Gevoelens accepteren
Geplaatst op 22 november, 2011
Gevoelens leren accepteren. Het is één van de belangrijkste dingen die ik ben gaan leren. En naarmate me dat met vallen en opstaan steeds beter lukt, lijkt het wel of er ook gevoelens zijn die ik juist minder goed kan verdragen dan vroeger.
Ik heb het over een bepaald gevoel van ellendigheid. Dat kon ik vroeger misschien wel te goed verdragen waardoor ik er veel langer in bleef hangen dan nodig was. Het is net zoiets als met het gevoel van dorst. Het heeft weinig zin je te oefenen om dat gevoel langer te verdragen. Het kan je zelfs je leven kosten als je de behoefte om te drinken blijft negeren.
Bewaard onder Persoonlijk
Reacties
8 Reacties to “Gevoelens accepteren”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
Hallo Peter,
Leuk dat je over gevoelens schrijft ik ben daar ook mee bezig en heb inmiddels meer dan 1000 gevoelens in kaart gebracht, de negatieve gevoelens willen we vaak niet, waar het onze belangrijkste boodschappers en leraren zijn. Van onze tegenslagen en mislukkingen leren we vaak het meest, niet van onze successen.
Vriendelijke groet van Henny
@Henny: Wat we ‘negatieve gevoelens’ noemen zijn vaak gevoelens die signaleren welke behoeften om vervulling vragen. Ze vragen van ons om in actie te komen. 1000 gevoelens, dat zijn er heel wat. Komt er een lijst op je website?
Een lijstje van gevoelens op m’n site zetten is een idee, ik zal het in overweging nemen, ben nog aan het inventariseren
Maar dan rijst de vraag ‘moeten alle behoeften altijd maar worden vervuld’…. want dan weet ik er nog wel een paar…
@Marjanneke: Dat kiest iedereen voor zichzelf en dat heet ‘eigen verantwoordelijkheid’. Mijn ervaring is dat behoeften in trosjes komen en dat ik op dat moment kies wat ik ermee doe. Soms is het nodig meteen in actie te komen (zoals wanneer je behoefte aan veiligheid in het geding is) en soms kun je een behoefte even parkeren (zoals je behoefte aan eten als je in de file staat met de auto).
Hallo Marjanneke,
Heb je het dan over behoeften of verlangens als je er nog een paar weet. M.i. mogen behoeften vervuld worden en kan dat ook omdat je dat in hoge mate zelf kunt doen, kijk maar naar de behoeftenpyramide van Maslow
Ik geloof dat er voor mij een verschil zit in behoeften en verlangens. In geval van behoeften lijkt het zonder niet te lukken. Het leven is dat fijner, vervulder, ed. Toch lijkt het me ook goed als het leven nog goed is/blijft als vervulling van behoeften niet mogelijk is of gewoonweg niet komt.
Verlangens klinken voor mij meer als een soort van luxeproduct. Het is fijn, maar niet noodzakelijk.
@Marjan: Dat zijn voor mij ook twee heel verschillende dingen. Als ik het over behoeften heb, dan bedoel ik behoeften vanuit het gedachtegoed van geweldloze communicatie. Bijvoorbeeld de behoefte aan zelfexpressie, creativiteit, inspiratie, autonomie, aanraking, erkenning, respect, verbinding, authenticiteit, spelen, veiligheid. Verlangen kan uitgaan naar van alles en nog wat. Bijvoorbeeld een verlangen naar chocolade of naar vakantie. Vanuit het gedachtegoed van geweldloze communicatie zijn dit strategieën oftewel dingen die we doen om vervulling te geven aan onze behoeften (zo kan chocolade en vakantie bijdragen aan de vervulling van de behoefte aan ontspanning om maar eens een voorbeeld te noemen). Mijn ervaring is dat het voor een vervuld leven nodig is dat de vervulling van alle behoeften in zekere mate in balans is. Dat wil niet zeggen dat alle verlangens ook ingevuld zijn. Ik rij bijvoorbeeld graag motor vanuit mijn behoefte aan ontspanning en ruimte. Die behoeften kunnen op dit moment vervuld zijn terwijl ik misschien pas in het voorjaar weer op de motor stap.