Recept voor machteloosheid
Geplaatst op 7 september, 2012
Sluit je ogen voor alles dat je kunt veranderen. Richt vervolgens alle aandacht op iets dat je niet kunt veranderen en ga je daar vervolgens ontzettend druk over maken.
Om het effect nog te versterken: gebruik al je social media kanalen om te klagen, te jammeren en te kreunen en geef anderen overal de schuld van. Roep die anderen op te veranderen, eis het dat ze veranderen.
Bewaard onder Mening
Tags: machteloosheid
Reacties
6 Reacties to “Recept voor machteloosheid”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
Hahaha, had net een fikse discussie met iemand precies hierover. Stop het slachtofferschap! Neem eigen verantwoordelijkheid. Dat is wat ons allen te doen staat, links of rechtsom. 😉
@Petra: Misschien had die ‘iemand’ net mijn blog gelezen. Ja, ik weet dat ik soms overtuigend overkom 🙂
het is niet om te lachen als je je slachtoffer voelt en machteloos……en dit innerlijk gegeven is ook niet 1,2,3 verholpen. Eeuwenoude overtuigingen zijn moeilijk weg te krijgen.
Mijn social services geval is een goed voorbeeld van machteloosheid voelen….
@Es: soms is de enige macht die we hebben de keuze hoe om te gaan met onze beleving van machteloosheid.
In elk geval sloot jouw blog er weer perfect op aan, Peter! Waardoor ik er om kon lachen, kennelijk het thema van vandaag om aan het licht te komen.
Het lijkt misschien makkelijker om de hele wereld ‘aan te klagen’, maar in feite is het makkelijker om naar jezelf te kijken en van binnenuit je perspectief te veranderen, want de enige die je kunt veranderen, is jezelf. Das ook sneller gebeurd dan de rest van de wereld… 😉 Als je tenminste wilt dat er iets verandert!
@Petra: Ben ik met je eens. Soms worden oude laagjes getriggerd met de bedoeling er nog eens goed naar te kijken, ze te observeren terwijl ze zich manifesteren, bijvoobeeld in de vorm van slachtoffergedrag. Soms zijn we zelfs ‘dader’ en slachtoffer’ tegelijk, scheppen we als ‘dader’ een situatie waarin we ons een ‘slachtoffer’ kunnen voelen. Ik vind dat bizar en herken het wel.