Een lesje in machteloosheid
Geplaatst op 18 maart, 2011
Deze blog is voor jou. Ja, jou. Nee, niet wegkijken maar lezen…
Jij die op twitter de situatie in Japan zit te bekritiseren, alle goede bedoelingen en pogingen er nog iets van te maken belachelijk maakt. Jij die deze ramp had zien aankomen in je glazen bol. Jij die denkt te weten wat er moet gebeuren om de Japanners te helpen en om de wereld te redden.
Voor jou is deze blog bedoeld want ik heb jou ook wat te vertellen.
Telkens als ik je tweets lees voel ik een diepgaande irritatie, een irritatie die zich zo diep en pijnlijk laat voelen dat een wortelkanaalbehandeling er in vergelijking een lolletje bij is.
En toch ben ik dankbaar dat je die tweets schreef.
Want ik heb ontdekt dat telkens als ik ze lees, ik mezelf onbewust, en naar ik aanneem doelbewust, machteloos maak. Ik ben me er dankzij jouw tweets van bewust geworden hoe ik mijn beleving van machteloosheid zelf creëer en in stand hou. Bijvoorbeeld door steeds weer opnieuw jouw tweets te lezen terwijl ik weet wat het met me doet. En dat is waar ik die grenzeloze irritatie over voel: dat ik mezelf dit aandoe.
Dank je wel voor deze waardevolle les.
We kunnen gewoon vrienden blijven maar als je dit leest heb ik je op twitter al ontvolgd.
Lees ook:
Bewaard onder Actualiteit, Persoonlijk
Tags: machteloosheid
Reacties
8 Reacties to “Een lesje in machteloosheid”
Laat je reactie achter!
hmm … die moet ik op me in laten werken. soort van. …
@Karin: Ik heb wel een beetje fictie gebruikt hoor
Gelukkig maar, anders waren al je lezers nu mooi ontvolgd!
@Petra: Ik geloof dat ik mezelf een beetje ontvolgd had door toch dingen te lezen die ik niet wil lezen.
maar zo werkt het wel.
@Karin: dat gedeelte is geen fictie
Knap hoe je ook naar jezelf durft te kijken Peter:-)
Dank je wel @Hanneke.