zo enorm ontzettend verschrikkelijk veel”
Laat je reactie achter!
Peter blogt ook op wijkblog OosterheideCreative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
Dat is een diepe, maar wel waar.
Als je iemand mist geeft hij je wat je jezelf niet kunt geven,en dat kweekt afhankelijkheid.
Werkelijk alles begint bij onszelf.
@Alice, @Antoinette : hoewel ik een soort van waarheidskriebel voelde toen ik deze woorden gistern hoorde, kijk ik er een dag later iets anders tegenaan. Als ik bijvoorbeeld denk aan dramatische verliezen zoals het verlies van een kind, dan zijn de woorden die gisteren nog zo mooi klonken, ineens erg wreed. Het is denk ik om dezelfde reden dat ik niet altijd door de bocht kan met de zienswijze van Byron Katie. Probleem is hier denk ik dat verachillende waarheiden door elklaar lopen. Op het menselijke vlak bestaat zoiets als een ander missen wel degelijk, op het spirituele vlak waarschijnlijk niet.
Het voelt natuurlijk niet altijd zo… maar in essentie is dat wel waar..
Net zoals Byron Katie ook zegt over houden van: “Je kunt niet van de ander houden.. Je houdt alleen van je verhaal over die persoon” . Het is enkel een projectie van onszelf wat je voelt: het houden van .. het gemis..
Inderdaad,niet aan gedacht,het verlies van een kind.
Dat is een heel ander verhaal. Een onoverkomelijke kwestie,lijkt me.
De enige troost zou kunnen zijn om hiermee in de geest van het overleden kind mee om te gaan.
Ik begrijp dat dit ook alweer vragen op kan roepen.
@Alice: Ik denk dat je zo’n verlies een leven lang met je meedraagt.
Zie mijn comment hierboven.
ik weet het niet hoor …
@Karin: het is er ook eentje waar je vanuit verschillende kanten tegenaan kan kijken. Ik zie het vooral als pleidooi om er voor jezelf te zijn.