Het tegenovergestelde
Geplaatst op 14 juni, 2012
Het tegenovergestelde van liefde is liefde
Het tegenovergestelde van blijdschap is blijdschap
Het tegenovergestelde van licht is licht
Het tegenovergestelde van mooi is mooi
Het tegenovergestelde van vertrouwen is vertrouwen
Er is geen tegenovergestelde, dat is ons alleen maar wijs gemaakt door zwart-wit denkers.
Bewaard onder Mening
Reacties
11 Reacties to “Het tegenovergestelde”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
Ben geinteresseerd naar jouw nadere uitleg.
@Alice: Er is geen uitleg. Wat ik me vandaag bedacht: wat is het tegenovergestelde van de mens, van de zon, van de kosmos, van een mier ? Waarom zou er dan wel een tegenovergetelde bestaan van licht of van liefde? Het bestaat niet, het is een verzinsel van zwart-wit geprogrammeerde denkgeesten.
Wat is er mis met licht en donker?
@Lide: niks mis mee maar waarom zouden ze elkaars tegenovergestelde zijn?
Licht en donker… Het bestaan van de een maakt het ervaren van de ander mogelijk. De begrippen zijn in ieder geval op een bepaalde manier aan elkaar gekoppeld en twee uitersten van elkaar: je kunt in het licht of in het donker zitten, en alles daar tussenin, schemer bijvoorbeeld. Uitersten en tegenpolen zijn synoniemen van elkaar. Dus taalkundig mag je ze wel als tegenovergestelden zien. Gevoelsmatig kan ik me voorstellen dat deze abstracte begrippen anders ervaart.
@Michael: vanuit het perspecteif van taal ben ik het met je eens. Alleen is onze taal verzadigd van zwart/wit uitdrukkingen. Daarom is het ook zo lastig je aan dat zwart/wit denken te onttrekken of je uit te drukken zonder zwart/wit termen te gebruiken. Om dat voorbeeld van licht en donker even te gebruiken: lichtsterkte wordt in de natuurkunde uitgedrukt in lux. Het licht hier in de kamer heeft een bepaalde lux waarde. Als morgen de zon schijnt is de luxwaarde hoger. Zijn dan beide luxwaarden het tegenovergestelde van donker? En welke luxwaarde hanteren we dan voor donker?
@Michael: Duidelijk verwoord…dank je wel.
@Peter: Ik denk dat er zoveel zwart-wit uitdrukkingen zijn omdat we tekst meestal zwart op wit afdrukken. 🙂 Maar even zonder gekheid: Lux is dus juist een mooie manier om gradaties in lichtsterkte aan te geven. Er zal wel een uiterste lux-waarde zijn om duisternis aan te geven. Maar dat is natuurlijk alleen maar de waarneembare duisternis en zegt niets over de duisternis die in ons ziel huist.
@Michael: Waar het volgens mij om gaat is dat we via onze taal niet of nauwelijks in staat zijn gradaties uit te drukken. We noemen een schilderij mooi of lelijk maar tussen mooi en lelijk zitten net als in de lichtsterkte oneindig veel gradaties. En de duisternis in onze ziel is, zoals ik het ervaar, helemaal niet duister. Het zijn kanten van onszelf die (nog) niet zijn gezien. In onze taal noemen we het dan onze duistere kanten en daarmee drukken we oordelen uit over iets dat we niet kennen.
@Peter: Dat we een schilderij alleen maar mooi of lelijk noemen vind ik nogal kort door de bocht. Er zijn vele nuances, die dagelijks benoemd worden door miljoenen mensen, als het gaat om het bekijken en beschrijven van een schilderij.
@Lide: klopt, nuances hebben we in onze taal ook wel tot onze beschikking maar die hanteren vraagt wat werk. Zo probeer ik wel eens het woord moeten te omzeilen en vind dat best confronterend.